حسنیه: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱۲: خط ۱۲:
}}
}}


'''حسنیه''' شاخه‌ای از فرقه [[زیدیه]] هستند. این گروه پس از [[امامت]] [[علی بن ابی طالب|امام علی]] (‌علیه‌السلام) و [[حسن بن علی (مجتبی)|امام حسن]] (‌علیه‌السلام)، [[حسن مثنی|حسن‌مثنی]] را بنابر وصیت امام حسن‌مجتبی (‌علیه‌السلام) امام می‌دانستند و او را ضامن آل محمد (صلی الله علیه و آله) می‎‌شناختند.
'''حسنیه''' شاخه‌ای از فرقه [[زیدیه]] هستند. این گروه پس از [[امامت]] [[علی بن ابی‌طالب|امام علی]] (‌علیه‌السّلام) و [[حسن بن علی (مجتبی)|امام حسن]] (‌علیه‌السّلام)، [[حسن مثنی]] را بنابر وصیت امام حسن مجتبی (‌علیه‌السّلام) امام می‌دانستند و او را ضامن آل محمد (صلّی‌الله علیه وآله) می‎‌شناختند.


== موسس ==
== موسس ==
موسس این فرقه، شخصی به‌نام حسن‌بن‌زید‌بن‌ حسن‌بن‌علی‌بن‌أبی‌طالب ملقب به داعی‌کبیر است.<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 157</ref>  
موسس این فرقه، شخصی به‌نام حسن‌بن‌زید‌بن‌ حسن‌بن‌علی‌بن‌أبی‌طالب ملقب به داعی‌کبیر است<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 157</ref>.


== شرح‌حال ==
== شرح‌حال ==
حسن‌بن‌زید بن‌محمد بن‌اسماعیل بن حسن بن علی‌بن‌ابیطالب معروف به "حالب‌الحجاره" <ref>اصفهانی، ابوالفرج، مقاتل الطالبین، ج۱، ص۴۰۶.</ref>در سال ۲۵۰ هجری‌قمری، حکومت علویان‌طبرستان را بنیان نهاد. او از فرزندان امام‌حسن(علیه‌السّلام) و فقیهی دین‌دار و عالمی بزرگ در زمان خود بود <ref>ابن اسفندیار کاتب، بهاءالدین محمد‌بن‌حسن، تاریخ طبرستان، تصحیح: عباس اقبال.</ref> و در [[مدینه]] متولد شد و در شجاعت و تدبیر‌ملک همانند نداشت.<ref>مرعشی، ظهیر‌الدین، تاریخ‌طبرستان، رویان و مازندران به کوشش: محمد حسین تسیمی، تهران، مؤسسه مطبوعاتی شرق، ۱۳۴۵، ص۱۳۰</ref>در چگونگی و زمان آمدن علویان به [[طبرستان]] محل اختلاف است، برخی این واقعه را مربوط به‌زمان [[متوکل|متوکل‌عباسی]] می‌دانند.<ref>اصفهانی، ابوالفرج، مقاتل‌الطالبین، ص۴۰۶.  
حسن‌بن‌زید بن‌محمد بن‌اسماعیل بن حسن بن علی‌بن‌ابیطالب معروف به "حالب‌الحجاره"<ref>اصفهانی، ابوالفرج، مقاتل الطالبین، ج۱، ص۴۰۶.</ref> در سال ۲۵۰ هجری‌قمری، حکومت علویان طبرستان را بنیان نهاد. او از فرزندان امام حسن (علیه‌السّلام) و فقیهی دین‌دار و عالمی بزرگ در زمان خود بود<ref>ابن اسفندیار کاتب، بهاءالدین محمد‌بن‌حسن، تاریخ طبرستان، تصحیح: عباس اقبال.</ref> و در [[مدینه]] متولد شد و در شجاعت و تدبیر مُلک همانند نداشت<ref>مرعشی، ظهیر‌الدین، تاریخ‌طبرستان، رویان و مازندران به کوشش: محمد حسین تسیمی، تهران، مؤسسه مطبوعاتی شرق، ۱۳۴۵، ص۱۳۰</ref>. در چگونگی و زمان آمدن علویان به [[طبرستان]] محل اختلاف است، برخی این واقعه را مربوط به‌زمان [[متوکل|متوکل عباسی]] می‌دانند<ref>اصفهانی، ابوالفرج، مقاتل‌الطالبین، ص۴۰۶.  
</ref>
</ref>.


== قیام ==
== قیام ==
حسن‌بن‌زید در سال 250 هجری‌قمری مقیم [[ری]] بود و به‌دعوت مردم طبرستان به آنجا رفته و با همکاری مردم طبرستان و به‌فرماندهی محمد‌بن‌رستم و جعفر‌بن رستم، قیام کرده و عامل آنجا یعنی سلیمان‌بن‌عبدالله‌بن‌‌طاهر را شکست داد و بعد از جنگ‌های بسیار بر [[مازندران]] و [[گرگان]] مستولی گشت. او را به‌جود و سخاوت و تقوای‌الهی ستوده‌اند.<ref>مشکور محمد جواد فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 157 با ویرایش و اصلاح عبارات.</ref> <ref>طبری ابن جریر، تاریخ طبری، ج8، ص234</ref> <ref>ابن اثیر، الکامل فی التاریخ، ج7، ص13، 149، 188</ref>
حسن‌بن‌زید در سال 250 هجری‌قمری مقیم [[ری]] بود و به‌دعوت مردم طبرستان به آنجا رفته و با همکاری مردم طبرستان و به‌فرماندهی محمد‌بن‌رستم و جعفر‌بن رستم، قیام کرده و عامل آنجا یعنی سلیمان‌بن‌عبدالله‌بن‌‌طاهر را شکست داد و بعد از جنگ‌های بسیار بر [[مازندران]] و [[گرگان]] مستولی گشت. او را به جود و سخاوت و تقوای الهی ستوده‌اند<ref>مشکور محمد جواد فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 157 با ویرایش و اصلاح عبارات.</ref><ref>طبری ابن جریر، تاریخ طبری، ج8، ص234</ref><ref>ابن اثیر، الکامل فی التاریخ، ج7، ص13، 149، 188</ref>.


== وفات ==
== وفات ==
حسن‌بن‌زید در سال 270 هجری‌قمری وفات کرد و برادرش محمد‌بن‌زید جانشین وی گردید. <ref>مشکور محمد جواد فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 157</ref> <ref>اشعری ابوالحسن، مقالات الاسلامیین و اختلاف المصلین، چاپ مصر، سال 1950 قمری، ص 83 </ref> <ref>طبری ابن جریر، تاریخ طبری، ج8، ص234</ref> <ref>ابن اثیر، الکامل فی التاریخ، ج7، ص13، 149، 188</ref>
حسن‌بن‌زید در سال 270 هجری قمری وفات کرد و برادرش محمد‌بن‌زید جانشین وی گردید<ref>مشکور محمد جواد فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 157</ref><ref>اشعری ابوالحسن، مقالات الاسلامیین و اختلاف المصلین، چاپ مصر، سال 1950 قمری، ص 83 </ref><ref>طبری ابن جریر، تاریخ طبری، ج8، ص234</ref><ref>ابن اثیر، الکامل فی التاریخ، ج7، ص13، 149، 188</ref>.
== پانویس ==
== پانویس ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۶ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۲۰:۰۰

حسنیه
نامحسنیه
تاریخ شکل گیری1 ق، ۱ ش‌، ۶۲۲ م
موسسحسن‌بن‌زید‌بن‌ حسن‌بن‌علی‌بن‌أبی‌طالب
عقیدهحسن مثنی را با انتساب قول به امام حسن امام بعدی می‌شناختند و او را ضامن آل‌محمد می‌دانستند.

حسنیه شاخه‌ای از فرقه زیدیه هستند. این گروه پس از امامت امام علی (‌علیه‌السّلام) و امام حسن (‌علیه‌السّلام)، حسن مثنی را بنابر وصیت امام حسن مجتبی (‌علیه‌السّلام) امام می‌دانستند و او را ضامن آل محمد (صلّی‌الله علیه وآله) می‎‌شناختند.

موسس

موسس این فرقه، شخصی به‌نام حسن‌بن‌زید‌بن‌ حسن‌بن‌علی‌بن‌أبی‌طالب ملقب به داعی‌کبیر است[۱].

شرح‌حال

حسن‌بن‌زید بن‌محمد بن‌اسماعیل بن حسن بن علی‌بن‌ابیطالب معروف به "حالب‌الحجاره"[۲] در سال ۲۵۰ هجری‌قمری، حکومت علویان طبرستان را بنیان نهاد. او از فرزندان امام حسن (علیه‌السّلام) و فقیهی دین‌دار و عالمی بزرگ در زمان خود بود[۳] و در مدینه متولد شد و در شجاعت و تدبیر مُلک همانند نداشت[۴]. در چگونگی و زمان آمدن علویان به طبرستان محل اختلاف است، برخی این واقعه را مربوط به‌زمان متوکل عباسی می‌دانند[۵].

قیام

حسن‌بن‌زید در سال 250 هجری‌قمری مقیم ری بود و به‌دعوت مردم طبرستان به آنجا رفته و با همکاری مردم طبرستان و به‌فرماندهی محمد‌بن‌رستم و جعفر‌بن رستم، قیام کرده و عامل آنجا یعنی سلیمان‌بن‌عبدالله‌بن‌‌طاهر را شکست داد و بعد از جنگ‌های بسیار بر مازندران و گرگان مستولی گشت. او را به جود و سخاوت و تقوای الهی ستوده‌اند[۶][۷][۸].

وفات

حسن‌بن‌زید در سال 270 هجری قمری وفات کرد و برادرش محمد‌بن‌زید جانشین وی گردید[۹][۱۰][۱۱][۱۲].

پانویس

  1. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 157
  2. اصفهانی، ابوالفرج، مقاتل الطالبین، ج۱، ص۴۰۶.
  3. ابن اسفندیار کاتب، بهاءالدین محمد‌بن‌حسن، تاریخ طبرستان، تصحیح: عباس اقبال.
  4. مرعشی، ظهیر‌الدین، تاریخ‌طبرستان، رویان و مازندران به کوشش: محمد حسین تسیمی، تهران، مؤسسه مطبوعاتی شرق، ۱۳۴۵، ص۱۳۰
  5. اصفهانی، ابوالفرج، مقاتل‌الطالبین، ص۴۰۶.
  6. مشکور محمد جواد فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 157 با ویرایش و اصلاح عبارات.
  7. طبری ابن جریر، تاریخ طبری، ج8، ص234
  8. ابن اثیر، الکامل فی التاریخ، ج7، ص13، 149، 188
  9. مشکور محمد جواد فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 157
  10. اشعری ابوالحسن، مقالات الاسلامیین و اختلاف المصلین، چاپ مصر، سال 1950 قمری، ص 83
  11. طبری ابن جریر، تاریخ طبری، ج8، ص234
  12. ابن اثیر، الکامل فی التاریخ، ج7، ص13، 149، 188