بوثوبانیه: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۴: خط ۱۴:


==شرح حال==  
==شرح حال==  
[[ابن اثیر|ابن‌اثیر]]، ثَوْبَانی را به فتح ثاء، سکون واو و فتح باء ضبط کرده است.
[[ابن اثیر|ابن‌اثیر]]، ثَوْبَانی را به فتح ثاء، سکون واو و فتح باء ضبط کرده است<ref>ابن اثیر، اللباب فی تهذیب الانساب، ج1، ص243</ref>. درباره وی اطلاعات چندانی موجود نیست. ابن‌اثیر احتمال می‌دهد ثوبانیه از مرجئه و از پیروان ثوبان‌بن‌شهیل بن‌اسد بن‌عمران بن‌عمرو باشند<ref>ابن اثیر، اللباب فی تهذیب الانساب، ج1، ص243</ref><ref>شهرستانی محمد بن عبدالکریم، الملل و النحل، ج1، ص 127</ref>.
<ref>ابن اثیر، اللباب فی تهذیب الانساب، ج1، ص243</ref>  
درباره وی اطلاعات چندانی موجود نیست. ابن‌اثیر احتمال می‌دهد ثوبانیه از مرجئه و از پیروان ثوبان‌بن‌شهیل بن‌اسد بن‌عمران بن‌عمرو باشند.<ref>ابن اثیر، اللباب فی تهذیب الانساب، ج1، ص243</ref> <ref>شهرستانی محمد بن عبدالکریم، الملل و النحل، ج1، ص 127</ref>


==اعتقادات==
==اعتقادات==
بوثوبان معتقد بود که [[ایمان]] یعنی اقرار به خداوند و شناخت وی همراه با افعالی که خرد آن را شایسته می‌داند. بنابراین، آنچه را که نزد خرد روا نیست، از ایمان شمرده نمی‌شود.<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی، چاپ اول، ص 108 با ویرایش و اصلاح عبارات.</ref> محمد شهرستانی می‌نویسد: پیروان بوثوبان می‌پنداشتند ایمان عبارت است از معرفت و اقرار به خداوند و [[پیامبران]] و به هر آنچه [[عقل]] انجام آن‌ را جایز نمی‌شمارد. اما اعتقاد به آنچه عقل ترک آن را جایز می‌شمارد، از ایمان نیست. از زمره موافقان این نظریه، غیلان‌بن‌مروان دمشقی، صالح قبه و فضل رقاشی می‌باشند.<ref>ابن‌اثیر، اللباب فی تهذیب الانساب، ج1، ص243</ref> <ref>شهرستانی محمد بن عبدالکریم، الملل و النحل، ج1، ص127</ref>
بوثوبان معتقد بود که [[ایمان]] یعنی اقرار به خداوند و شناخت وی همراه با افعالی که خرد آن را شایسته می‌داند. بنابراین، آنچه را که نزد خرد روا نیست، از ایمان شمرده نمی‌شود<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی، چاپ اول، ص 108 با ویرایش و اصلاح عبارات.</ref>. محمد شهرستانی می‌نویسد: پیروان بوثوبان می‌پنداشتند ایمان عبارت است از معرفت و اقرار به خداوند و [[پیامبران]] و به هر آنچه [[عقل]] انجام آن‌ را جایز نمی‌شمارد. اما اعتقاد به آنچه عقل ترک آن را جایز می‌شمارد، از ایمان نیست. از زمره موافقان این نظریه، غیلان‌بن‌مروان دمشقی، صالح قبه و فضل رقاشی می‌باشند<ref>ابن‌اثیر، اللباب فی تهذیب الانساب، ج1، ص243</ref><ref>شهرستانی محمد بن عبدالکریم، الملل و النحل، ج1، ص127</ref>.


==تفاوت ثوبانیه با یونسیه==
==تفاوت ثوبانیه با یونسیه==
تفاوت ثوبانیه با یونسیه در این است که ثوبانیه به وجوب عقلی پیش از وجوب شرعی اعتقاد دارند.<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی، چاپ اول، ص 108 با ویرایش و اصلاح عبارات.</ref>
تفاوت ثوبانیه با یونسیه در این است که ثوبانیه به وجوب عقلی پیش از وجوب شرعی اعتقاد دارند<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی، چاپ اول، ص 108 با ویرایش و اصلاح عبارات.</ref>.


==پانویس==
==پانویس==

نسخهٔ ‏۲ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۲۶

بوثوبانیه
نامبوثوبانیه
موسسابوثوبان مرجی
عقیدهشاخه‌ای از گروه مرچئه و پیرو عقاید این گروه

بوثوبانیه‏ یا ثوبانیه پیروان ابوثوبان مرجی از فرقه مرجئه هستند.

شرح حال

ابن‌اثیر، ثَوْبَانی را به فتح ثاء، سکون واو و فتح باء ضبط کرده است[۱]. درباره وی اطلاعات چندانی موجود نیست. ابن‌اثیر احتمال می‌دهد ثوبانیه از مرجئه و از پیروان ثوبان‌بن‌شهیل بن‌اسد بن‌عمران بن‌عمرو باشند[۲][۳].

اعتقادات

بوثوبان معتقد بود که ایمان یعنی اقرار به خداوند و شناخت وی همراه با افعالی که خرد آن را شایسته می‌داند. بنابراین، آنچه را که نزد خرد روا نیست، از ایمان شمرده نمی‌شود[۴]. محمد شهرستانی می‌نویسد: پیروان بوثوبان می‌پنداشتند ایمان عبارت است از معرفت و اقرار به خداوند و پیامبران و به هر آنچه عقل انجام آن‌ را جایز نمی‌شمارد. اما اعتقاد به آنچه عقل ترک آن را جایز می‌شمارد، از ایمان نیست. از زمره موافقان این نظریه، غیلان‌بن‌مروان دمشقی، صالح قبه و فضل رقاشی می‌باشند[۵][۶].

تفاوت ثوبانیه با یونسیه

تفاوت ثوبانیه با یونسیه در این است که ثوبانیه به وجوب عقلی پیش از وجوب شرعی اعتقاد دارند[۷].

پانویس

  1. ابن اثیر، اللباب فی تهذیب الانساب، ج1، ص243
  2. ابن اثیر، اللباب فی تهذیب الانساب، ج1، ص243
  3. شهرستانی محمد بن عبدالکریم، الملل و النحل، ج1، ص 127
  4. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی، چاپ اول، ص 108 با ویرایش و اصلاح عبارات.
  5. ابن‌اثیر، اللباب فی تهذیب الانساب، ج1، ص243
  6. شهرستانی محمد بن عبدالکریم، الملل و النحل، ج1، ص127
  7. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی، چاپ اول، ص 108 با ویرایش و اصلاح عبارات.