جبلیه: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
(صفحه‌ای تازه حاوی «جبلیه، فرقه ‏اى از «غلاة» نصيريه (علوى) بودند كه پيشواى ايشان در جبل لبنان اد...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۳۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۷ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
جبلیه، فرقه ‏اى از «غلاة» نصيريه (علوى) بودند كه پيشواى ايشان در جبل لبنان ادعاى مهدويت كرد.
{{جعبه اطلاعات فرق و مذاهب
| عنوان = جَبَلیّه
| تصویر =
| توضیح تصویر =
| نام = جَبَلیّه
| نام رایج =
| تاریخ شکل گیری = 717 ق
| قرن شکل گیری =
| مبدأ شکل گیری =
| موسس =
| عقیده =  [[سبّ و لعن|لعن]] بر [[خلیفه|خلفا]] را جایز می‌دانستند.
}}
'''جَبَلیه''' فرقه‌ای از «[[غلاة|غُلاة]]» [[نصیریه|نُصیریه]] [[علویان|علوی]] بودند که پیشوای ایشان در جبل‌ [[لبنان]] ادعای [[مهدویت]] کرد.


==تاریخچه==
== تاریخچه ==
سابقه این فرقه به سال 717 هجری قمری باز می گردد. پیشوای این فرقه ادعای مهدویت کرد و خود را محمد (ص) و علی (ع) و گاهی مهدی (عج) خواند و جماعتی از نُصیریه را گرد خود آورد. این گروه لعن بر خلفا را جایز می دانستند. جبلیه به سبب برخی اعمال افراطی همچون تخریب مساجد، به دست لشکریان طرابلس قتل عام و پراکنده شدند. امروزه از این فرقه هیچ اثری بر جای نمانده است. <ref>با استفاده از کتاب فرهنگ فرق اسلامی نوشته محمد جواد مشکور، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 137</ref>
سابقه این فرقه به سال 717 هجری قمری باز می‌گردد. پیشوای این فرقه ادعای [[مهدویت]] کرد و خود را [[محمد بن عبد‌الله (خاتم الانبیا)|محمد (صلّی‌الله علیه وآله)]] و [[علی بن ابی‌طالب|علی (علیه‌السّلام)]] و گاهی [[حجت بن الحسن (مهدی)|مهدی (عجل‌الله تعالی فرجه‌الشّریف)]] خواند و جماعتی از نُصیریه را گرد خود آورد.  
این گروه [[سب و لعن|لعن]] بر [[خلیفه|خلفا]] را جایز می‌دانستند. جبلیه به‌سبب برخی اعمال افراطی همچون تخریب [[مسجد|مساجد]]، به‌دست لشکریان [[طرابلس]] پراکنده و قتل عام شدند. امروزه از این فرقه هیچ اثری بر جای نمانده است<ref>با استفاده از کتاب فرهنگ فرق اسلامی نوشته محمد جواد مشکور، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 137</ref>.
 
== پانویس ==
{{پانویس}}
 
{{فرق و مذاهب}}
 
[[رده:فرق و مذاهب]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۸ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۱۳

جَبَلیّه
نامجَبَلیّه
تاریخ شکل گیری717 ق، ۶۹۶ ش‌، ۱۳۱۷ م
عقیدهلعن بر خلفا را جایز می‌دانستند.

جَبَلیه فرقه‌ای از «غُلاة» نُصیریه علوی بودند که پیشوای ایشان در جبل‌ لبنان ادعای مهدویت کرد.

تاریخچه

سابقه این فرقه به سال 717 هجری قمری باز می‌گردد. پیشوای این فرقه ادعای مهدویت کرد و خود را محمد (صلّی‌الله علیه وآله) و علی (علیه‌السّلام) و گاهی مهدی (عجل‌الله تعالی فرجه‌الشّریف) خواند و جماعتی از نُصیریه را گرد خود آورد. این گروه لعن بر خلفا را جایز می‌دانستند. جبلیه به‌سبب برخی اعمال افراطی همچون تخریب مساجد، به‌دست لشکریان طرابلس پراکنده و قتل عام شدند. امروزه از این فرقه هیچ اثری بر جای نمانده است[۱].

پانویس

  1. با استفاده از کتاب فرهنگ فرق اسلامی نوشته محمد جواد مشکور، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 137