خماریه: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
'''خماریه‏''' از پیروان محمد‌بن‌عمرالخماری بغدادی هستند که از [[غلاة]] به‌شمار می‌‏رفت.
{{جعبه اطلاعات فرق و مذاهب
| عنوان =خماریه
| تصویر =
| توضیح تصویر =
| نام =خماریه
| نام رایج =
| تاریخ شکل گیری =
| قرن شکل گیری =
| مبدأ شکل گیری =
| موسس =محمد‌بن‌عمرالخماری بغدادی 
| عقیده =1. باور به عقاید امامیه. 2. امام بین مردم: «عین‏ اللّه‏ الناظرة فی‏ عباده‏، و لسانه الناطق فی خلقه» است. 
}}
 
'''خماریه‏''' از پیروان محمد‌بن‌عمرالخماری بغدادی هستند که از [[غلاة|غُلاة]] به‌شمار می‌‏رفت.


== عقاید ==
== عقاید ==
این فرقه [[امامت]] را به همان ترتیب عقاید [[امامیه]] باور داشتند. جز این‌که می‌‏گفتند امام در بین مردم «عین‏ اللّه‏ الناظرة فی‏ عباده‏، و لسانه الناطق..... فی خلقه» است. <ref>حافظ برسی، مشارق أنوار الیقین فی أسرار أمیر المؤمنین ‌علیه‌السلام‏، بیروت، نشر اعلمی، سال 1422 هجری قمری، ص 336</ref> یعنی چون چشم بینا و زبان ناطق و آفتاب درخشان و باران بارنده و آگاه بر هر امری است. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 184</ref>
این فرقه [[امامت]] را به همان ترتیب عقاید [[امامیه]] باور داشتند. جز این‌که می‌‏گفتند امام در بین مردم همچون «عین‏ اللّه‏ الناظرة فی‏ عباده‏، و لسانه الناطق فی خلقه» است<ref>حافظ برسی، مشارق أنوار الیقین فی أسرار أمیر المؤمنین ‌علیه‌السلام‏، بیروت، نشر اعلمی، سال 1422 هجری قمری، ص 336</ref>. یعنی چون چشم بینا و زبان ناطق در میان مردم است<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 184</ref>.


== پانویس ==
== پانویس ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}
{{فرق و مذاهب}}


[[رده:فرق و مذاهب]]
[[رده:فرق و مذاهب]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۱ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۹:۵۰

خماریه
نامخماریه
موسسمحمد‌بن‌عمرالخماری بغدادی
عقیده1. باور به عقاید امامیه. 2. امام بین مردم: «عین‏ اللّه‏ الناظرة فی‏ عباده‏، و لسانه الناطق فی خلقه» است.

خماریه‏ از پیروان محمد‌بن‌عمرالخماری بغدادی هستند که از غُلاة به‌شمار می‌‏رفت.

عقاید

این فرقه امامت را به همان ترتیب عقاید امامیه باور داشتند. جز این‌که می‌‏گفتند امام در بین مردم همچون «عین‏ اللّه‏ الناظرة فی‏ عباده‏، و لسانه الناطق فی خلقه» است[۱]. یعنی چون چشم بینا و زبان ناطق در میان مردم است[۲].

پانویس

  1. حافظ برسی، مشارق أنوار الیقین فی أسرار أمیر المؤمنین ‌علیه‌السلام‏، بیروت، نشر اعلمی، سال 1422 هجری قمری، ص 336
  2. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 184