بدائیه: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌وحدت
    بدون خلاصۀ ویرایش
    بدون خلاصۀ ویرایش
     
    خط ۱۴: خط ۱۴:


    == اعتقادات ==
    == اعتقادات ==
    پیروان این فرقه معتقدند مانعی ندارد که خداوند حکمی را صادر کند و بعد از مدتی حکم دیگری را صادر کند که مخالف حکم اول باشد. آنان بر همین اساس خلافت خلفای ثلاثه را تفسیر می‌کنند<ref> ابراهیم بن موسی بن محمد شاطبی، ''الاعتصام''، قاهره، انتشارات مطبعة السعادة، سال 1332  ق، ج ۲، ص ۲۱۹.</ref>. اما [[شیعیان]] این تعبیر را درست نمی‌دانند، بلکه مطابق با آیه: «یمحوا الله ما یشاء و یثبت و عنده أم الکتاب»<ref>سوره رعد، آیه 39</ref>. بداء را بر خداوند جایز می‌دانند، زیرا بنا‌بر مصالح عالم آفرینش؛ خداوند هرگاه بخواهد، می‏‌تواند امری را باطل و امری دیگر را جایگزین آن کند. این نوع تفسیر از بداء به معنای [[نسخ]] است. چنانکه خداوند امامت اسماعیل فرزند [[جعفر بن محمد (صادق)|جعفر بن محمد (صادق‌)]] را «نسخ» فرمود و درباره او بداء حاصل شد و امام صادق (علیه‌السّلام) فرمود: مَا بَدَا لِلَّهِ فِی شَیْ‌ءٍ کَمَا بَدَا لَهُ فِی إِسْمَاعِیلَ ابْنِی<ref>شیخ صدوق، ''کمال الدین و تمام النعمة''، ج 1، ص 69.</ref><ref>محمد جواد مشکور، ''فرهنگ فرق اسلامی''، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372،ش  چ اول، ص 98، با ویرایش فنی و محتوایی و نیز اصلاح عبارات.</ref>.
    پیروان این فرقه معتقدند مانعی ندارد که خداوند حکمی را صادر کند و بعد از مدتی حکم دیگری را صادر کند که مخالف حکم اول باشد. آنان بر همین اساس خلافت خلفای ثلاثه را تفسیر می‌کنند<ref> ابراهیم بن موسی بن محمد شاطبی، ''الاعتصام''، قاهره، انتشارات مطبعة السعادة، سال 1332  ق، ج ۲، ص ۲۱۹.</ref>. اما [[شیعیان]] این تعبیر را درست نمی‌دانند، بلکه مطابق با آیه: «یمحوا الله ما یشاء و یثبت و عنده أم الکتاب»<ref>سوره رعد، آیه 39</ref>. بداء را بر خداوند جایز می‌دانند، زیرا بنا‌بر مصالح عالم آفرینش؛ خداوند هرگاه بخواهد، می‏‌تواند امری را باطل و امری دیگر را جایگزین آن کند. این نوع تفسیر از بداء به معنای [[نسخ]] است. چنانکه خداوند امامت اسماعیل فرزند [[جعفر بن محمد (صادق)|جعفر بن محمد (صادق‌)]] را «نسخ» فرمود و درباره او بداء حاصل شد و امام صادق (علیه‌السّلام) فرمود: مَا بَدَا لِلَّهِ فِی شَیْ‌ءٍ کَمَا بَدَا لَهُ فِی إِسْمَاعِیلَ ابْنِی<ref>شیخ صدوق، ''کمال الدین و تمام النعمة''، ج 1، ص 69.</ref><ref>محمد جواد مشکور، ''فرهنگ فرق اسلامی''، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372،ش  چ دوم، ص 98، با ویرایش فنی و محتوایی و نیز اصلاح عبارات.</ref>.
       
       
    == پانویس ==
    == پانویس ==

    نسخهٔ کنونی تا ‏۶ ژانویهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۷:۰۹

    بدائیه
    نامبدائیه
    عقیدهاز غلاة شیعه که به جواز بداء معتقدند.

    بدائیه فرقه‌ای از غُلاة شیعه هستند که بداء را برای خدا جایز می‌دانند.

    اعتقادات

    پیروان این فرقه معتقدند مانعی ندارد که خداوند حکمی را صادر کند و بعد از مدتی حکم دیگری را صادر کند که مخالف حکم اول باشد. آنان بر همین اساس خلافت خلفای ثلاثه را تفسیر می‌کنند[۱]. اما شیعیان این تعبیر را درست نمی‌دانند، بلکه مطابق با آیه: «یمحوا الله ما یشاء و یثبت و عنده أم الکتاب»[۲]. بداء را بر خداوند جایز می‌دانند، زیرا بنا‌بر مصالح عالم آفرینش؛ خداوند هرگاه بخواهد، می‏‌تواند امری را باطل و امری دیگر را جایگزین آن کند. این نوع تفسیر از بداء به معنای نسخ است. چنانکه خداوند امامت اسماعیل فرزند جعفر بن محمد (صادق‌) را «نسخ» فرمود و درباره او بداء حاصل شد و امام صادق (علیه‌السّلام) فرمود: مَا بَدَا لِلَّهِ فِی شَیْ‌ءٍ کَمَا بَدَا لَهُ فِی إِسْمَاعِیلَ ابْنِی[۳][۴].

    پانویس

    1. ابراهیم بن موسی بن محمد شاطبی، الاعتصام، قاهره، انتشارات مطبعة السعادة، سال 1332 ق، ج ۲، ص ۲۱۹.
    2. سوره رعد، آیه 39
    3. شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج 1، ص 69.
    4. محمد جواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372،ش چ دوم، ص 98، با ویرایش فنی و محتوایی و نیز اصلاح عبارات.