نجاریه: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - ' اگر چه' به ' اگر‌چه') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات فرق و مذاهب | |||
| عنوان = نجاریه | |||
| تصویر = | |||
| توضیح تصویر = | |||
| نام = | |||
| نام رایج = | |||
| تاریخ شکل گیری = 289 هجری قمری | |||
| قرن شکل گیری = | |||
| مبدأ شکل گیری = | |||
| موسس = حسین بن محمد نجار | |||
| عقیده = | |||
}} | |||
'''نجاریه''' پیروان حسین بن محمد نجار متوفای سال 289 هجری قمری می‌باشند. | '''نجاریه''' پیروان حسین بن محمد نجار متوفای سال 289 هجری قمری می‌باشند. | ||
== موسس == | == موسس == | ||
موسس این فرقه شخصی به نام حسین بن محمد بن عبدالله النجار الرازی و کنیه وی ابوعبدالله و از اهالی قم می‌باشد | موسس این فرقه شخصی به نام حسین بن محمد بن عبدالله النجار الرازی و کنیه وی ابوعبدالله و از اهالی قم می‌باشد<ref>زرکلی، خیرالدین، الاعلام، بیروت، نشر دار الملایین، سال 1980 ج2، ص253</ref>. | ||
<ref>زرکلی، خیرالدین، الاعلام، بیروت، نشر دار الملایین، سال 1980 ج2، ص253</ref> | |||
== تاریخچه == | == تاریخچه == | ||
ابوالحسن اشعری معتقد است که نجاریه پیروان حسین بن محمد نجار و از [[مرجئه]] هستند | ابوالحسن اشعری معتقد است که نجاریه پیروان حسین بن محمد نجار و از [[مرجئه]] هستند<ref>اشعری ابوالحسن، مقالات الاسلامیین و اختلاف المصلین، ج1، ص216</ref>. اشعری هنگام نقل آرای این فرقه، هیچ اشاره‌ای به عنوان نجاریه نمی‌کند، بلکه ایشان را حسینیه می‌نامد<ref>اشعری ابوالحسن، مقالات الاسلامیین و اختلاف المصلین، ج1، ص340</ref><ref>مشکور، محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 437</ref> و نیز بعضی او را حسن بن محمد بن عبدالله بن نجار خوانده‌اند<ref>مشکور، محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 437</ref>. همچین نوشته‌اند که نجاریه پیروان حسین بن محمد نجار هستند و اکثر معتزله ری و اطراف آن، پیرو مذهب وی می‌باشند<ref>مشکور، محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 437</ref>. | ||
نجاریه بر چند فرقه دیگر تقسیم شده‌اند، زعفرانیه، [[برغوثیه]] و [[مستدرکه]] | نجاریه بر چند فرقه دیگر تقسیم شده‌اند، زعفرانیه، [[برغوثیه]] و [[مستدرکه]]<ref>مشکور، محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 437</ref><ref>شهرستانی عبدالکریم، الملل و النحل، ج 1، ص 81</ref>. | ||
== اعتقادات == | == اعتقادات == | ||
نجاریه نیز چون سایر فرقه‌ها، دارای عقاید مخصوص به خود بودند که به برخی از آنها به صورت مختصر اشاره می‌شود. | نجاریه نیز چون سایر فرقه‌ها، دارای عقاید مخصوص به خود بودند که به برخی از آنها به صورت مختصر اشاره می‌شود. | ||
1. معتقدند که [[ایمان]] معرفت به خدا و پیغمبران اوست که همه [[مسلمانان]] بر آن اجماع کردند و خصلتی از خصال ایمان طاعت می‌باشد و ایمان افزوده می‌شود ولی کاسته نمی‌شود.<ref>مشکور، محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 437 با ویرایش و اصلاح عبارت </ref> | |||
2. معتقدند که خداوند با ذات و وجود خویش در هر مکانی است | 1. معتقدند که [[ایمان]] معرفت به خدا و پیغمبران اوست که همه [[مسلمانان]] بر آن اجماع کردند و خصلتی از خصال ایمان طاعت می‌باشد و ایمان افزوده می‌شود ولی کاسته نمی‌شود.<ref>مشکور، محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 437 با ویرایش و اصلاح عبارت </ref>. | ||
3. معتقدند که خداوند با چشم دیده نمی‌شود، اما جایز است که خداوند قوه‌ای را که در قلب برای شناخت قرار داده است، در چشم قرار دهد تا دیدنش ممکن شود | |||
4.حسین بن نجار، [[افعال بندگان]] را مخلوق خدا می‌داند و به نظریه کسب معتقد است و با [[اشاعره]] و [[جبر گرایان|جبر‌گرایان]] موافقت دارد. وی اگر‌چه از معتزلیان است، اما افعال انسان را چه خوب یا بد مخلوق خداوند می‌داند. بنابراین، با [[معتزله]] در [[نظریه تفویض]] هماهنگ نیست | 2. معتقدند که خداوند با ذات و وجود خویش در هر مکانی است<ref>شهرستانی عبدالکریم، الملل و النحل، بیروت، نشر دار المعرفه، سال 1404 قمری، ج1، ص89</ref>. | ||
5.حسین بن نجار در مسئله [[قضا و قدر]] با [[اهل حدیث]] موافق است. به همین دلیل نمی‌تواند تحلیل درستی از این مسئله مهم داشته باشد در نتیجه به [[جبر]] متمایل می‌شود | |||
6. حسین بن نجار در موضوع [[امامت]] به امامت [[ابوبکر]] معقتد است | 3. معتقدند که خداوند با چشم دیده نمی‌شود، اما جایز است که خداوند قوه‌ای را که در قلب برای شناخت قرار داده است، در چشم قرار دهد تا دیدنش ممکن شود<ref>سمعانی عبدالکریم بن محمد، الانساب، بیروت، نشر دار الجنان، سال 1408 قمری، چاپ اول، ج5 ص460</ref>. | ||
</ref> | |||
7.این فرقه اعتقادی به [[عذاب قبر]] ندارند | 4.حسین بن نجار، [[افعال بندگان]] را مخلوق خدا می‌داند و به نظریه کسب معتقد است و با [[اشاعره]] و [[جبر گرایان|جبر‌گرایان]] موافقت دارد. وی اگر‌چه از معتزلیان است، اما افعال انسان را چه خوب یا بد مخلوق خداوند می‌داند. بنابراین، با [[معتزله]] در [[نظریه تفویض]] هماهنگ نیست<ref>مشکور، محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 439 با ویرایش و اصلاح عبارت </ref><ref>شهرستانی عبدالکریم، الملل و النحل، بیروت، نشر دار المعرفه، سال 1404 قمری، ج1 ص88</ref>. | ||
5.حسین بن نجار در مسئله [[قضا و قدر]] با [[اهل حدیث]] موافق است. به همین دلیل نمی‌تواند تحلیل درستی از این مسئله مهم داشته باشد در نتیجه به [[جبر]] متمایل می‌شود<ref>زرکلی خیرالدین، الاعلام، بیروت، نشر دار الملایین، سال 1980 میلادی، ج2، ص253</ref><ref>اسفراینی طاهر بن محمد، التبصیر فی الدین بیروت، نشر عالم الکتاب، سال 1983 میلادی، چاپ اول، ص 101</ref>. | |||
6. حسین بن نجار در موضوع [[امامت]] به امامت [[ابوبکر]] معقتد است<ref>زرکلی خیرالدین، الاعلام، بیروت، نشر دار الملایین، سال 1980 میلادی، ج2، ص253 | |||
</ref>. | |||
7.این فرقه اعتقادی به [[عذاب قبر]] ندارند<ref>سمعانی عبدالکریم بن محمد، الانساب، بیروت، نشر دار الجنان، سال 1408 قمری، چاپ اول، ج5، ص460</ref>. | |||
== پانویس == | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
{{فرق و مذاهب}} | |||
[[رده:فرق و مذاهب]] | [[رده:فرق و مذاهب]] | ||
نسخهٔ ۱ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۴۸
| نجاریه | |
|---|---|
 | |
| موسس | حسین بن محمد نجار |
نجاریه پیروان حسین بن محمد نجار متوفای سال 289 هجری قمری می‌باشند.
موسس
موسس این فرقه شخصی به نام حسین بن محمد بن عبدالله النجار الرازی و کنیه وی ابوعبدالله و از اهالی قم می‌باشد[۱].
تاریخچه
ابوالحسن اشعری معتقد است که نجاریه پیروان حسین بن محمد نجار و از مرجئه هستند[۲]. اشعری هنگام نقل آرای این فرقه، هیچ اشاره‌ای به عنوان نجاریه نمی‌کند، بلکه ایشان را حسینیه می‌نامد[۳][۴] و نیز بعضی او را حسن بن محمد بن عبدالله بن نجار خوانده‌اند[۵]. همچین نوشته‌اند که نجاریه پیروان حسین بن محمد نجار هستند و اکثر معتزله ری و اطراف آن، پیرو مذهب وی می‌باشند[۶]. نجاریه بر چند فرقه دیگر تقسیم شده‌اند، زعفرانیه، برغوثیه و مستدرکه[۷][۸].
اعتقادات
نجاریه نیز چون سایر فرقه‌ها، دارای عقاید مخصوص به خود بودند که به برخی از آنها به صورت مختصر اشاره می‌شود.
1. معتقدند که ایمان معرفت به خدا و پیغمبران اوست که همه مسلمانان بر آن اجماع کردند و خصلتی از خصال ایمان طاعت می‌باشد و ایمان افزوده می‌شود ولی کاسته نمی‌شود.[۹].
2. معتقدند که خداوند با ذات و وجود خویش در هر مکانی است[۱۰].
3. معتقدند که خداوند با چشم دیده نمی‌شود، اما جایز است که خداوند قوه‌ای را که در قلب برای شناخت قرار داده است، در چشم قرار دهد تا دیدنش ممکن شود[۱۱].
4.حسین بن نجار، افعال بندگان را مخلوق خدا می‌داند و به نظریه کسب معتقد است و با اشاعره و جبر‌گرایان موافقت دارد. وی اگر‌چه از معتزلیان است، اما افعال انسان را چه خوب یا بد مخلوق خداوند می‌داند. بنابراین، با معتزله در نظریه تفویض هماهنگ نیست[۱۲][۱۳].
5.حسین بن نجار در مسئله قضا و قدر با اهل حدیث موافق است. به همین دلیل نمی‌تواند تحلیل درستی از این مسئله مهم داشته باشد در نتیجه به جبر متمایل می‌شود[۱۴][۱۵].
6. حسین بن نجار در موضوع امامت به امامت ابوبکر معقتد است[۱۶].
7.این فرقه اعتقادی به عذاب قبر ندارند[۱۷].
پانویس
- ↑ زرکلی، خیرالدین، الاعلام، بیروت، نشر دار الملایین، سال 1980 ج2، ص253
- ↑ اشعری ابوالحسن، مقالات الاسلامیین و اختلاف المصلین، ج1، ص216
- ↑ اشعری ابوالحسن، مقالات الاسلامیین و اختلاف المصلین، ج1، ص340
- ↑ مشکور، محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 437
- ↑ مشکور، محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 437
- ↑ مشکور، محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 437
- ↑ مشکور، محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 437
- ↑ شهرستانی عبدالکریم، الملل و النحل، ج 1، ص 81
- ↑ مشکور، محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 437 با ویرایش و اصلاح عبارت
- ↑ شهرستانی عبدالکریم، الملل و النحل، بیروت، نشر دار المعرفه، سال 1404 قمری، ج1، ص89
- ↑ سمعانی عبدالکریم بن محمد، الانساب، بیروت، نشر دار الجنان، سال 1408 قمری، چاپ اول، ج5 ص460
- ↑ مشکور، محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 439 با ویرایش و اصلاح عبارت
- ↑ شهرستانی عبدالکریم، الملل و النحل، بیروت، نشر دار المعرفه، سال 1404 قمری، ج1 ص88
- ↑ زرکلی خیرالدین، الاعلام، بیروت، نشر دار الملایین، سال 1980 میلادی، ج2، ص253
- ↑ اسفراینی طاهر بن محمد، التبصیر فی الدین بیروت، نشر عالم الکتاب، سال 1983 میلادی، چاپ اول، ص 101
- ↑ زرکلی خیرالدین، الاعلام، بیروت، نشر دار الملایین، سال 1980 میلادی، ج2، ص253
- ↑ سمعانی عبدالکریم بن محمد، الانساب، بیروت، نشر دار الجنان، سال 1408 قمری، چاپ اول، ج5، ص460
