صاحب الزمانیه: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
== تاریخچه == | == تاریخچه == | ||
سید حسن صاحب‌الزمانی در اصل اهل یزد بود، ولی در [[تهران]] تحت تربیت و تعلیم حاج شیخ [[هادی نجم آبادی|هادی نجم آبادی]]، [[ابوالحسن جلوه]]، [[ | سید حسن صاحب‌الزمانی در اصل اهل یزد بود، ولی در [[تهران]] تحت تربیت و تعلیم حاج شیخ [[هادی نجم آبادی|هادی نجم آبادی]]، [[ابوالحسن جلوه]]، [[فضل اللّه نوری|فضل‌اللّه نوری]] و حاج میرزا [[حسن آشتیانی|حسن آشتیانی]] قرار گرفت. او در علوم متداول زمان خود همچون [[حکمت|حکمت]]، [[کلام]]، [[فقه]]، [[حدیث]] و [[تفسیر|تفسیر]] استاد بود. | ||
== وجه تسمیه == | == وجه تسمیه == | ||
دلیل شهرت سیدحسن به صاحب‌الزمانی این بود که وی در آغاز جوانی به تحریک [[شیخ احمد کرمانی]] ادعا کرد که صاحب‌الزمان و [[موعود | دلیل شهرت سیدحسن به صاحب‌الزمانی این بود که وی در آغاز جوانی به تحریک [[شیخ احمد کرمانی]] ادعا کرد که صاحب‌الزمان و [[موعود]] شیعه است، چون علاوه بر سیادت، منظری خوش و هیئتی مطبوع و شبیه به تصاویر خیالی که نقاشان از بعضی از امامان میکشیدند، داشت و بعد از این ادعا جمع بسیاری با او همراه شدند. این مسئله موجب شد که دولت وقت حساس شده او را همراه با شیخ احمد کرمانی توقیف و روانه تهران کند. آن دو پس از ورود به تهران اسیر زندان شدند. شیخ احمد در زندان درگذشت، ولی سیدحسن به وساطت یکی از اعیان دولت آزاد شد و از دعاوی پیشین خود توبه کرد و در اواخر عمرش در [[مشهد]] ساکن شد<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 291 با ویرایش و اصلاح عبارات.</ref><ref>دایرة المعارف دانش بشر، ص 365.</ref>. | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۸ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۸:۱۰
| صاحب الزمانیه | |
|---|---|
 | |
| نام | صاحب الزمانیه |
| تاریخ شکل گیری | 14 ق، ۱۴ ش، ۶۳۵ م |
| قرن شکل گیری | قرن چهاردهم هجری قمری |
| مبدأ شکل گیری | تهران |
| موسس | سیدحسن صاحب‌الزمانی |
| عقیده | موسس مدعی بود که امام زمان است. |
صاحب‌الزمانیه از پیروان سید حسن صاحب‌الزمانی (1288- 1355 هجری قمری) بودند.
تاریخچه
سید حسن صاحب‌الزمانی در اصل اهل یزد بود، ولی در تهران تحت تربیت و تعلیم حاج شیخ هادی نجم آبادی، ابوالحسن جلوه، فضل‌اللّه نوری و حاج میرزا حسن آشتیانی قرار گرفت. او در علوم متداول زمان خود همچون حکمت، کلام، فقه، حدیث و تفسیر استاد بود.
وجه تسمیه
دلیل شهرت سیدحسن به صاحب‌الزمانی این بود که وی در آغاز جوانی به تحریک شیخ احمد کرمانی ادعا کرد که صاحب‌الزمان و موعود شیعه است، چون علاوه بر سیادت، منظری خوش و هیئتی مطبوع و شبیه به تصاویر خیالی که نقاشان از بعضی از امامان میکشیدند، داشت و بعد از این ادعا جمع بسیاری با او همراه شدند. این مسئله موجب شد که دولت وقت حساس شده او را همراه با شیخ احمد کرمانی توقیف و روانه تهران کند. آن دو پس از ورود به تهران اسیر زندان شدند. شیخ احمد در زندان درگذشت، ولی سیدحسن به وساطت یکی از اعیان دولت آزاد شد و از دعاوی پیشین خود توبه کرد و در اواخر عمرش در مشهد ساکن شد[۱][۲].
پانویس
