مخزومیه: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
بدون خلاصۀ ویرایش
(۱۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
'''مخزوميه‏''' از فرق شيعه و از قائلین به امامت محمد بن عبد اللّه بن حسن بن حسن بودند. این طایفه معتقد بودند که [[امام محمد باقر (ع)]] وصیت کرد که پس از او ابومنصور امام باشد و این امامت به فرزند ابو منصور نمی‌رسد. چنان كه [[حضرت موسى]] درباره [[يوشع بن نون]] وصيت كرد، ولى فرزند او را جانشين خود ندانست. بنا براین، امر امامت پس از منصور به فرزندان [[على بن أبي طالب]] مى‏ رسد چنان كه پس از يوشع‏ بن نون؛  امامت به فرزندان [[هارون]] رسيد. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 398 با ویرایش و اصلاح جملات.</ref> <ref>قاضی عبدالجبار، المغني في أبواب التوحيد و العدل، قاهره، نشر دار المصریه، 1965- 1962 م‏یلادی، ج 20، ص 179</ref>
{{جعبه اطلاعات فرق و مذاهب
| عنوان =مخزومیه
| تصویر =
| توضیح تصویر =
| نام = مخزومیه
| نام رایج =
| تاریخ شکل گیری =
| قرن شکل گیری = ق 1
| مبدأ شکل گیری =
| موسس =
| عقیده = به‌امامت محمد‌بن‌عبداللّه بن‌حسن بن‌حسن معتقد بودند.
}}


=پانویس=


[[رده: کلام ]]
'''مخزومیه‏''' از فرقه‌های مربوط به‌شیعه و از قائلین به‌امامت محمد‌بن‌عبداللّه بن‌حسن بن‌حسن بودند. به‌اعتقاد این طایفه [[محمد‌بن‌علی (باقر العلوم)]] وصیت کرد که پس از او ابومنصور امام باشد و این امامت به‌فرزند ابو‌منصور نمی‌رسد، چنانکه [[حضرت موسی]] درباره [[يوشع‌بن‌نون|یوشع بن‌نون]] وصیت کرد، ولی فرزند او را جانشین خود ندانست. بنابراین، امر امامت پس از منصور، به‌فرزندان [[علی‌بن‌ابی‌طالب|علی‌بن‌ابی‌طالب]] می‏‌رسد، چنانکه پس از یوشع‌بن‌نون؛ امامت به‌فرزندان [[حضرت هارون|هارون]] رسید.<ref>مشکور، محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 398 با ویرایش و اصلاح جملات.</ref> <ref>قاضی عبدالجبار، المغنی فی ابواب التوحيد و العدل، قاهره، نشر دار المصریة، 1965- 1962 م‏یلادی، ج 20، ص 179</ref>
[[رده: فرق و مذاهب]]
 
== پانویس ==
{{پانویس}}
 
{{فرق و مذاهب}}
 
[[رده:فرق و مذاهب]]

نسخهٔ ‏۱۱ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۲۰:۲۲

مخزومیه
ناممخزومیه
قرن شکل گیریق 1
عقیدهبه‌امامت محمد‌بن‌عبداللّه بن‌حسن بن‌حسن معتقد بودند.


مخزومیه‏ از فرقه‌های مربوط به‌شیعه و از قائلین به‌امامت محمد‌بن‌عبداللّه بن‌حسن بن‌حسن بودند. به‌اعتقاد این طایفه محمد‌بن‌علی (باقر العلوم) وصیت کرد که پس از او ابومنصور امام باشد و این امامت به‌فرزند ابو‌منصور نمی‌رسد، چنانکه حضرت موسی درباره یوشع بن‌نون وصیت کرد، ولی فرزند او را جانشین خود ندانست. بنابراین، امر امامت پس از منصور، به‌فرزندان علی‌بن‌ابی‌طالب می‏‌رسد، چنانکه پس از یوشع‌بن‌نون؛ امامت به‌فرزندان هارون رسید.[۱] [۲]

پانویس

  1. مشکور، محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 398 با ویرایش و اصلاح جملات.
  2. قاضی عبدالجبار، المغنی فی ابواب التوحيد و العدل، قاهره، نشر دار المصریة، 1965- 1962 م‏یلادی، ج 20، ص 179