دانقیه: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۱۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
دانقیه‏ از فرق «[[غلاة]]» و پیرو حسن بن دانق بودند.
{{جعبه اطلاعات فرق و مذاهب
| عنوان =دانقیه
| تصویر =
| توضیح تصویر =
| نام =دانقیه
| نام رایج =
| تاریخ شکل گیری =
| قرن شکل گیری =
| مبدأ شکل گیری =
| موسس = حسن بن دانق
| عقیده = اتصال امامان به خداوند، مانند اتصال نور به خورشید است و آن خدا نیست و غیر خدا هم نیست و با او نیامیخته است.
}}
'''دانقیه'''‏ شاخه‌ای از فرقه «[[غلات|غُلاة]] [[مذهب شیعه|شیعه]]» و پیرو حسن‌ بن‌ دانق بودند.


=اعتقادات=
== اعتقادات ==
پیروان این فرقه معتقد بودند که اتصال [[ائمه(ع)|امام]] به [[خداوند]] مانند اتصال نور به خورشید است و آن خدا نیست و غیر خدا هم نیست و از او جدا است و با او نیامیخته است <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 191.</ref> <ref>البرسی حافظ رجب، مشارق انوار الیقین فى اسرار امیرالمؤمنین،بیروت، نشر دار الاندلس، ص 212.</ref>.
پیروان این فرقه معتقد بودند که اتصال [[ائمه(ع)|امام]] به خداوند، مانند اتصال نور به خورشید است و آن [[خدا]] نیست و غیر خدا هم نیست و از او جدا و با او نیامیخته است<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 191.</ref><ref>البرسی حافظ رجب، ''مشارق انوار الیقین فی اسرار امیرالمؤمنین''، بیروت، نشر دار الاندلس، ص 212.</ref>.


=پانویس=
== پانویس ==
{{پانویس}}


[[رده: فرق و مذاهب]]
{{فرق و مذاهب}}
 
[[رده:فرق و مذاهب]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۲ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۰۸

دانقیه
نامدانقیه
موسسحسن بن دانق
عقیدهاتصال امامان به خداوند، مانند اتصال نور به خورشید است و آن خدا نیست و غیر خدا هم نیست و با او نیامیخته است.

دانقیه‏ شاخه‌ای از فرقه «غُلاة شیعه» و پیرو حسن‌ بن‌ دانق بودند.

اعتقادات

پیروان این فرقه معتقد بودند که اتصال امام به خداوند، مانند اتصال نور به خورشید است و آن خدا نیست و غیر خدا هم نیست و از او جدا و با او نیامیخته است[۱][۲].

پانویس

  1. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 191.
  2. البرسی حافظ رجب، مشارق انوار الیقین فی اسرار امیرالمؤمنین، بیروت، نشر دار الاندلس، ص 212.