رقاشیه: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'رده: کلام ' به ' ') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۱۰ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات فرق و مذاهب | |||
| عنوان = رقاشیه | |||
| تصویر = | |||
| توضیح تصویر = | |||
| نام = رقاشیه | |||
| نام رایج = | |||
| تاریخ شکل گیری = 2 ق | |||
| قرن شکل گیری = | |||
| مبدأ شکل گیری = بصره (عراق) | |||
| موسس =فضل‌بن‌عیسی‌بن ابان رقاشی | |||
| عقیده = 1. امام کسی است که دانای به کتاب و سنت پیامبر باشد. 2. اثبات امامت، منوط به اجماع همه امت است. | |||
}} | |||
'''رقاشیه''' شاخه‌ای از فرقه [[مرجئه]] و از پیروان فضل‌بن‌عیسی‌بن ابان رقاشی، متوفای سال 140 هجری قمری بودند. | |||
== | == شرح حال == | ||
وی از خطبا و متکلمان «[[معتزله]]» و واعظ اهل [[بصره]] بود<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم؛ ص 204 | |||
</ref> | </ref>. | ||
==پانویس== | == اعتقادات == | ||
آنان میگفتند: کسی شایسته [[امامت]] است که به آن کار برخیزد و دانای به کتاب خدا و سنت [[محمد بن عبد‌الله (خاتم الانبیا)|پیامبر (صلّی‌الله علیه وآله)]] باشد و علاوه، امامت جز به اجماع همه امت ثابت نمی‌شود<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 204</ref><ref>قدسی مطهر بن طاهر، البدء و التاریخ، به اهتمام و با ترجمه فرانسوی کلمان هوار، چاپ پاریس، سال 1919 میلادی، ص 144</ref><ref>نوبختی فرق الشیعة، ترجمه و تحقیق محمد جواد مشکور، تهران، نشر مرکز انتشارات علمی و فرهنگی، ص 9 | |||
</ref><ref>ذهبی شمس الدین، میزان الاعتدال فی نقد الرجال، هند، لکنهو، سال 1325 قمری، ج 3، ص 331.</ref>. | |||
== پانویس == | |||
{{پانویس}} | |||
{{فرق و مذاهب}} | |||
[[رده:فرق و مذاهب]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۲ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۲۰:۰۰
| رقاشیه | |
|---|---|
 | |
| نام | رقاشیه |
| تاریخ شکل گیری | 2 ق، ۲ ش، ۶۲۳ م |
| مبدأ شکل گیری | بصره (عراق) |
| موسس | فضل‌بن‌عیسی‌بن ابان رقاشی |
| عقیده | 1. امام کسی است که دانای به کتاب و سنت پیامبر باشد. 2. اثبات امامت، منوط به اجماع همه امت است. |
رقاشیه شاخه‌ای از فرقه مرجئه و از پیروان فضل‌بن‌عیسی‌بن ابان رقاشی، متوفای سال 140 هجری قمری بودند.
شرح حال
وی از خطبا و متکلمان «معتزله» و واعظ اهل بصره بود[۱].
اعتقادات
آنان میگفتند: کسی شایسته امامت است که به آن کار برخیزد و دانای به کتاب خدا و سنت پیامبر (صلّی‌الله علیه وآله) باشد و علاوه، امامت جز به اجماع همه امت ثابت نمی‌شود[۲][۳][۴][۵].
پانویس
- ↑ مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم؛ ص 204
- ↑ مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 204
- ↑ قدسی مطهر بن طاهر، البدء و التاریخ، به اهتمام و با ترجمه فرانسوی کلمان هوار، چاپ پاریس، سال 1919 میلادی، ص 144
- ↑ نوبختی فرق الشیعة، ترجمه و تحقیق محمد جواد مشکور، تهران، نشر مرکز انتشارات علمی و فرهنگی، ص 9
- ↑ ذهبی شمس الدین، میزان الاعتدال فی نقد الرجال، هند، لکنهو، سال 1325 قمری، ج 3، ص 331.
