مشعشعیه: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات فرق و مذاهب | |||
| عنوان =مشعشعیه | |||
| تصویر = | |||
| توضیح تصویر = | |||
| نام = مشعشعیه | |||
| نام رایج =مشعشیه | |||
| تاریخ شکل گیری = | |||
| قرن شکل گیری = | |||
| مبدأ شکل گیری = خوزستان ایران | |||
| موسس =سید محمد مشعشع | |||
| عقیده = | |||
}} | |||
'''«مشعشعیه»''' از شاخۀ [[غلاة]] [[شیعه]] و از پیروان ''سید محمد مشعشع'' بودند. او مدعی [[مهدویت]] بود و [[علی بن ابی طالب|حضرت على (علیه‌السلام)]] را [[خدا]] مى‌خواند. | '''«مشعشعیه»''' از شاخۀ [[غلاة]] [[شیعه]] و از پیروان ''سید محمد مشعشع'' بودند. او مدعی [[مهدویت]] بود و [[علی بن ابی طالب|حضرت على (علیه‌السلام)]] را [[خدا]] مى‌خواند. | ||
=شرح حال شیخ فرقه= | =شرح حال شیخ فرقه= | ||
''سید محمد مشعشع'' در [[خوزستان]] خروج کرده و در روزگار ''شاهرخ تیمورى'' مى‌زیست. وی بارگاه امام علی (علیه‌السلام) را در [[نجف اشرف]] خراب کرد و پیروانش چوب‌های ضریح حضرت را سوزاندند. | ''سید محمد مشعشع'' در [[خوزستان]] خروج کرده و در روزگار ''شاهرخ تیمورى'' مى‌زیست. وی بارگاه امام علی (علیه‌السلام) را در [[نجف اشرف]] خراب کرد و پیروانش چوب‌های ضریح حضرت را سوزاندند. | ||
==عقاید== | |||
درباره ادعاهای سید محمد دیدگاه های مختلفی وجود دارد، آنگونه که از تنها کتاب باقی مانده‌اش «کلام المهدی» <ref>ذکاوتی قراگزلو، نهضت مشعشعی و گذاری بر کلام المهدی، ص۶۲.</ref>بر می‌آید؛ شاید او مایل نبوده تا از فقاهت و تصوف رسمی شیعی خیلی دور شود و زیاده روی و گزافه گویی‌هایی چون ادعای الوهیت و تخریب قبور ائمه علیه‌السّلام ظاهرا مربوط به مولا علی و زمانی بوده که وی بر جنبش مشعشعیان سیطره داشته است، <ref>ذکاوتی قراگزلو، نهضت مشعشعی و گذاری بر کلام المهدی، ص۶۲.</ref> <ref>کسروی، احمد، تاریخ پانصد ساله خوزستان، ص۲۱_ ۲۲.</ref> <ref>کسروی، احمد، تاریخ پانصد ساله خوزستان، ص۲۸_ ۲۹.</ref> | |||
شاید بهمین دلیل هم بوده که با مرگ مولا علی، جریان اعتدال‌گرایی و پرهیز از غلو در رهبران بعدی مشعشعیان جان تازه‌ای می‌گیرد. <ref>هالم، هاینس، تشیع، ترجمه محمدتقی اکبری، ادیان، قم، ۱۳۸۵ش، اول، ص۱۴۹.</ref> | |||
=درگذشت= | =درگذشت= | ||
''سید محمد'' در سال 866 هجری قمری درگذشت<ref>مشکور محمد جواد؛ فرهنگ فرق اسلامی؛ مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی؛ چاپ دوم، ص 412 با ویرایش و اصلاح عبارات.</ref>،<ref>کسروی سید احمد؛ مشعشعيان (يا بخشى از تاريخ خوزستان)، چاپ دوم، تهران؛ سال 1324 شمسی.</ref>. | ''سید محمد'' در سال 866 هجری قمری درگذشت<ref>مشکور محمد جواد؛ فرهنگ فرق اسلامی؛ مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی؛ چاپ دوم، ص 412 با ویرایش و اصلاح عبارات.</ref>،<ref>کسروی سید احمد؛ مشعشعيان (يا بخشى از تاريخ خوزستان)، چاپ دوم، تهران؛ سال 1324 شمسی.</ref>. | ||
== پانویس == | ==پانویس== | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
{{فرق و مذاهب}} | |||
[[رده:فرق و مذاهب]] | [[رده:فرق و مذاهب]] | ||
نسخهٔ ۹ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۰:۰۴
| مشعشعیه | |
|---|---|
 | |
| نام | مشعشعیه |
| نام رایج | مشعشیه |
| موسس | سید محمد مشعشع |
«مشعشعیه» از شاخۀ غلاة شیعه و از پیروان سید محمد مشعشع بودند. او مدعی مهدویت بود و حضرت على (علیه‌السلام) را خدا مى‌خواند.
شرح حال شیخ فرقه
سید محمد مشعشع در خوزستان خروج کرده و در روزگار شاهرخ تیمورى مى‌زیست. وی بارگاه امام علی (علیه‌السلام) را در نجف اشرف خراب کرد و پیروانش چوب‌های ضریح حضرت را سوزاندند.
عقاید
درباره ادعاهای سید محمد دیدگاه های مختلفی وجود دارد، آنگونه که از تنها کتاب باقی مانده‌اش «کلام المهدی» [۱]بر می‌آید؛ شاید او مایل نبوده تا از فقاهت و تصوف رسمی شیعی خیلی دور شود و زیاده روی و گزافه گویی‌هایی چون ادعای الوهیت و تخریب قبور ائمه علیه‌السّلام ظاهرا مربوط به مولا علی و زمانی بوده که وی بر جنبش مشعشعیان سیطره داشته است، [۲] [۳] [۴]
شاید بهمین دلیل هم بوده که با مرگ مولا علی، جریان اعتدال‌گرایی و پرهیز از غلو در رهبران بعدی مشعشعیان جان تازه‌ای می‌گیرد. [۵]
درگذشت
سید محمد در سال 866 هجری قمری درگذشت[۶]،[۷].
پانویس
- ↑ ذکاوتی قراگزلو، نهضت مشعشعی و گذاری بر کلام المهدی، ص۶۲.
- ↑ ذکاوتی قراگزلو، نهضت مشعشعی و گذاری بر کلام المهدی، ص۶۲.
- ↑ کسروی، احمد، تاریخ پانصد ساله خوزستان، ص۲۱_ ۲۲.
- ↑ کسروی، احمد، تاریخ پانصد ساله خوزستان، ص۲۸_ ۲۹.
- ↑ هالم، هاینس، تشیع، ترجمه محمدتقی اکبری، ادیان، قم، ۱۳۸۵ش، اول، ص۱۴۹.
- ↑ مشکور محمد جواد؛ فرهنگ فرق اسلامی؛ مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی؛ چاپ دوم، ص 412 با ویرایش و اصلاح عبارات.
- ↑ کسروی سید احمد؛ مشعشعيان (يا بخشى از تاريخ خوزستان)، چاپ دوم، تهران؛ سال 1324 شمسی.
