صلتیه: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۹: | خط ۹: | ||
| مبدأ شکل گیری = | | مبدأ شکل گیری = | ||
| موسس =صلتبنعثمان | | موسس =صلتبنعثمان | ||
| عقیده =صلتبنعثمان معتقد بود که هرگاه مردی سخن ما را بپذیرد و مسلمان شود، با وی دوست میشویم، ولی از کودکان او بیزاری میجوییم، زیرا تا به بلوغ نرسند، شایسته | | عقیده =صلتبنعثمان معتقد بود که هرگاه مردی سخن ما را بپذیرد و مسلمان شود، با وی دوست میشویم، ولی از کودکان او بیزاری میجوییم، زیرا تا به بلوغ نرسند، شایسته قضاوت نخواهند بود. | ||
}} | }} | ||
خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
== عقاید == | == عقاید == | ||
صلتبنعثمان معتقد بود که هرگاه مردی سخن ما را بپذیرد و مسلمان شود، با وی دوست میشویم، ولی از کودکان او بیزاری میجوییم، زیرا آنها تا به بلوغ نرسند، شایسته پذیرفتن اسلام نخواهند بود.<ref>مشکور، محمد جواد؛ فرهنگ فرق اسلامی؛ مشهد؛ نشر آستان قدس رضوی؛ سال 1372 شمسی؛ ص 303 با اندک ویرایش</ref>،<ref>بغدادی عبدالقاهر؛ الفرق بینالفرق، به اهتمام محمد زاهدبن حسنالکوثری؛ چاپ قاهره؛ سال 1948 میلادی، ص 58</ref>،<ref>شهرستانی عبدالکریم؛ الملل و النحل، ترجمه افضل الدین صدر ترکه اصفهانی؛ با تصحیح سید محمد رضا جلالی نائینی؛ چاپ تهران، سال 1321 هجری شمسی، ص 116.</ref>. | صلتبنعثمان معتقد بود که هرگاه مردی سخن ما را بپذیرد و مسلمان شود، با وی دوست میشویم، ولی از کودکان او بیزاری میجوییم، زیرا آنها تا به بلوغ نرسند، شایسته قضاوت و پذیرفتن اسلام نخواهند بود.<ref>مشکور، محمد جواد؛ فرهنگ فرق اسلامی؛ مشهد؛ نشر آستان قدس رضوی؛ سال 1372 شمسی؛ ص 303 با اندک ویرایش</ref>،<ref>بغدادی عبدالقاهر؛ الفرق بینالفرق، به اهتمام محمد زاهدبن حسنالکوثری؛ چاپ قاهره؛ سال 1948 میلادی، ص 58</ref>،<ref>شهرستانی عبدالکریم؛ الملل و النحل، ترجمه افضل الدین صدر ترکه اصفهانی؛ با تصحیح سید محمد رضا جلالی نائینی؛ چاپ تهران، سال 1321 هجری شمسی، ص 116.</ref>. | ||
== پانویس == | == پانویس == |
نسخهٔ ۳۰ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۰۳
صلتیه | |
---|---|
نام | صلتیه |
موسس | صلتبنعثمان |
عقیده | صلتبنعثمان معتقد بود که هرگاه مردی سخن ما را بپذیرد و مسلمان شود، با وی دوست میشویم، ولی از کودکان او بیزاری میجوییم، زیرا تا به بلوغ نرسند، شایسته قضاوت نخواهند بود. |
صلتیه پیروان مردی به نام صلتبنعثمان بودند. برخی او را صلتبن ابیالصلت خواندهاند.
شرح حال
ابن اثیر در «الّلباب » نام او را عثمانبنابیالصلت خواندهاست. میر سید شریف جرجانی در «شرحالمواقف» نام او را عثمانبنابیالصلت و به قولی صلتبنصامت آورده است.
پیشینه
وی از طایفه «عجارده» بود.
عقاید
صلتبنعثمان معتقد بود که هرگاه مردی سخن ما را بپذیرد و مسلمان شود، با وی دوست میشویم، ولی از کودکان او بیزاری میجوییم، زیرا آنها تا به بلوغ نرسند، شایسته قضاوت و پذیرفتن اسلام نخواهند بود.[۱]،[۲]،[۳].
پانویس
- ↑ مشکور، محمد جواد؛ فرهنگ فرق اسلامی؛ مشهد؛ نشر آستان قدس رضوی؛ سال 1372 شمسی؛ ص 303 با اندک ویرایش
- ↑ بغدادی عبدالقاهر؛ الفرق بینالفرق، به اهتمام محمد زاهدبن حسنالکوثری؛ چاپ قاهره؛ سال 1948 میلادی، ص 58
- ↑ شهرستانی عبدالکریم؛ الملل و النحل، ترجمه افضل الدین صدر ترکه اصفهانی؛ با تصحیح سید محمد رضا جلالی نائینی؛ چاپ تهران، سال 1321 هجری شمسی، ص 116.