رشیدیه: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
جز (جایگزینی متن - 'می گفت' به 'می‌گفت')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۲۹ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
'''رشیدیه‏''' از فرق [[خوارج]] و شاخه پنجم از [[ثعالبه]] اند. اعضای این فرقه پیرو شخصی به نام رشید هستند، اما [[شهرستانى]] این فرقه را رشیدیه و اصحاب رشید طوسى نوشته و آنان را «عشریه» نیز خوانده است. این فرقه با با تکیه بر مسائل فقهى و اقتصادى، با اهل سنت مخالفت مى‏ کردند.
{{جعبه اطلاعات فرق و مذاهب
<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 203
| عنوان =رشیدیه ( عشریه) 
</ref>
| تصویر =
==وجه تسمیه به عشریه==
| توضیح تصویر =
فرقه رشیدیه به عشریه نیز معروف بودند، از این جهت که در زکات به جای پرداخت یک دهم از محصولی که با آب نهر و رود آبیاری می‌شده ــ چنان‌که نظر زیاد بن عبدالرحمان فقیه ثعالبه نیز بوده است ــ یک بیستم از محصول را پرداخت می‌کرده اند، چرا که زیاد بن عبدالرحمان تَبَرّی از کسانی که یک بیستم را می‌پرداخته‌اند روا نمی‌دانسته است. <ref>اشعری، علی بن اسماعیل، مقالات الاسلامییّن، چاپ هلموت ریتر، ویسبادن ۱۴۰۰/۱۹۸۰، ج۱، ص۹۹-۱۰۰.</ref> <ref>بغدادی، عبدالقاهر بن طاهر، الفرق بین الفرق، بیروت:دارالکتب العلمیه، (بی تا)، ج۱، ص۸۲.</ref> <ref>شهرستانی، محمد بن عبدالکریم، الملل و النحل، بیروت ۱۴۰۶/۱۹۸۶، ج۱، ص۱۳۲.</ref>   
| نام =رشیدیه ( عشریه) 
| نام رایج = رشیدیه
| تاریخ شکل گیری =
| قرن شکل گیری =
| مبدأ شکل گیری =
| موسس =رشید طوسی
| عقیده = 
}}
'''رشیدیه‏''' از شاخه‌های فرقه [[خوارج]] و قسم پنجم از [[ثعالبه]]<nowiki/>اند. اعضای این فرقه، پیرو شخصی به نام رشید طوسی هستند. [[محمد بن عبدالکریم شهرستانی|محمدبن عبدالکریم شهرستانی]] این فرقه را رشیدیه و اصحاب‌ رشید‌ طوسی نوشته و آنان را «عشریه» نیز خوانده است. رشیدیه با تکیه بر مسائل فقهی و اقتصادی، با [[اهل سنت و جماعت|اهل‌سنت]] مخالفت می‌کردند<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 203.</ref>.


==افکار==
== وجه تسمیه به عشریه ==
رشید می‌گفت از (زکات) زمین هایى ‏که با آب چشمه سار و رودها آبیارى شود، نیم عشر و زمین هایی که با آب باران سیراب شود، یک عشر کامل باید گرفت. زیاد بن عبدالرحمن که از خوارج بود، با وی مخالفت کرد و گفت از (زکات) زمین هایی که با چشمه سار و رودخانه ها آبیاری شود باید عشر کامل گرفت. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 203  با ویرایش و اصلاح عبارات</ref>.<ref>شهرستان محمد بن عبدالکریم، الملل و النحل، ترجمه افضل الدین صدر ترکه اصفهانى، به تصحیح سید محمد رضا جلالى نائینى، چاپ تهران، سال 1321 شمسی، ص 119</ref> <ref>بغدادی عبدالقاهر، الفرق بین الفرق، به اهتمام محمد زاهد بن حسن الکوثرى، چاپ قاهره، سال  1948 میلادی، ص 61</ref><ref>رسعنی عبدالرزاق،  مختصر الفرق بین الفرق،  به اهتمام فیلیپ حتی، چاپ مصر، سال 1924 میلادی،  ص 87.</ref>
فرقه رشیدیه به عشریه نیز معروف بودند، از این جهت که در [[زکات]] به جای پرداخت یک‌دهم از محصولی که با آب نهر و رود آبیاری می‌شده ــ چنان‌که نظر زیاد بن‌عبدالرحمان، فقیه ثعالبه نیز بوده است ــ یک بیستم از محصول را پرداخت می‌کرده‌اند، چرا که زیاد‌بن‌عبدالرحمان تَبَرّی از کسانی را که یک بیستم می‌پرداخته‌اند، روا نمی‌دانسته است<ref>اشعری،علی‌بن‌اسماعیل، مقالات الاسلامییّن، چاپ هلموت ریتر، ویسبادن ۱۴۰۰/۱۹۸۰، ج۱، ص۹۹-۱۰۰.</ref><ref>بغدادی، عبدالقاهر بن طاهر، الفرق بین الفرق، بیروت:دارالکتب العلمیه، (بی تا)، ج۱، ص۸۲.</ref><ref>شهرستانی، محمد‌بن‌عبدالکریم، الملل و النحل، بیروت ۱۴۰۶/۱۹۸۶، ج۱، ص۱۳۲.</ref>.


==عقاید==
==عقاید==
باید گفت که رشیدیه چون از شاخه های ثعالبه هستند، از این جهت تابع عقاید ایشان نیز می باشند. از جمله این ‌که گرفتن زکات از بندگان (بردگان) وقتی که دیگر بی نیاز شدند یا دادن زکات به آن ها وقتی که محتاج شدند جایز است.<ref>اشعری، علی بن اسماعیل، مقالات الاسلامییّن، چاپ هلموت ریتر، ویسبادن سال ۱۴۰۰ قمری و 1980 میلادی، ج۱، ص۹۸.</ref> <ref>شهرستانی، محمد بن عبدالکریم، الملل و النحل، بیروت سال ۱۴۰۶ قمری و ۱۹۸۶ میلادی، ج۱، ص۱۳۱.</ref> <ref>همچنین گفته شده است که این فرقه همچون ثعالبه، منکر قضا و قدر الهی بودند.  
رشید معتقد بود از [[زکات]] زمین‌هایی ‏که با آب چشمه‌سار و رودها آبیاری شود، نیم‌عشر و زمین‌هایی که با آب باران سیراب شود، یک عشر کامل باید گرفت. زیاد‌بن‌عبدالرحمن که از خوارج بود، با وی مخالفت کرد و گفت از [[زکات]] زمین‌هایی که با چشمه‌سار و رودخانه‌ها آبیاری شود، باید عشر‌کامل گرفت<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 203 با ویرایش و اصلاح عبارات</ref><ref>شهرستانی محمد بن عبدالکریم، الملل و النحل، ترجمه افضل الدین صدر ترکه اصفهانی، به تصحیح سید محمد رضا جلالی نایینی، چاپ تهران، سال 1321 شمسی، ص 119</ref><ref>بغدادی عبدالقاهر، الفرق بین الفرق، به اهتمام محمد زاهد بن حسن الکوثری، چاپ قاهره، سال 1948 میلادی، ص 61</ref><ref>رسعنی عبدالرزاق، مختصر الفرق بین الفرق، به اهتمام فیلیپ حتی، چاپ مصر، سال 1924 میلادی، ص 87.</ref>. اضافه بر‌این، می‌توان گفت که رشیدیه چون از شاخه‌های ثعالبه هستند، از این‌جهت، تابع عقاید ایشان نیز می‌باشند. از جمله اینکه گرفتن زکات از بندگان (بردگان) وقتی که دیگر بی‌نیاز شدند یا دادن زکات به آنها وقتی که محتاج شدند، جایز است<ref>اشعری، علی بن اسماعیل، مقالات الاسلامییّن، چاپ هلموت ریتر، ویسبادن سال ۱۴۰۰ قمری و 1980 میلادی، ج۱، ص۹۸.</ref><ref>شهرستانی، محمد بن عبدالکریم، الملل و النحل، بیروت سال ۱۴۰۶ قمری و ۱۹۸۶ میلادی، ج۱، ص۱۳۱.</ref><ref>همچنین گفته شده است که این فرقه همچون ثعالبه، منکر قضا‌و‌قدر الهی بودند.  
</ref><ref>ابن جوزی، تلبیس ابلیس، بیروت، سال 1368 قمری، ج۱، ص۲۰.</ref> <ref>محمودطاهر غزالی (نظام)، رسالة معرفة المذاهب، ج۱، ص۸۰</ref> <ref>هفتادوسه ملت، یا اعتقادات مذاهب، رساله‌ای در فرق اسلام از آثار قرن هشتم هجری،ص ۴۱، چاپ محمدجواد مشکور، تهران، نشر عطائی، سال ۱۳۳۷ شمسی</ref> <ref>همچنین باور داشتند که کودکان در عذاب پدران شان شریک اند.</ref> <ref>اشعری، علی بن اسماعیل، مقالات الاسلامییّن، چاپ هلموت ریتر، ویسبادن، سال ۱۴۰۰ هجری قمری و ۱۹۸۰ میلادی، ج۱، ص۱۰۰.</ref>
</ref><ref>ابن جوزی، تلبیس ابلیس، بیروت، سال 1368 قمری، ج۱، ص۲۰.</ref><ref>محمودطاهر غزالی (نظام)، رسالة معرفة المذاهب، ج۱، ص۸۰</ref><ref>هفتادوسه ملت، یا اعتقادات مذاهب، رساله‌ای در فرق اسلام از آثار قرن هشتم هجری، ص ۴۱، چاپ محمدجواد مشکور، تهران، نشر عطائی، سال ۱۳۳۷ شمسی</ref><ref>همچنین باور داشتند که کودکان در عذاب پدران‌شان شریک‌اند.</ref><ref>اشعری، علی بن اسماعیل، مقالات الاسلامییّن، چاپ هلموت ریتر، ویسبادن، سال ۱۴۰۰ هجری قمری و ۱۹۸۰ میلادی، ج۱، ص۱۰۰.</ref>.


==پانویس==
== پانویس ==
{{پانویس}}


[[رده: کلام ]]
{{فرق و مذاهب}}
[[رده: مذاهب کلامی ]]
 
<references />
[[رده:فرق و مذاهب]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۲ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۹:۵۶

رشیدیه ( عشریه)
نامرشیدیه ( عشریه)
نام رایجرشیدیه
موسسرشید طوسی

رشیدیه‏ از شاخه‌های فرقه خوارج و قسم پنجم از ثعالبهاند. اعضای این فرقه، پیرو شخصی به نام رشید طوسی هستند. محمدبن عبدالکریم شهرستانی این فرقه را رشیدیه و اصحاب‌ رشید‌ طوسی نوشته و آنان را «عشریه» نیز خوانده است. رشیدیه با تکیه بر مسائل فقهی و اقتصادی، با اهل‌سنت مخالفت می‌کردند[۱].

وجه تسمیه به عشریه

فرقه رشیدیه به عشریه نیز معروف بودند، از این جهت که در زکات به جای پرداخت یک‌دهم از محصولی که با آب نهر و رود آبیاری می‌شده ــ چنان‌که نظر زیاد بن‌عبدالرحمان، فقیه ثعالبه نیز بوده است ــ یک بیستم از محصول را پرداخت می‌کرده‌اند، چرا که زیاد‌بن‌عبدالرحمان تَبَرّی از کسانی را که یک بیستم می‌پرداخته‌اند، روا نمی‌دانسته است[۲][۳][۴].

عقاید

رشید معتقد بود از زکات زمین‌هایی ‏که با آب چشمه‌سار و رودها آبیاری شود، نیم‌عشر و زمین‌هایی که با آب باران سیراب شود، یک عشر کامل باید گرفت. زیاد‌بن‌عبدالرحمن که از خوارج بود، با وی مخالفت کرد و گفت از زکات زمین‌هایی که با چشمه‌سار و رودخانه‌ها آبیاری شود، باید عشر‌کامل گرفت[۵][۶][۷][۸]. اضافه بر‌این، می‌توان گفت که رشیدیه چون از شاخه‌های ثعالبه هستند، از این‌جهت، تابع عقاید ایشان نیز می‌باشند. از جمله اینکه گرفتن زکات از بندگان (بردگان) وقتی که دیگر بی‌نیاز شدند یا دادن زکات به آنها وقتی که محتاج شدند، جایز است[۹][۱۰][۱۱][۱۲][۱۳][۱۴][۱۵][۱۶].

پانویس

  1. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 203.
  2. اشعری،علی‌بن‌اسماعیل، مقالات الاسلامییّن، چاپ هلموت ریتر، ویسبادن ۱۴۰۰/۱۹۸۰، ج۱، ص۹۹-۱۰۰.
  3. بغدادی، عبدالقاهر بن طاهر، الفرق بین الفرق، بیروت:دارالکتب العلمیه، (بی تا)، ج۱، ص۸۲.
  4. شهرستانی، محمد‌بن‌عبدالکریم، الملل و النحل، بیروت ۱۴۰۶/۱۹۸۶، ج۱، ص۱۳۲.
  5. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 203 با ویرایش و اصلاح عبارات
  6. شهرستانی محمد بن عبدالکریم، الملل و النحل، ترجمه افضل الدین صدر ترکه اصفهانی، به تصحیح سید محمد رضا جلالی نایینی، چاپ تهران، سال 1321 شمسی، ص 119
  7. بغدادی عبدالقاهر، الفرق بین الفرق، به اهتمام محمد زاهد بن حسن الکوثری، چاپ قاهره، سال 1948 میلادی، ص 61
  8. رسعنی عبدالرزاق، مختصر الفرق بین الفرق، به اهتمام فیلیپ حتی، چاپ مصر، سال 1924 میلادی، ص 87.
  9. اشعری، علی بن اسماعیل، مقالات الاسلامییّن، چاپ هلموت ریتر، ویسبادن سال ۱۴۰۰ قمری و 1980 میلادی، ج۱، ص۹۸.
  10. شهرستانی، محمد بن عبدالکریم، الملل و النحل، بیروت سال ۱۴۰۶ قمری و ۱۹۸۶ میلادی، ج۱، ص۱۳۱.
  11. همچنین گفته شده است که این فرقه همچون ثعالبه، منکر قضا‌و‌قدر الهی بودند.
  12. ابن جوزی، تلبیس ابلیس، بیروت، سال 1368 قمری، ج۱، ص۲۰.
  13. محمودطاهر غزالی (نظام)، رسالة معرفة المذاهب، ج۱، ص۸۰
  14. هفتادوسه ملت، یا اعتقادات مذاهب، رساله‌ای در فرق اسلام از آثار قرن هشتم هجری، ص ۴۱، چاپ محمدجواد مشکور، تهران، نشر عطائی، سال ۱۳۳۷ شمسی
  15. همچنین باور داشتند که کودکان در عذاب پدران‌شان شریک‌اند.
  16. اشعری، علی بن اسماعیل، مقالات الاسلامییّن، چاپ هلموت ریتر، ویسبادن، سال ۱۴۰۰ هجری قمری و ۱۹۸۰ میلادی، ج۱، ص۱۰۰.