صائدیه: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '[[مهدی موعود' به '[[حجت بن حسن (مهدی)') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''صائدیه''' از [[غلاة]] [[شیعه]] و | {{جعبه اطلاعات فرق و مذاهب | ||
| عنوان =صائدیه | |||
| تصویر = | |||
| توضیح تصویر = | |||
| نام =صائدیه | |||
| نام رایج = | |||
| تاریخ شکل گیری = | |||
| قرن شکل گیری = | |||
| مبدأ شکل گیری = | |||
| موسس =صائد نهدی | |||
| عقیده = | |||
}} | |||
'''صائدیه''' از [[غلاة]] [[شیعه]] بوده و به پیروان صائد نهدی می‌گویند که معاصر [[جعفر بن محمد (صادق)]] بود. | |||
== تاریخچه == | == تاریخچه == | ||
او و | او و [[بیان‌بن‌سمعان تمیمی نهدی]] از فرقه «[[کربیه]]» بودند و اعتقاد داشتند که [[محمد‌بن‌حنفیه]] [[حجت بن حسن (مهدی)|مهدی منتظر]] است. | ||
کشّی از امام صادق (ع) روایت می‌کند که آیه «کُلِّ أَفَّاکٍ أَثِیمٍ.» سوره شعرا، آیه 222، درباره هفت تن از کذابین نازل شده و نام آنها بدین قرار است: 1. مغیرة بن سعید 2. | کشّی از امام صادق (ع) روایت می‌کند که آیه «کُلِّ أَفَّاکٍ أَثِیمٍ.» سوره شعرا، آیه 222، درباره هفت تن از کذابین نازل شده و نام آنها بدین قرار است: 1. [[مغیرة بن سعید]] 2. [[بزیع سرّی]] 3. ابوالخطاب 4. [[بشّار شعیری]] 5. [[حمزة بن عمّار بربری]] 7. [[صائد نهدی]]. [[جعفر بن محمد (صادق)|امام جعفر صادق (ع)]] درباره آنان فرمود: خدا آهن داغ را نصیب‌شان کند.<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 264 با ویرایش اندک.</ref> | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
{{فرق و مذاهب}} | |||
[[رده:فرق و مذاهب]] | [[رده:فرق و مذاهب]] | ||
نسخهٔ ۱۳ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۰۰:۴۰
| صائدیه | |
|---|---|
 | |
| نام | صائدیه |
| موسس | صائد نهدی |
صائدیه از غلاة شیعه بوده و به پیروان صائد نهدی می‌گویند که معاصر جعفر بن محمد (صادق) بود.
تاریخچه
او و بیان‌بن‌سمعان تمیمی نهدی از فرقه «کربیه» بودند و اعتقاد داشتند که محمد‌بن‌حنفیه مهدی منتظر است. کشّی از امام صادق (ع) روایت می‌کند که آیه «کُلِّ أَفَّاکٍ أَثِیمٍ.» سوره شعرا، آیه 222، درباره هفت تن از کذابین نازل شده و نام آنها بدین قرار است: 1. مغیرة بن سعید 2. بزیع سرّی 3. ابوالخطاب 4. بشّار شعیری 5. حمزة بن عمّار بربری 7. صائد نهدی. امام جعفر صادق (ع) درباره آنان فرمود: خدا آهن داغ را نصیب‌شان کند.[۱]
پانویس
- ↑ مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 264 با ویرایش اندک.
