فدیکیه: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
جز (جایگزینی متن - 'عبد ال' به 'عبدال')
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۲۰ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
'''فدیکیه‏''' از گروه های مربوط به فرقه [[خوارج]] اند.
{{جعبه اطلاعات فرق و مذاهب
| عنوان = فدیکیه‏
| تصویر =
| توضیح تصویر =
| نام =
| نام رایج =
| تاریخ شکل گیری =
| قرن شکل گیری =
| مبدأ شکل گیری = از گروه‌های مربوط به فرقه [[خوارج]]‌
| موسس = ابوفدیک عبدالله بن ثور بن سلمه حروری
| عقیده = 
}}
'''فدیکیه‏''' از گروه‌های مربوط به فرقه [[خوارج]]‌اند.


=محل سکونت=
==محل سکونت==
در منابع آمده است که فدیکیه در عصر حاضر در [[بحرین]] و یمامه سکونت دارند ولی در مناطقی چون [[بصره]]، [[کوفه]] و جزیره، هیچ فردی از این فرقه دیده نمی شود. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 350</ref> <ref>مطلی شافعی محمد، التنبیه و الرد علی اهل الاهواء و البدع، ص180</ref> <ref>حمیری ابو سعید نشوان، الحور العین، تحقیق كمال مصطفى، مصر، سال 1948 میلادی، ص 170</ref> <ref>ملطی ابو الحسین محمد بن احمد، التنبیه و الرد على اهل الاهواء و البدع، تحقیق محمد زاهد بن الحسن الكوثرى، قاهره، سال 1949 میلادی، ص 170</ref>
در منابع آمده است که فدیکیه در عصر حاضر در [[بحرین]] و یمامه سکونت دارند، اما در مناطقی چون [[بصره]]، [[کوفه]] و جزیره، هیچ فردی از این فرقه دیده نمی‌شود<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 350</ref> <ref>مطلی شافعی محمد، التنبیه و الرد علی اهل الاهواء و البدع، ص180</ref> <ref>حمیری ابو سعید نشوان، الحور العین، تحقیق کمال مصطفى، مصر، سال 1948 میلادی، ص 170</ref> <ref>ملطی ابو الحسین محمد بن احمد، التنبیه و الرد على اهل الاهواء و البدع، تحقیق محمد زاهد بن الحسن الکوثرى، قاهره، سال 1949 میلادی، ص 170</ref>.


=پیشوای گروه=
==پیشوای گروه==
پیشوای فدیکیه شخصی به نام ابوفدیک عبدالله بن ثور بن سلمه حروری از سران خوارج و ‌از تیره بنی‌سعد بن قیس ثعلبه بود که فرقه فدیکیه منسوب به اوست.
پیشوای فدیکیه شخصی به نام ابوفدیک عبدالله بن ثور بن سلمه حروری از سران خوارج و ‌از تیره بنی‌سعد بن قیس ثعلبه بود که فرقه فدیکیه منسوب به اوست.


=تاریخچه=
==تاریخچه==
[[عبدالقاهر بغدادى|عبدالقاهر بغدادی]] نیز می نویسد: «پس از آن که اعتراضات نسبت به نجدة بن عامر گسترده شد، وی ابوفدیک را به عنوان خلیفه خود انتخاب و خود از این سمت کناره گیری می کند، ولی پس از مدتی ابوفدیک متوجه می‌شود که اصحاب نجده که به جنگ رفته بودند بازگشته و قصد دارند تا دوباره او را به امارت بر گردانند، در نتیجه درصدد قتل نجده برمی آید. نجده فرار می کند و در خانه شخصی از پیروانش مخفی می‌ شود. ابوفدیک اعلام می‌ کند که اگر غلامی از او خبری بیاورد، آزاد می‌ شود و اگر آزاده ای چنین کند، ده هزار درهم دریافت خواهد کرد. کنیزی جایگاه نجده را نشان می دهد و ابوفدیک یکی از خوارج به نام راشد طویل را همراه با لشگری نزد او می فرستد. او نجده را به قتل می رساند و سرش را نزد ابوفدیک می‌آورد. پس از این ماجرا برخی از پیروان ابوفدیک از او فاصله گرفتند و همچنین نجده که با یکی دیگر از سران خوارج به نام ابوعطیه همراه شده بودند، از هم جدا شده و در نتیجه ابوفدیک در برابر لشگریان عبدالملک مروان، به فرماندهی معمّر یا عمر بن عبدالله بن معمّر شکست خورده و کشته می‌شود.
[[عبدالقاهر بغدادى|عبدالقاهر بغدادی]] می‌نویسد: «پس از آن که اعتراضات درباره نجدة بن عامر گسترده شد، وی ابوفدیک را به عنوان جانشین خود انتخاب و خود از این سمت کناره‌گیری می‌کند، ولی پس از مدتی ابوفدیک متوجه می‌شود که اصحاب نجده که به جنگ رفته بودند بازگشته و قصد دارند تا دوباره او را به امارت برگردانند، در نتیجه درصدد قتل نجده برمی‌آید. نجده فرار می‌کند و در خانه شخصی از پیروانش مخفی می‌‌شود. ابوفدیک اعلام می‌‌کند که اگر غلامی از او خبری بیاورد، آزاد می‌‌شود و اگر آزاده‌ای چنین کند، ده هزار درهم دریافت خواهد کرد. کنیزی جایگاه نجده را نشان می‌دهد و ابوفدیک یکی از خوارج به نام راشد طویل را همراه با لشگری نزد او می‌فرستد. او نجده را به قتل می‌رساند و سرش را نزد ابوفدیک می‌آورد. پس از این ماجرا برخی از پیروان ابوفدیک از او فاصله گرفتند و همچنین نجده که با یکی دیگر از سران خوارج به نام ابوعطیه همراه شده بودند، از هم جدا شده و در نتیجه ابوفدیک در برابر لشگریان عبدالملک مروان، به فرماندهی معمّر یا عمر بن عبدالله بن معمّر شکست خورده و کشته می‌شود<ref>احسان بخش صادق، خوارج و علل پیدایش آن، ج2</ref> <ref>بغدادی عبدالقاهر، الفرق بین الفرق، ص107</ref>.
<ref>احسان بخش صادق، خوارج و علل پیدایش آن، ج2</ref> <ref>بغدادی عبدالقاهر، الفرق بین الفرق، ص107</ref>


=آراء=
==آراء==
[[ابوالحسن اشعری]] می نویسد: رای و نظر خاصی را که ابوفدیک نسبت به آن متفرد باشد نیافتیم. جز آن که می دانیم او بر نافع و نجده انکار کرد. <ref>اشعری ابو الحسن، مقالات الاسلامیین و اختلاف المصلین، ج1، ص182</ref> <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 350</ref>
[[ابوالحسن اشعری]] می‌نویسد: رای و نظر خاصی را که منسوب به ابوفدیک باشد نیافتیم، جز آن که می‌دانیم او بر نافع و نجده انکار کرد<ref>اشعری ابوالحسن، مقالات الاسلامیین و اختلاف المصلین، ج1، ص182</ref> <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 350</ref>.


=پانویس=
== پانویس ==
{{پانویس}}


[[رده: کلام ]]
{{فرق و مذاهب}}
[[رده: فرق و مذاهب کلامی ]]
 
<references />
[[رده:فرق و مذاهب]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۲ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۵۲

فدیکیه‏
مبدأ شکل گیریاز گروه‌های مربوط به فرقه خوارج‌
موسسابوفدیک عبدالله بن ثور بن سلمه حروری

فدیکیه‏ از گروه‌های مربوط به فرقه خوارج‌اند.

محل سکونت

در منابع آمده است که فدیکیه در عصر حاضر در بحرین و یمامه سکونت دارند، اما در مناطقی چون بصره، کوفه و جزیره، هیچ فردی از این فرقه دیده نمی‌شود[۱] [۲] [۳] [۴].

پیشوای گروه

پیشوای فدیکیه شخصی به نام ابوفدیک عبدالله بن ثور بن سلمه حروری از سران خوارج و ‌از تیره بنی‌سعد بن قیس ثعلبه بود که فرقه فدیکیه منسوب به اوست.

تاریخچه

عبدالقاهر بغدادی می‌نویسد: «پس از آن که اعتراضات درباره نجدة بن عامر گسترده شد، وی ابوفدیک را به عنوان جانشین خود انتخاب و خود از این سمت کناره‌گیری می‌کند، ولی پس از مدتی ابوفدیک متوجه می‌شود که اصحاب نجده که به جنگ رفته بودند بازگشته و قصد دارند تا دوباره او را به امارت برگردانند، در نتیجه درصدد قتل نجده برمی‌آید. نجده فرار می‌کند و در خانه شخصی از پیروانش مخفی می‌‌شود. ابوفدیک اعلام می‌‌کند که اگر غلامی از او خبری بیاورد، آزاد می‌‌شود و اگر آزاده‌ای چنین کند، ده هزار درهم دریافت خواهد کرد. کنیزی جایگاه نجده را نشان می‌دهد و ابوفدیک یکی از خوارج به نام راشد طویل را همراه با لشگری نزد او می‌فرستد. او نجده را به قتل می‌رساند و سرش را نزد ابوفدیک می‌آورد. پس از این ماجرا برخی از پیروان ابوفدیک از او فاصله گرفتند و همچنین نجده که با یکی دیگر از سران خوارج به نام ابوعطیه همراه شده بودند، از هم جدا شده و در نتیجه ابوفدیک در برابر لشگریان عبدالملک مروان، به فرماندهی معمّر یا عمر بن عبدالله بن معمّر شکست خورده و کشته می‌شود[۵] [۶].

آراء

ابوالحسن اشعری می‌نویسد: رای و نظر خاصی را که منسوب به ابوفدیک باشد نیافتیم، جز آن که می‌دانیم او بر نافع و نجده انکار کرد[۷] [۸].

پانویس

  1. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 350
  2. مطلی شافعی محمد، التنبیه و الرد علی اهل الاهواء و البدع، ص180
  3. حمیری ابو سعید نشوان، الحور العین، تحقیق کمال مصطفى، مصر، سال 1948 میلادی، ص 170
  4. ملطی ابو الحسین محمد بن احمد، التنبیه و الرد على اهل الاهواء و البدع، تحقیق محمد زاهد بن الحسن الکوثرى، قاهره، سال 1949 میلادی، ص 170
  5. احسان بخش صادق، خوارج و علل پیدایش آن، ج2
  6. بغدادی عبدالقاهر، الفرق بین الفرق، ص107
  7. اشعری ابوالحسن، مقالات الاسلامیین و اختلاف المصلین، ج1، ص182
  8. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 350