رزامیه: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'رده: کلام ' به ' ') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۱۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات فرق و مذاهب | |||
| عنوان =رزامیه ( از غالیان شیعه) | |||
| تصویر = | |||
| توضیح تصویر = | |||
| نام =رزامیه ( از غالیان شیعه) | |||
| نام رایج = | |||
| تاریخ شکل گیری =2 ق | |||
| قرن شکل گیری = | |||
| مبدأ شکل گیری =خراسان، مرو و هرات | |||
| موسس = رزام‌بن‌سابق یا سابق | |||
| عقیده = 1. رشته امامت از ابوهاشم محمد‌بن‌حنفیه، به محمد‌بن‌علی‌بن عبدالله بن‌عباس ختم شده و از او به برادرش عبدالله‌بن‌علی السفاح انتقال یافت و پس از وی امامت به ابومسلم رسید. 2. حلول روح خداوند در امامان خود. 3. دین، معرفت امام است و کسی که به این مقام برسد، به کمال رسیده و تکالیف شرعی از وی برداشته می‌شود. | |||
}} | |||
'''رزامیه''' فرقه‌ای از غالیان شیعه و شاخه‌ای از فرقه «[[کیسانیه|کیسانیه راوندیه]]»اند. | |||
== | == موسس == | ||
بنیان‌گذار این فرقه شخصی به نام رزام‌بن‌سابق یا سایق است<ref>اشعری قمی سعد بن عبدالله، المقالات و الفرق، تهران، چاپ محمد جواد مشکور، سال 1360 شمسی، ج۱، ص65</ref><ref>مقریزی، المواعظ الاعتبار فی ذکر الخطط و الاثار، لندن، چاپ ایمن فواد سید، سال 1424 قمری و 2003 میلادی، ج۴، جزءاول، ص۴۲۶</ref>. البته برخی از منابع این فرقه را پیرو مردی به نام رزام‌بن‌رزم دانسته است<ref>شهرستانی محمد بن عبدالکریم، الملل و النحل، ترجمه افضل الدین صدر ترکه اصفهانی، به تصحیح سید محمد رضا جلالی نائینی، چاپ تهران، سال 1321 شمسی، ص 136</ref>. | |||
<ref> | |||
== | == پیشینیه == | ||
پیشینه تشکیل این فرقه به دوران ابومسلم خراسانی و در منطقه خراسان و در شهرهای مرو و هرات باز می‌گردد<ref>بغدادی عبدالقاهر، الفرق بین الفرق، چاپ محمد محیی‌الدین عبدالحمید، بیروت (بی‌تا)، ج۱، ص۲۵۶ـ۲۵۷</ref><ref>محمد بن عبدالکریم الشهرستانی، الملل و النحل، ج۱، ص۲۴۷، چاپ احمد فهمی محمد، بیروت ۱۳۶۸/۱۹۴۸.</ref><ref>احمد بن یحیی بن المرتضی، کتاب المیته و الامل فی شرح الملل و النحل، ج۱، ص۳۱، چاپ محمدجواد مشکور، دمشق ۱۹۸۸.</ref>. پیروان این فرقه در دوستی ابومسلم (بنیان‌گذار) دولت بنی‌عباس افراط میکردند<ref>مشکور محمد جواد فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 203</ref>. | |||
== | == چگونگی پیدایش == | ||
هنگامی که منصور دوانیقی (دومین خلیفه عباسی) فرمان قتل راوندیان را داد، رزام از این ماجرا جان سالم به‌در برد<ref>طبری، محمد بن جریر، تاریخ طبری، چاپ بیروت، ج 7، ص 507</ref> و فرقه‌ای را تشکیل داد و پیروانی را گرد خود جمع کرد و به جنبشی مخفی تبدیل شد<ref>عبدالمنعم ماجد، العصر العباسی الاول، القرن الذهبی فی تاریخ الخلفاء العباسی، التاریخ السیاسی، قاهره، سال ۱۹۸۴ میلادی، ج۱، ص۷۱</ref>. رزامیه را منشعب از رواندیه دانستند، به همین دلیل مذهب این دو فرقه کیسانی بوده است<ref>اشعری قمی سعد بن عبداللّه، کتاب المقالات والفرق، محمدجواد مشکور، تهران، سال ۱۳۶۰ شمسی، ج۱، ص۶۵</ref><ref>اشعری ابوالحسن، مقالات الاسلامیین و اختلاف المصلین، چاپ هلموت ریتر، سال 1400 هجری قمری و سال 1980 میلادی، ج۱، ص21</ref><ref>نوبختی، فرق الشیعة، چاپ محمدصادق آل بحرالعلوم، نجف سال ۱۳۵۵ هجری قمری، ۱۹۳۶ میلادی، ج۱، ص۴۶ـ۴۷</ref>. | |||
== | == عقاید == | ||
رزامیه معتقد بودند رشته امامت از ابوهاشم محمد‌بن‌حنفیه، به محمد‌بن‌علی‌بن عبدالله بن‌عباس ختم شده و از او به برادرش عبدالله‌بن‌علی السفاح انتقال یافت و پس از وی امامت به ابومسلم رسید. همچنین قائل به حلول روح خداوند در امامان خود بودند. | |||
همچنین باور داشتند که دین، معرفت امام است و کسی که به این مقام برسد، به کمال رسیده و تکالیف شرعی از وی برداشته می‌شود. بعضی از پیروان این فرقه می‌گفتند که ابومسلم کشته نشده است، بلکه روح خداوند در وی حلول کرده است، ولی برخی به کشته شدن او اقرار داشتند<ref>مشکور محمد جواد فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 203</ref><ref>نوبختی، فر ق الشیعه، ترجمه و تحقیق محمد جواد مشکور، طبع تهران، مرکز انتشارات علمی و فرهنگی، ص 47</ref><ref>شهرستانی محمد بن عبدالکریم، الملل و النحل، ترجمه افضل الدین صدر ترکه اصفهانی، به تصحیح سید محمد رضا جلالی نائینی، چاپ تهران، سال 1321 شمسی، ص 136- 137.</ref><ref>طبری محمد بن جریر، تاریخ طبری، چاپ لیدن، سال 1901 میلادی، ج 10 ص 132- 164- 194.</ref><ref>اقبال آشتیانی عباس، خاندان نوبختی، چاپ تهران، سال 1311 شمسی، ص 256</ref>. | |||
== پانویس == | |||
{{پانویس}} | |||
{{فرق و مذاهب}} | |||
[[رده:فرق و مذاهب]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۲ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۹:۴۱
| رزامیه ( از غالیان شیعه) | |
|---|---|
 | |
| نام | رزامیه ( از غالیان شیعه) |
| تاریخ شکل گیری | 2 ق، ۲ ش، ۶۲۳ م |
| مبدأ شکل گیری | خراسان، مرو و هرات |
| موسس | رزام‌بن‌سابق یا سابق |
| عقیده | 1. رشته امامت از ابوهاشم محمد‌بن‌حنفیه، به محمد‌بن‌علی‌بن عبدالله بن‌عباس ختم شده و از او به برادرش عبدالله‌بن‌علی السفاح انتقال یافت و پس از وی امامت به ابومسلم رسید. 2. حلول روح خداوند در امامان خود. 3. دین، معرفت امام است و کسی که به این مقام برسد، به کمال رسیده و تکالیف شرعی از وی برداشته می‌شود. |
رزامیه فرقه‌ای از غالیان شیعه و شاخه‌ای از فرقه «کیسانیه راوندیه»اند.
موسس
بنیان‌گذار این فرقه شخصی به نام رزام‌بن‌سابق یا سایق است[۱][۲]. البته برخی از منابع این فرقه را پیرو مردی به نام رزام‌بن‌رزم دانسته است[۳].
پیشینیه
پیشینه تشکیل این فرقه به دوران ابومسلم خراسانی و در منطقه خراسان و در شهرهای مرو و هرات باز می‌گردد[۴][۵][۶]. پیروان این فرقه در دوستی ابومسلم (بنیان‌گذار) دولت بنی‌عباس افراط میکردند[۷].
چگونگی پیدایش
هنگامی که منصور دوانیقی (دومین خلیفه عباسی) فرمان قتل راوندیان را داد، رزام از این ماجرا جان سالم به‌در برد[۸] و فرقه‌ای را تشکیل داد و پیروانی را گرد خود جمع کرد و به جنبشی مخفی تبدیل شد[۹]. رزامیه را منشعب از رواندیه دانستند، به همین دلیل مذهب این دو فرقه کیسانی بوده است[۱۰][۱۱][۱۲].
عقاید
رزامیه معتقد بودند رشته امامت از ابوهاشم محمد‌بن‌حنفیه، به محمد‌بن‌علی‌بن عبدالله بن‌عباس ختم شده و از او به برادرش عبدالله‌بن‌علی السفاح انتقال یافت و پس از وی امامت به ابومسلم رسید. همچنین قائل به حلول روح خداوند در امامان خود بودند. همچنین باور داشتند که دین، معرفت امام است و کسی که به این مقام برسد، به کمال رسیده و تکالیف شرعی از وی برداشته می‌شود. بعضی از پیروان این فرقه می‌گفتند که ابومسلم کشته نشده است، بلکه روح خداوند در وی حلول کرده است، ولی برخی به کشته شدن او اقرار داشتند[۱۳][۱۴][۱۵][۱۶][۱۷].
پانویس
- ↑ اشعری قمی سعد بن عبدالله، المقالات و الفرق، تهران، چاپ محمد جواد مشکور، سال 1360 شمسی، ج۱، ص65
- ↑ مقریزی، المواعظ الاعتبار فی ذکر الخطط و الاثار، لندن، چاپ ایمن فواد سید، سال 1424 قمری و 2003 میلادی، ج۴، جزءاول، ص۴۲۶
- ↑ شهرستانی محمد بن عبدالکریم، الملل و النحل، ترجمه افضل الدین صدر ترکه اصفهانی، به تصحیح سید محمد رضا جلالی نائینی، چاپ تهران، سال 1321 شمسی، ص 136
- ↑ بغدادی عبدالقاهر، الفرق بین الفرق، چاپ محمد محیی‌الدین عبدالحمید، بیروت (بی‌تا)، ج۱، ص۲۵۶ـ۲۵۷
- ↑ محمد بن عبدالکریم الشهرستانی، الملل و النحل، ج۱، ص۲۴۷، چاپ احمد فهمی محمد، بیروت ۱۳۶۸/۱۹۴۸.
- ↑ احمد بن یحیی بن المرتضی، کتاب المیته و الامل فی شرح الملل و النحل، ج۱، ص۳۱، چاپ محمدجواد مشکور، دمشق ۱۹۸۸.
- ↑ مشکور محمد جواد فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 203
- ↑ طبری، محمد بن جریر، تاریخ طبری، چاپ بیروت، ج 7، ص 507
- ↑ عبدالمنعم ماجد، العصر العباسی الاول، القرن الذهبی فی تاریخ الخلفاء العباسی، التاریخ السیاسی، قاهره، سال ۱۹۸۴ میلادی، ج۱، ص۷۱
- ↑ اشعری قمی سعد بن عبداللّه، کتاب المقالات والفرق، محمدجواد مشکور، تهران، سال ۱۳۶۰ شمسی، ج۱، ص۶۵
- ↑ اشعری ابوالحسن، مقالات الاسلامیین و اختلاف المصلین، چاپ هلموت ریتر، سال 1400 هجری قمری و سال 1980 میلادی، ج۱، ص21
- ↑ نوبختی، فرق الشیعة، چاپ محمدصادق آل بحرالعلوم، نجف سال ۱۳۵۵ هجری قمری، ۱۹۳۶ میلادی، ج۱، ص۴۶ـ۴۷
- ↑ مشکور محمد جواد فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 203
- ↑ نوبختی، فر ق الشیعه، ترجمه و تحقیق محمد جواد مشکور، طبع تهران، مرکز انتشارات علمی و فرهنگی، ص 47
- ↑ شهرستانی محمد بن عبدالکریم، الملل و النحل، ترجمه افضل الدین صدر ترکه اصفهانی، به تصحیح سید محمد رضا جلالی نائینی، چاپ تهران، سال 1321 شمسی، ص 136- 137.
- ↑ طبری محمد بن جریر، تاریخ طبری، چاپ لیدن، سال 1901 میلادی، ج 10 ص 132- 164- 194.
- ↑ اقبال آشتیانی عباس، خاندان نوبختی، چاپ تهران، سال 1311 شمسی، ص 256
