معبدیه: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
جز (جایگزینی متن - ' در این باره' به ' دراین‌باره')
بدون خلاصۀ ویرایش
(۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
'''معبدیه'''‏ از شاخه‌های فرق «[[ثعالبه]]» و از [[خوارج]] بودند که پس از ثعلبه بن مشکان پیرو مردی از خوارج به نام معبد شدند.
{{جعبه اطلاعات فرق و مذاهب
| عنوان =معبدیه
| تصویر =
| توضیح تصویر =
| نام =معبدیه
| نام رایج =معبدیه
| تاریخ شکل گیری =
| قرن شکل گیری =
| مبدأ شکل‌ گیری =
| موسس =معبد
| عقیده =1. بندگانی که از توانایی مالی برخورداند، باید زکات بدهند و آنانی که مستمند هستند مستحق دریافت زکات می باشند. 2. ثوابی را که خداوند در برابر طاعات به آدمی می‌دهد مربوط به زمان حیات اوست و اگر بمیرد، برای طاعاتی( اعمال نیابتی) که به نیتش انجام می دهند، حتی اگر در قالب دعا و استغفار هم باشد، پاداشی نخواهد گرفت.  
}}


== آراء و عقاید معبد ==
 
'''«معبدیه»'''‏ از شاخه‌های فرق «[[ثعالبه]]» و از [[خوارج]] بودند که پس از ''ثعلبة‌بن‌مشکان'' پیرو مردی از خوارج به نام ''معبد'' شدند.
 
== آرا و عقاید معبد ==
معبد درباره گرفتن [[زكات|زکات]] از موالی و بردگان یا بخشیدن آن به ایشان با دیگر «ثعالبه» مخالفت کرد و ثعالبه‌ای که دراین‌باره سخنی نگفته بودند را [[کافر]] شمرد و در مقابل، ثعالبه نیز او را به دلیل این عقیده کافر شمردند.  
معبد درباره گرفتن [[زكات|زکات]] از موالی و بردگان یا بخشیدن آن به ایشان با دیگر «ثعالبه» مخالفت کرد و ثعالبه‌ای که دراین‌باره سخنی نگفته بودند را [[کافر]] شمرد و در مقابل، ثعالبه نیز او را به دلیل این عقیده کافر شمردند.  
معبد معتقد بود بندگانی که از توانایی مالی برخوردارند باید زکات بدهند و آنانی که مستمند هستند، مستحق دریافت زکات می‌باشند.  
معبد معتقد بود بندگانی که از توانایی مالی برخوردارند، باید زکات بدهند و آنانی که مستمند هستند، مستحق دریافت زکات می‌باشند.  
او بر این باور بود ثوابی را که خداوند در برابر طاعات به آدمی می‌دهد مربوط به زمان حیات اوست و اگر بمیرد، نسبت به طاعاتی که انجام داده پاداشی نخواهد گرفت. وی همچنین می‌گفت اعمال نیابتی چون [[حج]] و [[عمره]] و... که برخی به نیت دیگران انجام می‌دهند و یا دعا و استغفاری که برای او و یا نسبت به دیگران انجام می‌شود، بی‌فایده و بدون منفعت است.<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 414 با ویرایش و اصلاح جملات</ref> <ref>بغدادی ابومنصور، الفرق بين الفرق، به اهتمام محمد زاهد بن حسن الكوثرى، قاهره، سال 1948 میلادی، ص 60.</ref> <ref>عراقی ابو محمد عثمان بن عبد الله، الفرق المفترقة بين اهل الزيغ و الزندقة، تحقيق يشار قوتلو آى، آنكارا، سال 1961 میلادی، ص 21</ref> <ref>نشوان الحمیری ابو سعید، الحور العين، تحقيق كمال مصطفى، مصر، سال 1948 میلادی، ص 172.</ref> <ref>اسفرایینی شاهفور بن طاهر، التبصير فى الدين و تمييز الفرقة الناجية عن الفرق الهالكين، تحقيق شيخ محمد زاهد بن الحسن الكوثرى، قاهره، سال 1940 میلادی، ص 33.</ref>
او بر این باور بود ثوابی را که خداوند در برابر طاعات به آدمی می‌دهد مربوط به زمان حیات اوست و اگر بمیرد، برای طاعاتی که به نیتش انجام می دهند، پاداشی نخواهد گرفت. وی همچنین می‌گفت اعمال نیابت‌پذیر چون [[حج]] و [[عمره مفرده|عمره]] و ... که برخی به نیت دیگران انجام می‌دهند و یا دعا و استغفاری که برای او و یا درباره دیگران انجام می‌شود، بی‌فایده و بدون منفعت است<ref>مشکور محمد جواد؛ فرهنگ فرق اسلامی؛ مشهد، نشر آستان قدس رضوی؛ سال 1372 شمسی؛ چاپ دوم، ص 414 با ویرایش و اصلاح جملات.</ref>،<ref>بغدادی ابومنصور؛ الفرق بين الفرق؛ به اهتمام محمد زاهد بن حسن الكوثرى؛ قاهره؛ سال 1948 میلادی؛ ص 60.</ref>،<ref>عراقی ابو محمد عثمان بن عبدالله؛ الفرق المفترقة بين اهل الزيغ و الزندقة؛ تحقيق يشار قوتلو آى؛ آنكارا، سال 1961 میلادی؛ ص 21.</ref>،<ref>نشوان‌الحمیری ابو‌سعید؛ الحور‌العين؛ تحقيق كمال‌مصطفى؛ مصر؛ سال 1948 میلادی، ص 172.</ref>،<ref>اسفرایینی شاهفور‌بن‌طاهر؛ التبصير فى الدين و تمييز الفرقة الناجية عن الفرق الهالكين؛ تحقيق شيخ محمد زاهد‌بن‌الحسن‌الكوثرى؛ قاهره، سال 1940 میلادی، ص 33.</ref>.


== پانویس ==
==پانویس==
{{پانویس}}
{{پانویس}}
{{فرق و مذاهب}}


[[رده:فرق و مذاهب]]
[[رده:فرق و مذاهب]]

نسخهٔ ‏۲۱ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۲۲:۵۱

معبدیه
ناممعبدیه
نام رایجمعبدیه
موسسمعبد
عقیده1. بندگانی که از توانایی مالی برخورداند، باید زکات بدهند و آنانی که مستمند هستند مستحق دریافت زکات می باشند. 2. ثوابی را که خداوند در برابر طاعات به آدمی می‌دهد مربوط به زمان حیات اوست و اگر بمیرد، برای طاعاتی( اعمال نیابتی) که به نیتش انجام می دهند، حتی اگر در قالب دعا و استغفار هم باشد، پاداشی نخواهد گرفت.


«معبدیه»‏ از شاخه‌های فرق «ثعالبه» و از خوارج بودند که پس از ثعلبة‌بن‌مشکان پیرو مردی از خوارج به نام معبد شدند.

آرا و عقاید معبد

معبد درباره گرفتن زکات از موالی و بردگان یا بخشیدن آن به ایشان با دیگر «ثعالبه» مخالفت کرد و ثعالبه‌ای که دراین‌باره سخنی نگفته بودند را کافر شمرد و در مقابل، ثعالبه نیز او را به دلیل این عقیده کافر شمردند. معبد معتقد بود بندگانی که از توانایی مالی برخوردارند، باید زکات بدهند و آنانی که مستمند هستند، مستحق دریافت زکات می‌باشند. او بر این باور بود ثوابی را که خداوند در برابر طاعات به آدمی می‌دهد مربوط به زمان حیات اوست و اگر بمیرد، برای طاعاتی که به نیتش انجام می دهند، پاداشی نخواهد گرفت. وی همچنین می‌گفت اعمال نیابت‌پذیر چون حج و عمره و ... که برخی به نیت دیگران انجام می‌دهند و یا دعا و استغفاری که برای او و یا درباره دیگران انجام می‌شود، بی‌فایده و بدون منفعت است[۱]،[۲]،[۳]،[۴]،[۵].

پانویس

  1. مشکور محمد جواد؛ فرهنگ فرق اسلامی؛ مشهد، نشر آستان قدس رضوی؛ سال 1372 شمسی؛ چاپ دوم، ص 414 با ویرایش و اصلاح جملات.
  2. بغدادی ابومنصور؛ الفرق بين الفرق؛ به اهتمام محمد زاهد بن حسن الكوثرى؛ قاهره؛ سال 1948 میلادی؛ ص 60.
  3. عراقی ابو محمد عثمان بن عبدالله؛ الفرق المفترقة بين اهل الزيغ و الزندقة؛ تحقيق يشار قوتلو آى؛ آنكارا، سال 1961 میلادی؛ ص 21.
  4. نشوان‌الحمیری ابو‌سعید؛ الحور‌العين؛ تحقيق كمال‌مصطفى؛ مصر؛ سال 1948 میلادی، ص 172.
  5. اسفرایینی شاهفور‌بن‌طاهر؛ التبصير فى الدين و تمييز الفرقة الناجية عن الفرق الهالكين؛ تحقيق شيخ محمد زاهد‌بن‌الحسن‌الكوثرى؛ قاهره، سال 1940 میلادی، ص 33.