جوهریه: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
جز (جایگزینی متن - '== پانویس == ↵↵[[رده:' به '== پانویس == {{پانویس}} [[رده:')
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
'''جوهریه‏''' فرقه‌ای هستند که معتقدند [[جوهر]] قدیم و واحدالذات است، ولی در مقدار اجزای آن اختلاف کرده‌اند و گفتند: اگر جوهر دارای دو جزء باشد منشأ گرمی می‌شود و اگر دارای سه جزء باشد منشأ سردی می‌شود و اگر دارای چهار جزء باشد منشأ رطوبت می‌شود. همچنین جوهریه حرکات را ثابت کردند که حرکت وجود دارد و آن مقوله‌ای است که نمی‌توان هیچ نهایتی را برای آن فرض کرد <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 145 همراه با ویرایش تا حد باز نویسی.</ref><ref>نشوان الحمیری ابو سعید، الحور العین، تحقیق کمال مصطفی، چاپ مصر، سال 1948 میلادی، ص 138</ref>.
{{جعبه اطلاعات فرق و مذاهب
| عنوان = جوهریه
| تصویر =
| توضیح تصویر =
| نام = جوهریه
| نام رایج =
| تاریخ شکل گیری =
| قرن شکل گیری =
| مبدأ شکل گیری =
| موسس =
| عقیده = تابع عقاید فلسفه. معتقدند که جوهر قدیم و واحدالذات است؛ اما در مقدار اجزای آن اختلاف دارند.
}}
'''جوهریه‏'''، فرقه‌ای هستند که معتقدند جوهر قدیم و واحدالذات است، ولی در مقدار اجزای آن اختلاف کرده‌اند و گفتند: اگر جوهر دارای دو جزء باشد، منشأ گرمی می‌شود و اگر دارای سه جزء باشد، منشأ سردی می‌شود و اگر دارای چهار جزء باشد، منشأ رطوبت می‌شود. همچنین جوهریه ثابت کردند که حرکت وجود دارد و آن مقوله‌ای است که نمی‌توان هیچ نهایتی را برای آن فرض کرد<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 145 با اندکی تصرف.</ref><ref>نشوان الحمیری ابو‌سعید، الحور‌العین، تحقیق کمال مصطفی، چاپ مصر، سال 1948 میلادی، ص 138.</ref>.


== پانویس ==
== پانویس ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}
{{فرق و مذاهب}}


[[رده:فرق و مذاهب]]
[[رده:فرق و مذاهب]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۴ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۳۶

جوهریه
نامجوهریه
عقیدهتابع عقاید فلسفه. معتقدند که جوهر قدیم و واحدالذات است؛ اما در مقدار اجزای آن اختلاف دارند.

جوهریه‏، فرقه‌ای هستند که معتقدند جوهر قدیم و واحدالذات است، ولی در مقدار اجزای آن اختلاف کرده‌اند و گفتند: اگر جوهر دارای دو جزء باشد، منشأ گرمی می‌شود و اگر دارای سه جزء باشد، منشأ سردی می‌شود و اگر دارای چهار جزء باشد، منشأ رطوبت می‌شود. همچنین جوهریه ثابت کردند که حرکت وجود دارد و آن مقوله‌ای است که نمی‌توان هیچ نهایتی را برای آن فرض کرد[۱][۲].

پانویس

  1. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 145 با اندکی تصرف.
  2. نشوان الحمیری ابو‌سعید، الحور‌العین، تحقیق کمال مصطفی، چاپ مصر، سال 1948 میلادی، ص 138.