حقیقیه: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۱۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ | {{جعبه اطلاعات فرق و مذاهب | ||
'''حقیقیه''' | | عنوان =حقیقیه | ||
| تصویر = | |||
| توضیح تصویر = | |||
| نام =حقیقیه | |||
| نام رایج = | |||
| تاریخ شکل گیری = | |||
| قرن شکل گیری = | |||
| مبدأ شکل گیری = | |||
| موسس = | |||
| عقیده = طالب وصل به معرفت ذات خداوند هستند. | |||
}} | |||
'''حقیقیه''' شاخه‌ای از «[[تصوف|صوفیه]]»اند که طالب وصل به معرفت ذات خداوند هستند. | |||
== وجه تسمیه == | |||
در مرام [[تصوف|صوفیه]] رسیدن به حقیقت؛ اصل است. به‌همین دلیل در برابر [[اهل سنت و جماعت|اهل‌سنت]] قرار گرفته «اهل‌حقیقت» نامیده شدند. | |||
== تفسیر حقیقیت == | |||
حقیقیه معتقدند که حقیقت آخرین چیزی است که امکان تصور ادراک آن وجود دارد و حقیقة‌الحقایق اصطلاحی است که مراد از آن، ذات خداوند است و گاهی به تعبیری دیگر، او را حضرت‌الجمع یا حضرت‌الوجود می‌خوانند. | |||
== | == تفاوت حقیقة‌الله و حق‌الله == | ||
صوفیه بین «حقیقة‌الله» و «حق‌الله» فرق می‌گذارند و می‌گویند: حقیقة‌الله صفات او و حق‌الله ذات اوست<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 162 با ویرایش و اصلاح عبارات</ref><ref>ائرة المعارف الاسلامیه، به کوشش جمعی از نویسندگان، ج 8، ص 2.</ref>. | |||
== | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | |||
{{فرق و مذاهب}} | |||
[[رده: فرق و مذاهب]] | [[رده:فرق و مذاهب]] | ||
[[رده: صوفیه]] | [[رده:صوفیه]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۴ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۲۰:۱۳
| حقیقیه | |
|---|---|
 | |
| نام | حقیقیه |
| عقیده | طالب وصل به معرفت ذات خداوند هستند. |
حقیقیه شاخه‌ای از «صوفیه»اند که طالب وصل به معرفت ذات خداوند هستند.
وجه تسمیه
در مرام صوفیه رسیدن به حقیقت؛ اصل است. به‌همین دلیل در برابر اهل‌سنت قرار گرفته «اهل‌حقیقت» نامیده شدند.
تفسیر حقیقیت
حقیقیه معتقدند که حقیقت آخرین چیزی است که امکان تصور ادراک آن وجود دارد و حقیقة‌الحقایق اصطلاحی است که مراد از آن، ذات خداوند است و گاهی به تعبیری دیگر، او را حضرت‌الجمع یا حضرت‌الوجود می‌خوانند.
تفاوت حقیقة‌الله و حق‌الله
صوفیه بین «حقیقة‌الله» و «حق‌الله» فرق می‌گذارند و می‌گویند: حقیقة‌الله صفات او و حق‌الله ذات اوست[۱][۲].
