ناجیه: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (تمیزکاری) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
''' | {{جعبه اطلاعات فرق و مذاهب | ||
| عنوان = ناجیه | |||
| تصویر = | |||
| توضیح تصویر = | |||
| نام = | |||
| نام رایج = | |||
| تاریخ شکل گیری = | |||
| قرن شکل گیری = | |||
| مبدأ شکل گیری = | |||
| موسس = | |||
| عقیده = پیروان این فرقه معتقدند که در قیامت اهل نجات هستد. | |||
}} | |||
'''ناجیه''' یعنی فرقه رستگار و خلاص شونده در [[اسلام]] و بلکه در همه ادیان. | |||
== پانویس == | ==معناشناسی== | ||
ناجیه به معنای گروه یا فرقه‌ای است که در قیامت نجات‌یافته‌اند. | |||
این تعبیر در حدیث، منتسب به [[محمد بن عبد‌الله (خاتم الانبیا)|پیامبر (صلّی‌الله علیه وآله)]] به‌نام حدیث افتراق معرفی شده است. | |||
البته باید توجه کنیم که کلمه ناجی مطابق با قواعد ادبی، صفت مشبهه است نه اسم فاعل. بنابراین، به معنای خلاص‌شونده و رهنده است نه رهاننده و بالعکس منجی به معنای خلاصکننده و رهاننده میباشد. | |||
و اما بر اساس حدیث مورد اشاره، پیامبر (صلّی‌الله علیه وآله) پیش‌بینی کرده است که امتش پس از او به ۷۳ فرقه تقسیم می‌شود، درحالی‌که فقط یک فرقه از آنها اهل نجات‌اند. به موجب این روایت، هر یک از فرقه‌های مسلمان با ارائه معیارهایی خودشان را مصداق فرقه ناجیه می‌دانند.<ref>آقانوری، علی، «حدیث افتراق امت؛ نقل‌ها و پیامدها»، در مجله هفت آسمان، شماره ۱۸، تابستان ۱۳۸۲ش، ص۱۳۳. با ویرایش و دخل و تصرف اندک در عبارت </ref>. در نتیجه هر یک از فرقه‌ها و مذاهب خود را ناجی و رستگار و دیگر فرقه‌ها را گمراه میشمارند. | |||
شیعه [[امامیه]] نیز بنابر احادیثی که از پیامبر (صلّی‌الله علیه وآله) و [[ائمه|ائمه معصومین (علیهم‌السّلام)]] روایت میکنند، خود را فرقه ناجیه میشمارند<ref>مشکور، محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 351</ref> <ref>جزایری سید نعمت الله، الانوار النعمانیة، تبریز، ص 279- 280.</ref>. | |||
==پانویس== | |||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
{{فرق و مذاهب}} | |||
[[رده:فرق و مذاهب]] | [[رده:فرق و مذاهب]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۷ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۲۳
| ناجیه | |
|---|---|
 | |
| عقیده | پیروان این فرقه معتقدند که در قیامت اهل نجات هستد. |
ناجیه یعنی فرقه رستگار و خلاص شونده در اسلام و بلکه در همه ادیان.
معناشناسی
ناجیه به معنای گروه یا فرقه‌ای است که در قیامت نجات‌یافته‌اند. این تعبیر در حدیث، منتسب به پیامبر (صلّی‌الله علیه وآله) به‌نام حدیث افتراق معرفی شده است.
البته باید توجه کنیم که کلمه ناجی مطابق با قواعد ادبی، صفت مشبهه است نه اسم فاعل. بنابراین، به معنای خلاص‌شونده و رهنده است نه رهاننده و بالعکس منجی به معنای خلاصکننده و رهاننده میباشد.
و اما بر اساس حدیث مورد اشاره، پیامبر (صلّی‌الله علیه وآله) پیش‌بینی کرده است که امتش پس از او به ۷۳ فرقه تقسیم می‌شود، درحالی‌که فقط یک فرقه از آنها اهل نجات‌اند. به موجب این روایت، هر یک از فرقه‌های مسلمان با ارائه معیارهایی خودشان را مصداق فرقه ناجیه می‌دانند.[۱]. در نتیجه هر یک از فرقه‌ها و مذاهب خود را ناجی و رستگار و دیگر فرقه‌ها را گمراه میشمارند. شیعه امامیه نیز بنابر احادیثی که از پیامبر (صلّی‌الله علیه وآله) و ائمه معصومین (علیهم‌السّلام) روایت میکنند، خود را فرقه ناجیه میشمارند[۲] [۳].
