مفضلیه: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''مفضّلیه''' فرقه‌ای از [[غلاة]] بودند که [[علی بن ابی‌طالب|حضرت علی]] را بر دیگر [[خلفای راشدین|خلفا]] ترجیح می‌دادند. | '''مفضّلیه''' فرقه‌ای از [[غلاة|غُلاة]] بودند که [[علی بن ابی‌طالب|حضرت علی]] (علیه‌السلام) را بر دیگر [[خلفای راشدین|خلفا]] ترجیح می‌دادند. | ||
آنان پیرو مفضل صیرفی بودند و به الوهیت [[جعفر بن محمد (صادق)|امام جعفر صادق (علیه‌السلام)]] اعتقاد داشتند و چون امام صادق (علیه‌السلام) از ابو‌الخطاب تبری جست، این طایفه نیز با «[[خطابیه|خطابیّه]]» مخالفت کردند. با این حال [[مذهب شیعه|امامیه]] مفضل را مبرای از این سخنان دانستند. | آنان پیرو مفضل صیرفی بودند و به الوهیت [[جعفر بن محمد (صادق)|امام جعفر صادق (علیه‌السلام)]] اعتقاد داشتند و چون امام صادق (علیه‌السلام) از ابو‌الخطاب تبری جست، این طایفه نیز با «[[خطابیه|خطابیّه]]» مخالفت کردند. با این حال [[مذهب شیعه|امامیه]] مفضل را مبرای از این سخنان دانستند. | ||
از قول وی از امام صادق (علیه‌السلام) روایت می‌کنند که حضرت فرمود: ان اللّه تعالی نور لا ظلمة فیه و حق لا باطل فیه و صدق لا کذب فیه. یعنی خداوند نوری است که ظلمت در او راه ندارد حقی است که با باطل همراه نشود و راستی است که با دروغ نیامیزد. در برخی از منابع آمده است که چون نواصب نتوانستند به امام صادق (علیه‌السلام) طعن بزنند، به مفضل دروغ و مطالب عجیبی نسبت دادند<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 423 با ویرایش و اصلاح جملات</ref><ref>حسنی رازی سید مرتضی، تبصرة العوام فى معرفة مقالات الانام، به اهتمام عباس اقبال آشتيانى، تهران، سال 1313 هجری شمسی، ص 173 </ref><ref>دهلوی عبد العزیز، تحفه اثنى عشريه، چاپ سنگی، سال 1896 میلادی، ص 12 </ref><ref>خاندان نوبختى، عباس اقبال آشتيانى، تهران، سال 1311 شمسی هجری. ص 264</ref><ref>نشوان الحمیری ابو سعید، الحور العين، تحقيق كمال مصطفى، مصر، سال 1948 میلادی، ص168</ref> | از قول وی از امام صادق (علیه‌السلام) روایت می‌کنند که حضرت فرمود: ان اللّه تعالی نور لا ظلمة فیه و حق لا باطل فیه و صدق لا کذب فیه. یعنی خداوند نوری است که ظلمت در او راه ندارد حقی است که با باطل همراه نشود و راستی است که با دروغ نیامیزد. در برخی از منابع آمده است که چون نواصب نتوانستند به امام صادق (علیه‌السلام) طعن بزنند، به مفضل دروغ و مطالب عجیبی نسبت دادند<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 423 با ویرایش و اصلاح جملات</ref><ref>حسنی رازی سید مرتضی، تبصرة العوام فى معرفة مقالات الانام، به اهتمام عباس اقبال آشتيانى، تهران، سال 1313 هجری شمسی، ص 173 </ref><ref>دهلوی عبد العزیز، تحفه اثنى عشريه، چاپ سنگی، سال 1896 میلادی، ص 12 </ref><ref>خاندان نوبختى، عباس اقبال آشتيانى، تهران، سال 1311 شمسی هجری. ص 264</ref>.<ref>نشوان الحمیری ابو سعید، الحور العين، تحقيق كمال مصطفى، مصر، سال 1948 میلادی، ص168</ref> | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
نسخهٔ ۷ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۲۷
مفضّلیه فرقه‌ای از غُلاة بودند که حضرت علی (علیه‌السلام) را بر دیگر خلفا ترجیح می‌دادند. آنان پیرو مفضل صیرفی بودند و به الوهیت امام جعفر صادق (علیه‌السلام) اعتقاد داشتند و چون امام صادق (علیه‌السلام) از ابو‌الخطاب تبری جست، این طایفه نیز با «خطابیّه» مخالفت کردند. با این حال امامیه مفضل را مبرای از این سخنان دانستند. از قول وی از امام صادق (علیه‌السلام) روایت می‌کنند که حضرت فرمود: ان اللّه تعالی نور لا ظلمة فیه و حق لا باطل فیه و صدق لا کذب فیه. یعنی خداوند نوری است که ظلمت در او راه ندارد حقی است که با باطل همراه نشود و راستی است که با دروغ نیامیزد. در برخی از منابع آمده است که چون نواصب نتوانستند به امام صادق (علیه‌السلام) طعن بزنند، به مفضل دروغ و مطالب عجیبی نسبت دادند[۱][۲][۳][۴].[۵]
پانویس
- ↑ مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 423 با ویرایش و اصلاح جملات
- ↑ حسنی رازی سید مرتضی، تبصرة العوام فى معرفة مقالات الانام، به اهتمام عباس اقبال آشتيانى، تهران، سال 1313 هجری شمسی، ص 173
- ↑ دهلوی عبد العزیز، تحفه اثنى عشريه، چاپ سنگی، سال 1896 میلادی، ص 12
- ↑ خاندان نوبختى، عباس اقبال آشتيانى، تهران، سال 1311 شمسی هجری. ص 264
- ↑ نشوان الحمیری ابو سعید، الحور العين، تحقيق كمال مصطفى، مصر، سال 1948 میلادی، ص168
