سریغیه: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱۵: خط ۱۵:


== اعتقادات ==
== اعتقادات ==
مذهب ایشان مانند مذهب [[مفضلیه]] از «[[غلاة]]» است جز این که آنان معتقدند حلول [[لاهوت]] در [[ناسوت]] فقط در حق پنج تن خواهد بود که عبارت‌اند از: [[محمد بن عبد‌الله (خاتم الانبیا)|حضرت محمد (صلی‌الله علیه وآله وسلم)]]، [[علی بن ابی طالب
مذهب ایشان مانند مذهب [[مفضلیه]] از «[[غلات|غُلاة]]» است جز این که آنان معتقدند حلول [[لاهوت]] در [[ناسوت]] فقط در حق پنج تن خواهد بود که عبارت‌اند از: [[محمد بن عبد‌الله (خاتم الانبیا)|حضرت محمد (صلّی‌الله علیه وآله)]]، [[علی بن ابی‌طالب|حضرت علی (علیه‌السّلام)]]، [[عباس بن عبدالمطلب]]، [[جعفر طیار|جعفر بن أبی‌طالب]] و [[عقیل|عقیل بن أبی‌طالب]]<ref>مشکور محمد جواد؛ فرهنگ فرق اسلامی؛ مشهد، نشر آستان قدس رضوی؛ سال 1372 شمسی؛ چاپ دوم، ص 228 با ویرایش و اصلاح عبارات.</ref><ref>دهلوی عبدالعزیز؛ تحفه اثنی‌عشریه؛ چاپ سنگی، سال 1896 میلادی؛ ص 12.</ref>.
(ع)|حضرت علی (علیه‌السلام)]]، [[عباس بن عبدالمطلب]]، [[جعفر بن ابی‌طالب|جعفر بن أبی‌طالب]] و [[عقیل بن أبی‌طالب]]<ref>مشکور محمد جواد؛ فرهنگ فرق اسلامی؛ مشهد، نشر آستان قدس رضوی؛ سال 1372 شمسی؛ چاپ دوم، ص 228 با ویرایش و اصلاح عبارات.</ref>،<ref>دهلوی عبدالعزیز؛ تحفه اثنی‌عشریه؛ چاپ سنگی، سال 1896 میلادی؛ ص 12.</ref>.
 
== پانویس ==  
== پانویس ==  
{{پانویس}}
{{پانویس}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۶ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۲۸

سریغیه
نامسریغیه
موسسسریغ
عقیدهحلول لاهوت در ناسوت تنها در حق پنج تن رواست که عبارتند از: محمد، علی بن ابی‌طالب، عباس بن عبدالمطلب، جعفر بن ابی‌طالب و عقیل بن ابی‌طالب.

«سریغیه» پیروان شخصی به نام سریغ (به فتح سین) یا سریف بودند.

اعتقادات

مذهب ایشان مانند مذهب مفضلیه از «غُلاة» است جز این که آنان معتقدند حلول لاهوت در ناسوت فقط در حق پنج تن خواهد بود که عبارت‌اند از: حضرت محمد (صلّی‌الله علیه وآله)، حضرت علی (علیه‌السّلام)، عباس بن عبدالمطلب، جعفر بن أبی‌طالب و عقیل بن أبی‌طالب[۱][۲].

پانویس

  1. مشکور محمد جواد؛ فرهنگ فرق اسلامی؛ مشهد، نشر آستان قدس رضوی؛ سال 1372 شمسی؛ چاپ دوم، ص 228 با ویرایش و اصلاح عبارات.
  2. دهلوی عبدالعزیز؛ تحفه اثنی‌عشریه؛ چاپ سنگی، سال 1896 میلادی؛ ص 12.