غیبیه: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - 'ي' به 'ی') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(۱۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات فرق و مذاهب | |||
| عنوان = غیبیه | |||
| تصویر = | |||
| توضیح تصویر = | |||
| نام = | |||
| نام رایج = | |||
| تاریخ شکل گیری = قرن نهم هجری قمری | |||
| قرن شکل گیری = | |||
| مبدأ شکل گیری = از شاخههای فرقه «[[نصیریه|نصیریه]] | |||
| موسس = | |||
| عقیده = [[خداوند]] تجلی کرده و سپس پنهان شده و اکنون زمان غیبت اوست و افزون برآن، غایب خدایی است که همان علی (علیهالسّلام) باشد. آنان مانند «ا[[اسماعیلیه|سماعیلیه]]» خداوند را از صفات مجرد میدانستند. | |||
==تاریخچه== | }} | ||
این طایفه به نام حیدریه نیز خوانده | '''غیبیه''' از شاخههای فرقه «[[نصیریه]]» بودند. | ||
==تاریخچه == | |||
این طایفه به نام حیدریه نیز خوانده میشدند، زیرا پیشوای آنها مردی به نام علی حیدری بود که در قرن نهم هجری قمری زندگی میکرد. | |||
==عقاید== | ==عقاید== | ||
غیبیه معتقد بودند که خداوند | غیبیه معتقد بودند که [[خداوند]] تجلی کرده و سپس پنهان شده و اکنون زمان غیبت اوست و افزون برآن، غایب خدایی است که همان [[علی بن ابیطالب|علی (علیهالسلام)]] باشد. آنان مانند «ا[[اسماعیلیه|سماعیلیه]]» خداوند را از صفات مجرد میدانستند. | ||
آنان مانند | |||
==تقسیمات== | ==تقسیمات== | ||
غیبیه به دو طایفه شمالیه (شمسیه) و میمیه تقسیم شده بودند | غیبیه به دو طایفه «[[شمالیه]] ([[شمسیه]])» و «[[میمیه]]» تقسیم شده بودند<ref>مشکور محمد جواد؛ فرهنگ فرق اسلامی؛ مشهد، نشر آستان قدس رضوی؛ سال 1372 شمسی؛ چاپ دوم، ص 347 با ویرایش و اصلاح و جابجایی جملات.</ref>،<ref>بدوی عبدالرحمن؛ مذاهب الاسلامیین؛ بیروت؛ سال 73- 1971 میلادی؛ ج 2 ص 495- 496.</ref>. | ||
<ref>مشکور محمد | |||
<ref>بدوی | ==پانویس== | ||
{{پانویس}} | |||
{{فرق و مذاهب}} | |||
[[رده:فرق و مذاهب]] | |||
[[رده: فرق و مذاهب | |||
نسخهٔ کنونی تا ۹ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۸:۲۰
غیبیه | |
---|---|
مبدأ شکل گیری | از شاخههای فرقه «نصیریه |
عقیده | خداوند تجلی کرده و سپس پنهان شده و اکنون زمان غیبت اوست و افزون برآن، غایب خدایی است که همان علی (علیهالسّلام) باشد. آنان مانند «اسماعیلیه» خداوند را از صفات مجرد میدانستند. |
غیبیه از شاخههای فرقه «نصیریه» بودند.
تاریخچه
این طایفه به نام حیدریه نیز خوانده میشدند، زیرا پیشوای آنها مردی به نام علی حیدری بود که در قرن نهم هجری قمری زندگی میکرد.
عقاید
غیبیه معتقد بودند که خداوند تجلی کرده و سپس پنهان شده و اکنون زمان غیبت اوست و افزون برآن، غایب خدایی است که همان علی (علیهالسلام) باشد. آنان مانند «اسماعیلیه» خداوند را از صفات مجرد میدانستند.
تقسیمات
غیبیه به دو طایفه «شمالیه (شمسیه)» و «میمیه» تقسیم شده بودند[۱]،[۲].