اوزاعیه: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۴۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات فرق و مذاهب
| عنوان = اوزاعیه
| تصویر =
| توضیح تصویر =
| نام =اوزاعیه
| نام رایج =
| تاریخ شکل گیری =
| قرن شکل گیری =قرن دوم هجری قمری
| مبدأ شکل گیری = اندلس اسپانیا
| موسس = عبدالرحمن‌بن‌عمرو اوزاعی
| عقیده =مربوط به فقه اهل حدیث و پرهیز از قیاس و رای
}}
'''اوزاعیه''' یکی از قدیمی‌ترین مذاهب مرتبط با فقه [[اهل حدیث]] است. [[ابن اثیر|ابن‌اثیر]] در [[اللباب فی تهذیب الانساب (کتاب)|اللباب فی تهذیب‌الانساب]] اَوْزَاعی را به فتح الف، سکون واو و فتح زاء ضبط کرده است.


از قدیمی ترین مذاهب فقهی.
== موسس ==
موسس این مذهب شخصی به نام [[عبدالرحمن اوزاعی|عبدالرحمن‌بن‌عمرو اوزاعی]] است که در سال 88 هجری‌قمری در [[بعلبک]] به دنیا آمد و در سال 158 هجری‌قمری در شهر [[بیروت|بیروت]] درگذشت.<ref> محمد جواد مشکور، ''فرهنگ فرق اسلامی''، مشهد، انتشارات آستان قدس رضوی، سال 1372 ش، چ دوم، ص 77.</ref>.


ابن اثیر در اللباب فی تهذیب الانساب اَوْزَاعی را به فتح الف، سکون واو و فتح زاء ضبط کرده است. [۱]
== تاریخچه ==
Hللباب فی تهذیب الانساب، ابن اثیر، ج1، ص 92
اوزاعیه در زمان محمد‌بن احمد شمس‌الدین‌المقدسی در [[مسجد جامع دمشق]] مجلس داشته‌اند. اما شروع این مذهب از [[آندلس]] بوده است<ref> محمد مقدسی،  ا''حسن التقاسیم فی معرفة الاقالیم''، ص153.</ref><ref>عبدالهادی ابوریده، ''الحضارة الاسلامیة فی القرن الرابع الهجری او عصر النهضة فی الاسلام''، ج 1، ص388 .</ref><ref> محمد کرد علی، ''خطط الشام''، ج 6، ص252.</ref><ref>عبدالقاهر بغدادی، ''الفرق بین الفرق''، ص 338.</ref>. عبدالقاهر بغدادی از اوزاعیه به عنوان یکی از [[فرقه‌های ناجیه]] نام می‌برد و می‌نویسد که اصحاب [[مالک بن انس|مالک‌بن‌انس]] و نیز  [[محمد بن ادریس شافعی|محمد‌بن‌ادریس شافعی]] و [[عبدالرحمن اوزاعی|اوزاعی]] را باید از این جماعت بر‌شمرد<ref> ''همان''.</ref>.
ایشان پیروان عبدالرحمن اوزاعی بوده اند. وی در شام ساکن بوده و در آن جا منصب فقاهت داشته است.


اوزاعیه در زمان محمد مقدسی در مسجد جامع دمشق مجلسی داشته اند. شیوع این مذهب در آندلس بوده و در آنجا بر وفق مذهب اهل حدیث عمل می کرده اند. [۲] احسن التقاسیم فی معرفة الاقالیم، محمد مقدسی، ص153 / الحضارة الاسلامیة فی القرن الرابع الهجری او عصر النهضة فی الاسلام، آدام متز، عبدالهادی ابوریده، ج1، ص388 / خطط الشام، محمد کردعلی، ج6، ص252 / الفرق بین الفرق، عبدالقاهر بغدادی، ص 338
== عقاید ==
پیروان این مذهب از قیاس و رای بیزاری می‌جستند.<ref> محمد جواد مشکور، ''فرهنگ فرق اسلامی''، مشهد، انتشارات آستان قدس رضوی، سال 1372 ش، چ دوم، ص 77.</ref> و پیرو آرای اهل حدیث بودند<ref> محمد مقدسی، ''احسن التقاسیم فی معرفة الاقالیم''، ص 153.</ref><ref>عبدالهادی ابوریده، ''الحضارة الاسلامیة فی القرن الرابع الهجری او عصر النهضة فی الاسلام''، ج 1، ص 388 .</ref><ref> محمد کردعلی، ''خطط الشام''، ج 6، ص 252.</ref><ref> عبدالقاهر بغدادی، ''الفرق بین الفرق''، ص 338.</ref>.


عبدالقاهر بغدادی در الفرق بین الفرق از ایشان در ضمن فرق ناجیه یاد کرده و می نویسد: «و داخل این جماعت می شوند اصحاب مالک بن انس و شافعی و اوزاعی و. . . » [۳] لفرق بین الفرق، عبدالقاهر بغدادی، ص
== سرانجام ==
نقل شده است که اوزاعی در زمان خود پیشوای شام بود و سپس مذهب فقهی او به آندلس راه یافت و پس از قرن دوم هجری از میان رفت.<ref>محمد جواد مشکور، ''فرهنگ فرق اسلامی''، مشهد، انتشارات آستان قدس رضوی، سال 1372 ش، چ دوم، ص 77.</ref>.


== پانویس ==
{{پانویس}}


{{فرق و مذاهب}}


اوزاعيه‏
[[رده:فرق و مذاهب]]
از فرق فقهى و پيرو امام ابو عمرو و عبد الرحمن بن عمرو اوزاعى هستند كه در 88 هجرى در بعلبك زائيده شد و در سال 158 ه در شهر بيروت در گذشت. وى در
                        فرهنگ فرق اسلامى، متن، ص: 77
روزگار خود امام شام بود و سپس مذهب فقهى او به اندلس راه يافت و پس از قرن دوم هجرى از ميان رفت.
مذهب اوزاعى از مذاهب اهل حديث است كه از «قياس» و «رأى» بيزارى مى‏جستند.
فلسفه التشريع فى الاسلام، ص 49، 50.

نسخهٔ کنونی تا ‏۶ ژانویهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۴:۳۷

اوزاعیه
ناماوزاعیه
موسسعبدالرحمن‌بن‌عمرو اوزاعی
عقیدهمربوط به فقه اهل حدیث و پرهیز از قیاس و رای

اوزاعیه یکی از قدیمی‌ترین مذاهب مرتبط با فقه اهل حدیث است. ابن‌اثیر در اللباب فی تهذیب‌الانساب اَوْزَاعی را به فتح الف، سکون واو و فتح زاء ضبط کرده است.

موسس

موسس این مذهب شخصی به نام عبدالرحمن‌بن‌عمرو اوزاعی است که در سال 88 هجری‌قمری در بعلبک به دنیا آمد و در سال 158 هجری‌قمری در شهر بیروت درگذشت.[۱].

تاریخچه

اوزاعیه در زمان محمد‌بن احمد شمس‌الدین‌المقدسی در مسجد جامع دمشق مجلس داشته‌اند. اما شروع این مذهب از آندلس بوده است[۲][۳][۴][۵]. عبدالقاهر بغدادی از اوزاعیه به عنوان یکی از فرقه‌های ناجیه نام می‌برد و می‌نویسد که اصحاب مالک‌بن‌انس و نیز محمد‌بن‌ادریس شافعی و اوزاعی را باید از این جماعت بر‌شمرد[۶].

عقاید

پیروان این مذهب از قیاس و رای بیزاری می‌جستند.[۷] و پیرو آرای اهل حدیث بودند[۸][۹][۱۰][۱۱].

سرانجام

نقل شده است که اوزاعی در زمان خود پیشوای شام بود و سپس مذهب فقهی او به آندلس راه یافت و پس از قرن دوم هجری از میان رفت.[۱۲].

پانویس

  1. محمد جواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، انتشارات آستان قدس رضوی، سال 1372 ش، چ دوم، ص 77.
  2. محمد مقدسی، احسن التقاسیم فی معرفة الاقالیم، ص153.
  3. عبدالهادی ابوریده، الحضارة الاسلامیة فی القرن الرابع الهجری او عصر النهضة فی الاسلام، ج 1، ص388 .
  4. محمد کرد علی، خطط الشام، ج 6، ص252.
  5. عبدالقاهر بغدادی، الفرق بین الفرق، ص 338.
  6. همان.
  7. محمد جواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، انتشارات آستان قدس رضوی، سال 1372 ش، چ دوم، ص 77.
  8. محمد مقدسی، احسن التقاسیم فی معرفة الاقالیم، ص 153.
  9. عبدالهادی ابوریده، الحضارة الاسلامیة فی القرن الرابع الهجری او عصر النهضة فی الاسلام، ج 1، ص 388 .
  10. محمد کردعلی، خطط الشام، ج 6، ص 252.
  11. عبدالقاهر بغدادی، الفرق بین الفرق، ص 338.
  12. محمد جواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، انتشارات آستان قدس رضوی، سال 1372 ش، چ دوم، ص 77.