مخزومیه: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌وحدت
    بدون خلاصۀ ویرایش
    بدون خلاصۀ ویرایش
    خط ۱: خط ۱:
    {{جعبه اطلاعات فرق و مذاهب
    {{جعبه اطلاعات فرق و مذاهب
    | عنوان =مخالسه
    | عنوان =مخزومیه
    | تصویر =  
    | تصویر =  
    | توضیح تصویر =  
    | توضیح تصویر =  
    | نام = مخالصه
    | نام = مخزومیه
    | نام رایج =
    | نام رایج =
    | تاریخ شکل گیری =  
    | تاریخ شکل گیری =  
    خط ۱۳: خط ۱۳:




    '''مخزومیه‏''' از فرقه‌های مربوط به شیعه و از قائلین به امامت محمد بن عبداللّه بن حسن بن حسن بودند. به اعتقاد این طایفه [[محمد بن علی (باقر العلوم)]] وصیت کرد که پس از او ابومنصور امام باشد و این امامت به فرزند ابو‌منصور نمی‌رسد. چنانکه [[حضرت موسی]] درباره [[يوشع بن نون|یوشع بن نون]] وصیت کرد، ولی فرزند او را جانشین خود ندانست. بنابراین، امر امامت پس از منصور به فرزندان [[علی بن ابی‌طالب|علی بن أبی طالب]] می‏‌رسد چنانکه پس از یوشع‏ بن نون؛ امامت به فرزندان [[حضرت هارون|هارون]] رسید.<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 398 با ویرایش و اصلاح جملات.</ref> <ref>قاضی عبدالجبار، المغني في أبواب التوحيد و العدل، قاهره، نشر دار المصریه، 1965- 1962 م‏یلادی، ج 20، ص 179</ref>
    '''مخزومیه‏''' از فرقه‌های مربوط به شیعه و از قائلین به‌امامت محمد‌بن‌عبداللّه بن‌حسن بن‌حسن بودند. به‌اعتقاد این طایفه [[محمد‌بن‌علی (باقر العلوم)]] وصیت کرد که پس از او ابومنصور امام باشد و این امامت به‌فرزند ابو‌منصور نمی‌رسد. چنانکه [[حضرت موسی]] درباره [[يوشع‌بن‌نون|یوشع بن‌نون]] وصیت کرد، ولی فرزند او را جانشین خود ندانست. بنابراین، امر امامت پس از منصور به‌فرزندان [[علی‌بن‌ابی‌طالب|علی‌بن‌أبی‌طالب]] می‏‌رسد چنانکه پس از یوشع‏ بن نون؛ امامت به فرزندان [[حضرت هارون|هارون]] رسید.<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 398 با ویرایش و اصلاح جملات.</ref> <ref>قاضی عبدالجبار، المغني في أبواب التوحيد و العدل، قاهره، نشر دار المصریه، 1965- 1962 م‏یلادی، ج 20، ص 179</ref>


    == پانویس ==
    == پانویس ==

    نسخهٔ ‏۱۰ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۰:۰۶

    مخزومیه
    ناممخزومیه


    مخزومیه‏ از فرقه‌های مربوط به شیعه و از قائلین به‌امامت محمد‌بن‌عبداللّه بن‌حسن بن‌حسن بودند. به‌اعتقاد این طایفه محمد‌بن‌علی (باقر العلوم) وصیت کرد که پس از او ابومنصور امام باشد و این امامت به‌فرزند ابو‌منصور نمی‌رسد. چنانکه حضرت موسی درباره یوشع بن‌نون وصیت کرد، ولی فرزند او را جانشین خود ندانست. بنابراین، امر امامت پس از منصور به‌فرزندان علی‌بن‌أبی‌طالب می‏‌رسد چنانکه پس از یوشع‏ بن نون؛ امامت به فرزندان هارون رسید.[۱] [۲]

    پانویس

    1. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 398 با ویرایش و اصلاح جملات.
    2. قاضی عبدالجبار، المغني في أبواب التوحيد و العدل، قاهره، نشر دار المصریه، 1965- 1962 م‏یلادی، ج 20، ص 179