سریغیه: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '[[حضرت محمد (ص)' به '[[محمد بن عبد‌الله (خاتم الانبیا)') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات فرق و مذاهب | |||
| عنوان =سریغیه | |||
| تصویر = | |||
| توضیح تصویر = | |||
| نام =سریغیه | |||
| نام رایج = | |||
| تاریخ شکل گیری = | |||
| قرن شکل گیری = | |||
| مبدأ شکل گیری = | |||
| موسس =سریغ | |||
| عقیده = حلول لاهوت در ناسوت تنها در حق پنج تن رواست که عبارتند از: محمد، علی بن ابی‌طالب، عباس بن عبدالمطلب، جعفر بن ابی‌طالب و عقیل بن ابی‌طالب. | |||
}} | |||
'''«سریغیه»''' پیروان شخصی به نام ''سریغ'' (به فتح سین) یا سریف بودند. | '''«سریغیه»''' پیروان شخصی به نام ''سریغ'' (به فتح سین) یا سریف بودند. | ||
== اعتقادات == | == اعتقادات == | ||
مذهب ایشان مانند مذهب [[مفضلیه]] از «[[ | مذهب ایشان مانند مذهب [[مفضلیه]] از «[[غلات|غُلاة]]» است جز این که آنان معتقدند حلول [[لاهوت]] در [[ناسوت]] فقط در حق پنج تن خواهد بود که عبارت‌اند از: [[محمد بن عبد‌الله (خاتم الانبیا)|حضرت محمد (صلّی‌الله علیه وآله)]]، [[علی بن ابی‌طالب|حضرت علی (علیه‌السّلام)]]، [[عباس بن عبدالمطلب]]، [[جعفر طیار|جعفر بن أبی‌طالب]] و [[عقیل|عقیل بن أبی‌طالب]]<ref>مشکور محمد جواد؛ فرهنگ فرق اسلامی؛ مشهد، نشر آستان قدس رضوی؛ سال 1372 شمسی؛ چاپ دوم، ص 228 با ویرایش و اصلاح عبارات.</ref><ref>دهلوی عبدالعزیز؛ تحفه اثنی‌عشریه؛ چاپ سنگی، سال 1896 میلادی؛ ص 12.</ref>. | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
{{فرق و مذاهب}} | |||
[[رده:فرق و مذاهب]] | [[رده:فرق و مذاهب]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۶ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۲۸
| سریغیه | |
|---|---|
 | |
| نام | سریغیه |
| موسس | سریغ |
| عقیده | حلول لاهوت در ناسوت تنها در حق پنج تن رواست که عبارتند از: محمد، علی بن ابی‌طالب، عباس بن عبدالمطلب، جعفر بن ابی‌طالب و عقیل بن ابی‌طالب. |
«سریغیه» پیروان شخصی به نام سریغ (به فتح سین) یا سریف بودند.
اعتقادات
مذهب ایشان مانند مذهب مفضلیه از «غُلاة» است جز این که آنان معتقدند حلول لاهوت در ناسوت فقط در حق پنج تن خواهد بود که عبارت‌اند از: حضرت محمد (صلّی‌الله علیه وآله)، حضرت علی (علیه‌السّلام)، عباس بن عبدالمطلب، جعفر بن أبی‌طالب و عقیل بن أبی‌طالب[۱][۲].
