مخزومیه: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
| نام رایج = | | نام رایج = | ||
| تاریخ شکل گیری = | | تاریخ شکل گیری = | ||
| قرن شکل گیری = | | قرن شکل گیری = ق 1 | ||
| مبدأ شکل گیری = | | مبدأ شکل گیری = | ||
| موسس = | | موسس = | ||
| عقیده = | | عقیده = به‌امامت محمد‌بن‌عبداللّه بن‌حسن بن‌حسن معتقد بودند. | ||
}} | }} | ||
'''مخزومیه''' از فرقه‌های مربوط به‌شیعه و از قائلین به‌امامت محمد‌بن‌عبداللّه بن‌حسن بن‌حسن بودند. به‌اعتقاد این طایفه [[محمد‌بن‌علی (باقر العلوم)]] وصیت کرد که پس از او ابومنصور امام باشد و این امامت به‌فرزند ابومنصور نمی‌رسد، چنانکه [[حضرت موسی]] درباره [[يوشع‌بن‌نون|یوشع بن‌نون]] وصیت کرد، ولی فرزند او را جانشین خود ندانست. بنابراین، امر امامت پس از | '''مخزومیه''' از فرقه‌های مربوط به‌شیعه و از قائلین به‌امامت محمد‌بن‌عبداللّه بن‌حسن بن‌حسن بودند. به‌اعتقاد این طایفه [[محمد‌بن‌علی (باقر العلوم)]] وصیت کرد که پس از او ابومنصور امام باشد و این امامت به‌فرزند ابومنصور نمی‌رسد، چنانکه [[حضرت موسی]] درباره [[يوشع‌بن‌نون|یوشع بن‌نون]] وصیت کرد، ولی فرزند او را جانشین خود ندانست. بنابراین، امر امامت پس از منصور، به‌فرزندان [[علی‌بن‌ابی‌طالب|علی‌بن‌ابی‌طالب]] میرسد، چنانکه پس از یوشع‌بن‌نون؛ امامت به‌فرزندان [[حضرت هارون|هارون]] رسید.<ref>مشکور، محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 398 با ویرایش و اصلاح جملات.</ref> <ref>قاضی عبدالجبار، المغنی فی ابواب التوحيد و العدل، قاهره، نشر دار المصریة، 1965- 1962 میلادی، ج 20، ص 179</ref> | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۲۰:۲۲
| مخزومیه | |
|---|---|
 | |
| نام | مخزومیه |
| قرن شکل گیری | ق 1 |
| عقیده | به‌امامت محمد‌بن‌عبداللّه بن‌حسن بن‌حسن معتقد بودند. |
مخزومیه از فرقه‌های مربوط به‌شیعه و از قائلین به‌امامت محمد‌بن‌عبداللّه بن‌حسن بن‌حسن بودند. به‌اعتقاد این طایفه محمد‌بن‌علی (باقر العلوم) وصیت کرد که پس از او ابومنصور امام باشد و این امامت به‌فرزند ابومنصور نمی‌رسد، چنانکه حضرت موسی درباره یوشع بن‌نون وصیت کرد، ولی فرزند او را جانشین خود ندانست. بنابراین، امر امامت پس از منصور، به‌فرزندان علی‌بن‌ابی‌طالب میرسد، چنانکه پس از یوشع‌بن‌نون؛ امامت به‌فرزندان هارون رسید.[۱] [۲]
