سعدیان: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات فرق و مذاهب | {{جعبه اطلاعات فرق و مذاهب | ||
| عنوان =سعدیان | | عنوان =سعدیان | ||
| خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
| عقیده = | | عقیده = | ||
}} | }} | ||
'''سعدیان''' (نام دیگر: اشراف سعدیه) دودمانی بودند که در نیمه اول سده ۱۰ق بر [[مغرب|مغرب]] اقصی فرمانروایی می‌کردند<ref>[https://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%B3%D8%B9%D8%AF%DB%8C%D8%A7%D9%86 سعدیان]</ref>. | |||
==گستره امپراتوری سعدیان== | ==گستره امپراتوری سعدیان== | ||
[[پرونده:امپراتوری سعدیان.png|جایگزین=|بندانگشتی|گستره امپراتوری سعدیان در دوران احمد المنصور]] | [[پرونده:امپراتوری سعدیان.png|جایگزین=|بندانگشتی|گستره امپراتوری سعدیان در دوران احمد المنصور]] | ||
سعدیان نسب خود را به [[حسن بن علی (مجتبی)|حسن بن علی]] می‌رساندند و به همین دلیل به اشراف ملقب شدند. برخی نیز بر این باورند که نسب این طایفه به [[حلیمه سعدیه]] مادر رضاعی [[محمد بن عبدالله (خاتم الانبیا)|پیامبر]] می‌رسد<ref>استانلی لین پل، و.و بارتولد، خلیل ادهم و احمد سعید سلیمان (تابستان ۱۳۶۳)، تاریخ دولت‌های اسلامی و خاندان‌های حکومت‌گر، جلد اوّل، ترجمهٔ صادق سجادی، تهران: نقش جهان، ص. ص۸۲</ref>. نام کامل و القاب مؤسس سلسله یعنی محمد المهدی القائم بامرالله نشان می‌دهد که چگونه سعدیان در ابتدا از انتظارات مردم برای ظهور [[حجت بن | سعدیان نسب خود را به [[حسن بن علی (مجتبی)|حسن بن علی]] می‌رساندند و به همین دلیل به اشراف ملقب شدند. برخی نیز بر این باورند که نسب این طایفه به [[حلیمه سعدیه]] مادر رضاعی [[محمد بن عبدالله (خاتم الانبیا)|پیامبر اسلام]] می‌رسد<ref>استانلی لین پل، و.و بارتولد، خلیل ادهم و احمد سعید سلیمان (تابستان ۱۳۶۳)، تاریخ دولت‌های اسلامی و خاندان‌های حکومت‌گر، جلد اوّل، ترجمهٔ صادق سجادی، تهران: نقش جهان، ص. ص۸۲</ref>. نام کامل و القاب مؤسس سلسله یعنی محمد المهدی القائم بامرالله نشان می‌دهد که چگونه سعدیان در ابتدا از انتظارات مردم برای ظهور [[حجت بن الحسن (مهدی)|مهدی موعود]] و احساسات آنها در اعتلای [[مذهب]] و [[جهاد]] علیه [[مسیحیان]] سود جستند. | ||
=== گسترش و بسط تدریجی قلمرو نفوذ === | === گسترش و بسط تدریجی قلمرو نفوذ === | ||
| خط ۲۲: | خط ۲۴: | ||
==فرمانروایان== | ==فرمانروایان== | ||
# محمد المهدی القائم بامرالله (۹۱۷ق) (در سوس) | # محمد المهدی القائم بامرالله (۹۱۷ق) (در سوس) | ||
# احمد الأعرج (۹۲۳ق) (در مراکش) | # احمد الأعرج (۹۲۳ق) (در مراکش) | ||
# محمد الشیخ (۹۲۳ق) (نخست در سوس، سپس در فاس) | # محمد الشیخ (۹۲۳ق) (نخست در سوس، سپس در فاس) | ||
# عبدالله الغالب (۹۶۴ق) | # عبدالله الغالب (۹۶۴ق) | ||
# محمد المتوکل (۹۸۱ق) | # محمد المتوکل (۹۸۱ق) | ||
# ابو مروان عبدالمالک یکم (۹۸۳ق) | # ابو مروان عبدالمالک یکم (۹۸۳ق) | ||
# احمد المنصور (۹۸۶ق) | # احمد المنصور (۹۸۶ق) | ||
# شیخ مامون (۱۰۱۲ق-۱۰۱۷ق) (بر سر جانشینی پدر در نبرد) | # شیخ مامون (۱۰۱۲ق-۱۰۱۷ق) (بر سر جانشینی پدر در نبرد) | ||
# عبدالله الواثق (۱۰۱۲ق-۱۰۱۷ق) (بر سر جانشینی پدر در نبرد (در مراکش)) | # عبدالله الواثق (۱۰۱۲ق-۱۰۱۷ق) (بر سر جانشینی پدر در نبرد (در مراکش)) | ||
# زیدان الناصر بن احمد (۱۰۱۲ق-۱۰۳۹ق) (بر سر جانشینی پدر در نبرد (نخست در فاس)) | # زیدان الناصر بن احمد (۱۰۱۲ق-۱۰۳۹ق) (بر سر جانشینی پدر در نبرد (نخست در فاس)) | ||
# عبدالملک بن زیدان (۱۰۳۴ق) | # عبدالملک بن زیدان (۱۰۳۴ق) | ||
# الولید بن زیدان (۱۰۴۲ق) (فقط در مراکش) | # الولید بن زیدان (۱۰۴۲ق) (فقط در مراکش) | ||
# محمد الشیخ الصغیر (۱۰۴۵ق) (فقط در مراکش) | # محمد الشیخ الصغیر (۱۰۴۵ق) (فقط در مراکش) | ||
# احمد العباس (۱۰۶۴ق-۱۰۶۹ق) (فقط در مراکش) | # احمد العباس (۱۰۶۴ق-۱۰۶۹ق) (فقط در مراکش) | ||
==دودمان‌های فرمانروا در مراکش== | ==دودمان‌های فرمانروا در مراکش== | ||
نسخهٔ ۱۴ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۰:۵۶
| سعدیان | |
|---|---|
 | |
| نام | سعدیان |
سعدیان (نام دیگر: اشراف سعدیه) دودمانی بودند که در نیمه اول سده ۱۰ق بر مغرب اقصی فرمانروایی می‌کردند[۱].
گستره امپراتوری سعدیان
سعدیان نسب خود را به حسن بن علی می‌رساندند و به همین دلیل به اشراف ملقب شدند. برخی نیز بر این باورند که نسب این طایفه به حلیمه سعدیه مادر رضاعی پیامبر اسلام می‌رسد[۲]. نام کامل و القاب مؤسس سلسله یعنی محمد المهدی القائم بامرالله نشان می‌دهد که چگونه سعدیان در ابتدا از انتظارات مردم برای ظهور مهدی موعود و احساسات آنها در اعتلای مذهب و جهاد علیه مسیحیان سود جستند.
گسترش و بسط تدریجی قلمرو نفوذ
شرفای سعدی از پایگاهی در ناحیه سوس واقع در جنوب مراکش، به تدریج چیرگی خود را بر نواحی شمالی گستردند و وطاسیان را در سال ۹۵۶ق (۱۵۴۹م) از فاس بیرون کردند. آنان ترکان را از الجزایر و پرتغالیان را از سرزمین‌های ساحلی بیرون کرده و احمد المنصور، تیمبوکتو را تصرف و مملکت آفریقایی گائو (واقع بر رود نیجر، در مالی) را منقرض ساخت و بنابراین اقتدار او برای مدتی از سنگال تا بورنو امتداد داشت.
در سده ۱۷م که نهضت‌های استقلال‌طلب در گوشه و کنار مراکش پیدا شد، همبستگی سلطنت کاهش یافت و آخرین امیر شرفای سعدی با وجود کمک‌های انگلیسی‌ها و هلندیها در ۱۰۶۹ق (۱۶۵۹م) از میان رفت[۳].
فرمانروایان
- محمد المهدی القائم بامرالله (۹۱۷ق) (در سوس)
- احمد الأعرج (۹۲۳ق) (در مراکش)
- محمد الشیخ (۹۲۳ق) (نخست در سوس، سپس در فاس)
- عبدالله الغالب (۹۶۴ق)
- محمد المتوکل (۹۸۱ق)
- ابو مروان عبدالمالک یکم (۹۸۳ق)
- احمد المنصور (۹۸۶ق)
- شیخ مامون (۱۰۱۲ق-۱۰۱۷ق) (بر سر جانشینی پدر در نبرد)
- عبدالله الواثق (۱۰۱۲ق-۱۰۱۷ق) (بر سر جانشینی پدر در نبرد (در مراکش))
- زیدان الناصر بن احمد (۱۰۱۲ق-۱۰۳۹ق) (بر سر جانشینی پدر در نبرد (نخست در فاس))
- عبدالملک بن زیدان (۱۰۳۴ق)
- الولید بن زیدان (۱۰۴۲ق) (فقط در مراکش)
- محمد الشیخ الصغیر (۱۰۴۵ق) (فقط در مراکش)
- احمد العباس (۱۰۶۴ق-۱۰۶۹ق) (فقط در مراکش)
دودمان‌های فرمانروا در مراکش
- ادریسیان (۷۸۰-۹۷۴) (عرب)
- مغراوه (۹۸۷-۱۰۷۰) (بربر)
- مرابطان (۱۰۷۳-۱۱۴۷) (بربر)
- موحدون (۱۱۴۷-۱۲۶۹) (بربر)
- مرینیان (۱۲۵۸-۱۴۲۰) (بربر)
- وطاسیان (۱۴۲۰-۱۵۴۷) (بربر)
- سعدیان (۱۵۵۴-۱۶۵۹) (عرب)
- علویان (۱۶۶۶- تا کنون) (عرب)
پانویس
- ↑ سعدیان
- ↑ استانلی لین پل، و.و بارتولد، خلیل ادهم و احمد سعید سلیمان (تابستان ۱۳۶۳)، تاریخ دولت‌های اسلامی و خاندان‌های حکومت‌گر، جلد اوّل، ترجمهٔ صادق سجادی، تهران: نقش جهان، ص. ص۸۲
- ↑ کلیفورد ادموند بوسورث (۱۳۷۱)، سلسله‌های اسلامی، ترجمهٔ فریدون بدره‌ای، مؤسسه مطالعات و تحقیقات فرهنگی(پژوهشگاه)، ص. ص۶۹-۷۰
