حسنیه: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
جز (جایگزینی متن - 'ى' به 'ی')
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۱۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{پانویس رنگی}}
{{جعبه اطلاعات فرق و مذاهب
| عنوان =حسنیه
| تصویر =
| توضیح تصویر =
| نام =حسنیه
| نام رایج =
| تاریخ شکل گیری = 1 ق
| قرن شکل گیری =
| مبدأ شکل گیری =
| موسس =حسن‌بن‌زید‌بن‌ حسن‌بن‌علی‌بن‌أبی‌طالب
| عقیده =حسن مثنی را با انتساب قول به امام حسن امام بعدی می‌شناختند و او را ضامن آل‌محمد می‌دانستند.
}}


'''حسنیه''' از جمله فرق منشعب شده از [[زیدیه]] هستند. این گروه پس از [[امامت]] [[امام علی]] (‌علیه‌السلام) و [[امام حسن]] (‌علیه‌السلام)، [[حسن مثنی]] را بنابر وصیت امام حسن مجتبی (‌علیه‌السلام) امام می‌دانستند و او را ضامن [[آل محمد]] (صلی الله علیه و آله) می‎‌شناختند.  
'''حسنیه''' شاخه‌ای از فرقه [[زیدیه]] هستند. این گروه پس از [[امامت]] [[علی بن ابی‌طالب|امام علی]] (‌علیه‌السّلام) و [[حسن بن علی (مجتبی)|امام حسن]] (‌علیه‌السّلام)، [[حسن مثنی]] را بنابر وصیت امام حسن مجتبی (‌علیه‌السّلام) امام می‌دانستند و او را ضامن آل محمد (صلّی‌الله علیه وآله) می‎‌شناختند.


</div>
== موسس ==
==موسس==
موسس این فرقه، شخصی به‌نام حسن‌بن‌زید‌بن‌ حسن‌بن‌علی‌بن‌أبی‌طالب ملقب به داعی‌کبیر است<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 157</ref>.
موسس این فرقه شخصی به نام حسن بن زید بن حسن بن علی بن أبی‌طالب ملقب به داعی کبیر است. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی،چاپ دوم، ص 157</ref>  


==شرح حال==
== شرح‌حال ==
حسن بن زید بن محمد بن اسماعیل بن حسن بن علی بن ابیطالب معروف به "حالب الحجاره" <ref>اصفهانی، ابوالفرج، مقاتل الطالبین، ج۱، ص۴۰۶.</ref>در سال ۲۵۰ هجری قمری، حکومت علویان طبرستان را بنیان نهاد. او از فرزندان امام حسن (علیه‌السّلام) و فقیهی دیندار و عالمی بزرگ در زمان خود بود. <ref>ابن اسفندیار کاتب، بهاءالدین محمد بن حسن، تاریخ طبرستان، تصحیح: عباس اقبال.</ref> در مدینه متولد شد و در شجاعت و تدبیر ملک همانند نداشت.<ref>مرعشی، ظهیر الدین، تاریخ طبرستان، رویان و مازندران به کوشش: محمد حسین تسیمی، تهران، مؤسسه مطبوعاتی شرق، ۱۳۴۵، ص۱۳۰</ref>در چگونگی و زمان آمدن علویان به طبرستان محل اختلاف است، برخی این واقعه را مربوط به زمان متوکل می‌دانند.<ref>اصفهانی، ابوالفرج، مقاتل الطالبین، ص۴۰۶.  
حسن‌بن‌زید بن‌محمد بن‌اسماعیل بن حسن بن علی‌بن‌ابیطالب معروف به "حالب‌الحجاره"<ref>اصفهانی، ابوالفرج، مقاتل الطالبین، ج۱، ص۴۰۶.</ref> در سال ۲۵۰ هجری‌قمری، حکومت علویان طبرستان را بنیان نهاد. او از فرزندان امام حسن (علیه‌السّلام) و فقیهی دین‌دار و عالمی بزرگ در زمان خود بود<ref>ابن اسفندیار کاتب، بهاءالدین محمد‌بن‌حسن، تاریخ طبرستان، تصحیح: عباس اقبال.</ref> و در [[مدینه]] متولد شد و در شجاعت و تدبیر مُلک همانند نداشت<ref>مرعشی، ظهیر‌الدین، تاریخ‌طبرستان، رویان و مازندران به کوشش: محمد حسین تسیمی، تهران، مؤسسه مطبوعاتی شرق، ۱۳۴۵، ص۱۳۰</ref>. در چگونگی و زمان آمدن علویان به [[طبرستان]] محل اختلاف است، برخی این واقعه را مربوط به‌زمان [[متوکل|متوکل عباسی]] می‌دانند<ref>اصفهانی، ابوالفرج، مقاتل‌الطالبین، ص۴۰۶.  
</ref>
</ref>.


==قیام==
== قیام ==
حسن بن زید در سال 250 هجری قمری مقیم ری بود و به دعوت مردم طبرستان به آنجا رفته و با همکاری مردم طبرستان و به فرماندهی محمد بن رستم و جعفر بن رستم قیام کرده و عامل آنجا یعنی سلیمان بن عبدالله بن طاهر را شکست داد و بعد از جنگ‌های بسیار بر مازندران و گرگان مستولی گشت. او را به جود و سخاوت و تقوای الهی ستوده‌اند.<ref>مشکور محمد جواد فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 157 با ویرایش و اصلاح عبارات.</ref> <ref>طبری ابن جریر، تاریخ طبری، ج8، ص234</ref> <ref>ابن اثیر، الکامل فی التاریخ، ج7، ص13، 149، 188</ref>
حسن‌بن‌زید در سال 250 هجری‌قمری مقیم [[ری]] بود و به‌دعوت مردم طبرستان به آنجا رفته و با همکاری مردم طبرستان و به‌فرماندهی محمد‌بن‌رستم و جعفر‌بن رستم، قیام کرده و عامل آنجا یعنی سلیمان‌بن‌عبدالله‌بن‌‌طاهر را شکست داد و بعد از جنگ‌های بسیار بر [[مازندران]] و [[گرگان]] مستولی گشت. او را به جود و سخاوت و تقوای الهی ستوده‌اند<ref>مشکور محمد جواد فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 157 با ویرایش و اصلاح عبارات.</ref><ref>طبری ابن جریر، تاریخ طبری، ج8، ص234</ref><ref>ابن اثیر، الکامل فی التاریخ، ج7، ص13، 149، 188</ref>.


==وفات==
== وفات ==
حسن بن زید در سال 270 هجری قمری وفات یافت و برادرش محمد بن زید جانشین وی گردید. <ref>مشکور محمد جواد فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 157</ref> <ref>اشعری ابوالحسن، مقالات الاسلامیین و اختلاف المصلین، چاپ مصر، سال 1950 قمری، ص 83 </ref> <ref>طبری ابن جریر، تاریخ طبری، ج8، ص234</ref> <ref>ابن اثیر، الکامل فی التاریخ، ج7، ص13، 149، 188</ref>
حسن‌بن‌زید در سال 270 هجری قمری وفات کرد و برادرش محمد‌بن‌زید جانشین وی گردید<ref>مشکور محمد جواد فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 157</ref><ref>اشعری ابوالحسن، مقالات الاسلامیین و اختلاف المصلین، چاپ مصر، سال 1950 قمری، ص 83 </ref><ref>طبری ابن جریر، تاریخ طبری، ج8، ص234</ref><ref>ابن اثیر، الکامل فی التاریخ، ج7، ص13، 149، 188</ref>.
=پانویس=
== پانویس ==
{{پانویس رنگی}}
{{پانویس}}


   
  {{فرق و مذاهب}}
[[رده: فرق و مذاهب]]
 
<references />
[[رده:فرق و مذاهب]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۶ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۲۰:۰۰

حسنیه
نامحسنیه
تاریخ شکل گیری1 ق، ۱ ش‌، ۶۲۲ م
موسسحسن‌بن‌زید‌بن‌ حسن‌بن‌علی‌بن‌أبی‌طالب
عقیدهحسن مثنی را با انتساب قول به امام حسن امام بعدی می‌شناختند و او را ضامن آل‌محمد می‌دانستند.

حسنیه شاخه‌ای از فرقه زیدیه هستند. این گروه پس از امامت امام علی (‌علیه‌السّلام) و امام حسن (‌علیه‌السّلام)، حسن مثنی را بنابر وصیت امام حسن مجتبی (‌علیه‌السّلام) امام می‌دانستند و او را ضامن آل محمد (صلّی‌الله علیه وآله) می‎‌شناختند.

موسس

موسس این فرقه، شخصی به‌نام حسن‌بن‌زید‌بن‌ حسن‌بن‌علی‌بن‌أبی‌طالب ملقب به داعی‌کبیر است[۱].

شرح‌حال

حسن‌بن‌زید بن‌محمد بن‌اسماعیل بن حسن بن علی‌بن‌ابیطالب معروف به "حالب‌الحجاره"[۲] در سال ۲۵۰ هجری‌قمری، حکومت علویان طبرستان را بنیان نهاد. او از فرزندان امام حسن (علیه‌السّلام) و فقیهی دین‌دار و عالمی بزرگ در زمان خود بود[۳] و در مدینه متولد شد و در شجاعت و تدبیر مُلک همانند نداشت[۴]. در چگونگی و زمان آمدن علویان به طبرستان محل اختلاف است، برخی این واقعه را مربوط به‌زمان متوکل عباسی می‌دانند[۵].

قیام

حسن‌بن‌زید در سال 250 هجری‌قمری مقیم ری بود و به‌دعوت مردم طبرستان به آنجا رفته و با همکاری مردم طبرستان و به‌فرماندهی محمد‌بن‌رستم و جعفر‌بن رستم، قیام کرده و عامل آنجا یعنی سلیمان‌بن‌عبدالله‌بن‌‌طاهر را شکست داد و بعد از جنگ‌های بسیار بر مازندران و گرگان مستولی گشت. او را به جود و سخاوت و تقوای الهی ستوده‌اند[۶][۷][۸].

وفات

حسن‌بن‌زید در سال 270 هجری قمری وفات کرد و برادرش محمد‌بن‌زید جانشین وی گردید[۹][۱۰][۱۱][۱۲].

پانویس

  1. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 157
  2. اصفهانی، ابوالفرج، مقاتل الطالبین، ج۱، ص۴۰۶.
  3. ابن اسفندیار کاتب، بهاءالدین محمد‌بن‌حسن، تاریخ طبرستان، تصحیح: عباس اقبال.
  4. مرعشی، ظهیر‌الدین، تاریخ‌طبرستان، رویان و مازندران به کوشش: محمد حسین تسیمی، تهران، مؤسسه مطبوعاتی شرق، ۱۳۴۵، ص۱۳۰
  5. اصفهانی، ابوالفرج، مقاتل‌الطالبین، ص۴۰۶.
  6. مشکور محمد جواد فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 157 با ویرایش و اصلاح عبارات.
  7. طبری ابن جریر، تاریخ طبری، ج8، ص234
  8. ابن اثیر، الکامل فی التاریخ، ج7، ص13، 149، 188
  9. مشکور محمد جواد فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 157
  10. اشعری ابوالحسن، مقالات الاسلامیین و اختلاف المصلین، چاپ مصر، سال 1950 قمری، ص 83
  11. طبری ابن جریر، تاریخ طبری، ج8، ص234
  12. ابن اثیر، الکامل فی التاریخ، ج7، ص13، 149، 188