طالبیه: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
'''طالبیه‏''' پیروان طالب بن عبداللّه بن صباح بودند.
{{جعبه اطلاعات فرق و مذاهب
| عنوان = طالبیه‏
| تصویر =
| توضیح تصویر =
| نام =
| نام رایج =
| تاریخ شکل گیری =
| قرن شکل گیری =
| مبدأ شکل گیری =
| موسس = طالب‌بن‌عبداللّه بن‌صباح
| عقیده = اعتقاد به «مظهریت» [[محمد بن علی (باقر العلوم)|امام محمد باقر (علیه‌السلام)]]
}}
'''طالبیه‏''' از پیروان طالب‌بن‌عبداللّه بن‌صباح بودند.


== شرح حال ==
==شرح حال==
عبیدالله بن صباح پدر طالب در دوران کودکی‌اش از [[امام محمد باقر )|امام محمد باقر (علیه‌السلام)]]، غرائب و خوارقی مشاهده کرد.
عبیدالله‌بن‌صباح پدر طالب در دوران کودکی‌اش از [[محمد بن علی (باقر العلوم)|امام محمد باقر (علیه‌السّلام)]]، غرائب و خوارقی (موضوعات عجیب و غریب شبیه معجزه) مشاهده کرد.


== عقاید ==
==عقاید ==
این گروه به «مظهریت» [[امام محمد باقر )|مام محمد باقر (علیه‌السلام)]] اعتقاد داشتند<ref>مشکور محمد جواد؛ فرهنگ فرق اسلامی؛ مشهد؛ نشر آستان قدس رضوی؛ سال 1372 شمسی؛ چاپ دوم؛ ص 325.</ref>، <ref>ام‌الکتاب؛ منسوب به ابو الخطاب به تصحیح ایوانف؛ طبع لایپزیک، ص 3 - 11.</ref>.
این گروه به «مظهریت» [[محمد بن علی (باقر العلوم)|امام محمد باقر (علیه‌السّلام)]] اعتقاد داشتند<ref>مشکور محمد جواد؛ فرهنگ فرق اسلامی؛ مشهد؛ نشر آستان قدس رضوی؛ سال 1372 شمسی؛ چاپ دوم؛ ص 325.</ref><ref>ام‌الکتاب؛ منسوب به ابو الخطاب به تصحیح ایوانف؛ طبع لایپزیک، ص 3 - 11.</ref>.


== پانویس ==
==پانویس==
{{پانویس}}
{{پانویس}}
{{فرق و مذاهب}}


[[رده:فرق و مذاهب]]
[[رده:فرق و مذاهب]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۵۵

طالبیه‏
موسسطالب‌بن‌عبداللّه بن‌صباح
عقیدهاعتقاد به «مظهریت» امام محمد باقر (علیه‌السلام)

طالبیه‏ از پیروان طالب‌بن‌عبداللّه بن‌صباح بودند.

شرح حال

عبیدالله‌بن‌صباح پدر طالب در دوران کودکی‌اش از امام محمد باقر (علیه‌السّلام)، غرائب و خوارقی (موضوعات عجیب و غریب شبیه معجزه) مشاهده کرد.

عقاید

این گروه به «مظهریت» امام محمد باقر (علیه‌السّلام) اعتقاد داشتند[۱][۲].

پانویس

  1. مشکور محمد جواد؛ فرهنگ فرق اسلامی؛ مشهد؛ نشر آستان قدس رضوی؛ سال 1372 شمسی؛ چاپ دوم؛ ص 325.
  2. ام‌الکتاب؛ منسوب به ابو الخطاب به تصحیح ایوانف؛ طبع لایپزیک، ص 3 - 11.