مکرمیه: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''مکرميه''' | {{جعبه اطلاعات فرق و مذاهب | ||
| عنوان = مکرميه | |||
| تصویر = | |||
| توضیح تصویر = | |||
| نام =مکرمیه | |||
| نام رایج =مکرمیه | |||
| تاریخ شکل گیری = | |||
| قرن شکل گیری = | |||
| مبدأ شکل گیری = | |||
| موسس = ابو‌مکرم ''مکرم بن عبداللّه عجلی'' | |||
| عقیده = هر کسی [[نماز]] نخواند [[کافر]] است و [[كفر|کفر]] اوبه دلیل ترک نماز نیست؛ بلکه به دلیل نادانی وی است. | |||
}} | |||
'''مکرميه''' شاخه ای از ثعالبه مربوط به [[خوارج]] و از پيروان ''ابو‌مکرم'' بودند. مقريزی نام او را ''ابی‌المکرم'' و شهرستانی ''مکرم بن عبداللّه عجلی'' نوشتهاند. | |||
== تاریخچه == | == تاریخچه == | ||
ابوالحسن اشعری و عبدالقاهر بغدادی در آثار | ابوالحسن اشعری و عبدالقاهر بغدادی در آثار خود، چهارده فرقه را از انشعابات [[عجارده]] بر شمرده اندکه عبارت است از: [[میمونیه]]، [[خلفیه]]، [[حمزیه]]، [[شعیبیه]]، [[خازمیه]]، [[معلومیه]]، [[مجهولیه]]، [[صلتیه]]، [[ثعالبه]]، [[اخنسیه]]، [[معبدیه]]، [[شیبانیه]]، [[رشیدیه]] و [[مکرمیه]]<ref>اشعری ابوالحسن؛ مقالات الاسلامیین؛ بیروت؛ دارالاحیا الثراث العربی؛ ص۲۴.</ref>،<ref>بغدادی، عبدالقاهر بن طاهربن محمد؛ الفرق بین الفرق و بیان الفرقة الناجیة؛ بیروت، نشر دارالآفاق الجدیده؛ سال ۱۹۷۷ میلادی؛ چاپ دوم، ص۱۸.</ref>،<ref>همان، ص۵۴.</ref>. | ||
</ref>. | |||
== عقاید == | == عقاید == | ||
'''مکرمیه''' معتقد بودند که هر کسی [[نماز]] نخواند [[کافر]] است و [[كفر|کفر]] او | '''مکرمیه''' معتقد بودند که هر کسی [[نماز]] نخواند [[کافر]] است و [[كفر|کفر]] او به دلیل ترک نماز نیست؛ بلکه به دلیل نادانی وی است. این طایفه همچنین قائل به وفاداری در دوستی‌اند<ref>همان، ص 61.</ref>،<ref>مقریزی تقی الدین ابو العباس؛ الخطط؛ 5 جلدی، قاهره، سال 1930- 1911 میلادی؛ ج 2، ص 355.</ref>،<ref>اسفرایینی شهفور بن طاهر؛ التبصير فى الدين و تمييز الفرقة الناجية عن الفرق الهالكين؛ تحقيق شيخ محمد زاهد بن الحسن الكوثرى؛ قاهره، سال 1940 میلادی؛ ص 34.</ref>،<ref>نشوان الحمیری ابوسعید؛ الحور العين؛ تحقیق کمال مصطفی؛ مصر، سال 1948 میلادی؛ ص 172.</ref>،<ref>شهرستانی محمدبن عبدالکریم، الملل و النحل، ترجمه افضل الدين صدر تركه اصفهانى، با تصحيح سيد محمد رضا جلالى نائينى، تهران، سال 1321 هجری شمسی، ص 119.</ref>،<ref>اشعری ابوالحسن، مقالات الاسلاميين و اختلاف المصلين؛ مصر، جلد اول سال 1950 میلادی؛ جلد دوم، سال 1954 میلادی؛ ص 168.</ref>. | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
{{فرق و مذاهب}} | |||
[[رده:فرق و مذاهب]] | [[رده:فرق و مذاهب]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۶ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۲۲:۳۵
| مکرميه | |
|---|---|
 | |
| نام | مکرمیه |
| نام رایج | مکرمیه |
| موسس | ابو‌مکرم مکرم بن عبداللّه عجلی |
| عقیده | هر کسی نماز نخواند کافر است و کفر اوبه دلیل ترک نماز نیست؛ بلکه به دلیل نادانی وی است. |
مکرميه شاخه ای از ثعالبه مربوط به خوارج و از پيروان ابو‌مکرم بودند. مقريزی نام او را ابی‌المکرم و شهرستانی مکرم بن عبداللّه عجلی نوشتهاند.
تاریخچه
ابوالحسن اشعری و عبدالقاهر بغدادی در آثار خود، چهارده فرقه را از انشعابات عجارده بر شمرده اندکه عبارت است از: میمونیه، خلفیه، حمزیه، شعیبیه، خازمیه، معلومیه، مجهولیه، صلتیه، ثعالبه، اخنسیه، معبدیه، شیبانیه، رشیدیه و مکرمیه[۱]،[۲]،[۳].
عقاید
مکرمیه معتقد بودند که هر کسی نماز نخواند کافر است و کفر او به دلیل ترک نماز نیست؛ بلکه به دلیل نادانی وی است. این طایفه همچنین قائل به وفاداری در دوستی‌اند[۴]،[۵]،[۶]،[۷]،[۸]،[۹].
پانویس
- ↑ اشعری ابوالحسن؛ مقالات الاسلامیین؛ بیروت؛ دارالاحیا الثراث العربی؛ ص۲۴.
- ↑ بغدادی، عبدالقاهر بن طاهربن محمد؛ الفرق بین الفرق و بیان الفرقة الناجیة؛ بیروت، نشر دارالآفاق الجدیده؛ سال ۱۹۷۷ میلادی؛ چاپ دوم، ص۱۸.
- ↑ همان، ص۵۴.
- ↑ همان، ص 61.
- ↑ مقریزی تقی الدین ابو العباس؛ الخطط؛ 5 جلدی، قاهره، سال 1930- 1911 میلادی؛ ج 2، ص 355.
- ↑ اسفرایینی شهفور بن طاهر؛ التبصير فى الدين و تمييز الفرقة الناجية عن الفرق الهالكين؛ تحقيق شيخ محمد زاهد بن الحسن الكوثرى؛ قاهره، سال 1940 میلادی؛ ص 34.
- ↑ نشوان الحمیری ابوسعید؛ الحور العين؛ تحقیق کمال مصطفی؛ مصر، سال 1948 میلادی؛ ص 172.
- ↑ شهرستانی محمدبن عبدالکریم، الملل و النحل، ترجمه افضل الدين صدر تركه اصفهانى، با تصحيح سيد محمد رضا جلالى نائينى، تهران، سال 1321 هجری شمسی، ص 119.
- ↑ اشعری ابوالحسن، مقالات الاسلاميين و اختلاف المصلين؛ مصر، جلد اول سال 1950 میلادی؛ جلد دوم، سال 1954 میلادی؛ ص 168.
