بهافریدیه: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
(صفحه‌ای تازه حاوی «بهافريديه پیروان مردی زرتشتی الاصل به نام بهافریدبن ماه فروردین بودند. نقل ش...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۱۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
بهافريديه پیروان مردی زرتشتی الاصل به نام بهافریدبن ماه فروردین بودند. نقل شده است که وی اصالتا اهل روستای زوزن بوده است.
{{جعبه اطلاعات فرق و مذاهب
| عنوان =بهافریدیه
| تصویر =
| توضیح تصویر =
| نام =بهافریدیه 
| نام رایج =
| تاریخ شکل گیری =
| قرن شکل گیری =قرن دوم هجری قمری
| مبدأ شکل گیری =
| موسس =بهافرید‌بن‌ماه فروردین  
| عقیده = بدعت در تعالیم دینی 
}}


==پیشینه==
در زمانی که ابو مسلم خراسانی در اوج اقتدار بود،  مرد زرتشتى الاصلى به نام بهافريد بن ماه فروردين، در روستاى خواف‏ از استان نيشابور در قصبه سيراوند خروج كرد و مدعی اصلاحاتى در دين زرتشت شد.  بهافرید از خراسان به چين سفر كرد و هفت سال در آن ديار اقامت کرد و وقتی بازگشت، چيزهاى شگفت‏انگيزی با خودش آورد  از آن جمله پيراهنى سبز و نازك و نرم از حرير چينى بود كه تمام آن در كف دست او جاى مى‏گرفت و آن را يكى از معجزات خود مى‏ دانست. شهرستانى مى‏ گويد بهافريديان را سيانيه هم مى ‏گويند.
<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی،  چاپ اول، ص 22 با ویرایش و اصلاح عبارات</ref>


==اعتقادات==
'''بهافریدیه''' پیروان مردی [[زرتشتیان|زرتشتی]] الاصل به نام بهافرید‌بن‌ماه فروردین بودند. نقل شده است که وی اصالتا اهل روستای زوزن بوده است.
بهافريد بر پیروانش هفت گونه نماز را واجب کرد1.يكى در يگانگى خدا. 2. يكى در آفرينش آسمان ها و زمين. 3. يكى در خلق حيوان و روزي آن ها. 3.يكى در مرگ. 4. يكى هم در رستاخيز 5. یکی برای حساب و روز شمار. 6. یکی براى اهل بهشت و دوزخ 7. يكی برای ستايش اهل بهشت. همچنین وی برای پیروان خود كتابى به فارسى نوشت و به ايشان امر كرد كه روی يك زانو نشسته به سوى چشمه خورشيد نماز بخوانند و در هر جا  كه باشند رو به سوى آفتاب كنند و موهاى خود را رها نمايند و در هنگام خوردن غذا زمزمه نكنند و چهار پايان را نكشند،  مگر چارپایی که پیر باشد.
<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی،  چاپ اول، ص 22 با ویرایش و اصلاح عبارات</ref>


==سر انجام==
== پیشینه ==
بهافريد از مظاهر اصلاح طلب فكر ايرانى در دوره ابو مسلم در خراسان بود كه به دست خود ابو مسلم از بين رفته است.
در زمانی که ابومسلم خراسانی در اوج اقتدار بود، مرد زرتشتی الاصلی به نام بهافرید بن ماه فروردین در روستای خواف‏ از استان نیشابور در قصبه سیراوند خروج کرد و مدعی اصلاحاتی در دین زرتشت شد. بهافرید از خراسان به چین سفر کرد و هفت سال در آن دیار اقامت کرد و وقتی بازگشت چیزهای شگفت‏ انگیزی با خودش آورد از آن جمله پیراهنی سبز و نازک و نرم از حریر چینی بود که تمام آن در کف دست او جای می‏‌گرفت و آن را یکی از معجزات خود می‏‌دانست. شهرستانی می‏‌گوید بهافریدیان را سیانیه هم می‌‏گویند<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی، چاپ اول، ص 22 با ویرایش و اصلاح عبارات</ref>.  
چون ابو مسلم به نيشابور وارد نیشابور شد، «موبدان» و «هيربدان» زرتشتى نزد وى آمدند و گفتند اين مرد اسلام و دين ما را تباه كرد.  بعد از آن، ابو مسلم وى را همراه با پیروانش از بین برد.البته شايد سبب كشته شدن او جز اين نباشد كه وى در اوايل خروج ابو مسلم، در جبال بادغيس و قلب خراسان حركتى به وجود آورد كه منافى تمركز قدرت سياسى ابو مسلم بود. م<ref>شکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی، چاپ اول، ص 22 با ویرایش و اصلاح عبارات.


</ref>
== اعتقادات ==
بهافرید بر پیروانش هفت گونه نماز را واجب کرد 1.یکی در یگانگی خدا. 2. یکی در آفرینش آسمان‌ها و زمین. 3. یکی در خلق حیوان و روزی آنها. 3.یکی در مرگ. 4. یکی هم در رستاخیز 5. یکی برای حساب و روز شمار. 6. یکی برای اهل بهشت و دوزخ 7. یکی برای ستایش اهل بهشت.


==پانویس==
همچنین وی برای پیروان خود کتابی به فارسی نوشت و به ایشان امر کرد که روی یک زانو نشسته به سوی چشمه خورشید نماز بخوانند و در هر جا که باشند رو به سوی آفتاب کنند و موهای خود را رها نمایند و در هنگام خوردن غذا زمزمه نکنند و چهار پایان را نکشند مگر چارپایی که پیر باشد<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی، چاپ اول، ص 22 با ویرایش و اصلاح عبارات</ref>.


[[رده: کلام اسلامی]]
== سر انجام ==
[[رده: فرقه های دینی ]]
بهافرید از مظاهر اصلاح‌طلب فکر ایرانی در دوره ابومسلم در خراسان بود که به دست خود ابومسلم از بین رفته است.
چون ابومسلم به نیشابور وارد نیشابور شد، «موبدان» و «هیربدان» زرتشتی نزد وی آمدند و گفتند این مرد اسلام و دین ما را تباه کرد. بعد از آن ابومسلم وی را همراه با پیروانش از بین برد. البته شاید سبب کشته شدن او جز این نباشد که وی در اوایل خروج ابومسلم در جبال بادغیس و قلب خراسان حرکتی به وجود آورد که منافی تمرکز قدرت سیاسی ابومسلم بود<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی، چاپ اول، ص 22 با ویرایش و اصلاح عبارات.
</ref>.
 
== پانویس ==
{{پانویس}}
 
{{فرق و مذاهب}}
[[رده:فرق و مذاهب]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۷ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۷:۱۷

بهافریدیه
نامبهافریدیه
قرن شکل گیریقرن دوم هجری قمری
موسسبهافرید‌بن‌ماه فروردین
عقیدهبدعت در تعالیم دینی


بهافریدیه پیروان مردی زرتشتی الاصل به نام بهافرید‌بن‌ماه فروردین بودند. نقل شده است که وی اصالتا اهل روستای زوزن بوده است.

پیشینه

در زمانی که ابومسلم خراسانی در اوج اقتدار بود، مرد زرتشتی الاصلی به نام بهافرید بن ماه فروردین در روستای خواف‏ از استان نیشابور در قصبه سیراوند خروج کرد و مدعی اصلاحاتی در دین زرتشت شد. بهافرید از خراسان به چین سفر کرد و هفت سال در آن دیار اقامت کرد و وقتی بازگشت چیزهای شگفت‏ انگیزی با خودش آورد از آن جمله پیراهنی سبز و نازک و نرم از حریر چینی بود که تمام آن در کف دست او جای می‏‌گرفت و آن را یکی از معجزات خود می‏‌دانست. شهرستانی می‏‌گوید بهافریدیان را سیانیه هم می‌‏گویند[۱].

اعتقادات

بهافرید بر پیروانش هفت گونه نماز را واجب کرد 1.یکی در یگانگی خدا. 2. یکی در آفرینش آسمان‌ها و زمین. 3. یکی در خلق حیوان و روزی آنها. 3.یکی در مرگ. 4. یکی هم در رستاخیز 5. یکی برای حساب و روز شمار. 6. یکی برای اهل بهشت و دوزخ 7. یکی برای ستایش اهل بهشت.

همچنین وی برای پیروان خود کتابی به فارسی نوشت و به ایشان امر کرد که روی یک زانو نشسته به سوی چشمه خورشید نماز بخوانند و در هر جا که باشند رو به سوی آفتاب کنند و موهای خود را رها نمایند و در هنگام خوردن غذا زمزمه نکنند و چهار پایان را نکشند مگر چارپایی که پیر باشد[۲].

سر انجام

بهافرید از مظاهر اصلاح‌طلب فکر ایرانی در دوره ابومسلم در خراسان بود که به دست خود ابومسلم از بین رفته است. چون ابومسلم به نیشابور وارد نیشابور شد، «موبدان» و «هیربدان» زرتشتی نزد وی آمدند و گفتند این مرد اسلام و دین ما را تباه کرد. بعد از آن ابومسلم وی را همراه با پیروانش از بین برد. البته شاید سبب کشته شدن او جز این نباشد که وی در اوایل خروج ابومسلم در جبال بادغیس و قلب خراسان حرکتی به وجود آورد که منافی تمرکز قدرت سیاسی ابومسلم بود[۳].

پانویس

  1. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی، چاپ اول، ص 22 با ویرایش و اصلاح عبارات
  2. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی، چاپ اول، ص 22 با ویرایش و اصلاح عبارات
  3. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی، چاپ اول، ص 22 با ویرایش و اصلاح عبارات.