جوهریه: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
'''جوهریه‏''' فرقه‌ای هستند که معتقدند جوهر قدیم و واحدالذات است، ولی در مقدار اجزای آن اختلاف کرده‌اند و گفتند: اگر جوهر دارای دو جزء باشد منشأ گرمی می‌شود و اگر دارای سه جزء باشد، منشأ سردی می‌شود و اگر دارای چهار جزء باشد، منشأ رطوبت می‌شود. همچنین جوهریه ثابت کردند که حرکت وجود دارد و آن مقوله‌ای است که نمی‌توان هیچ نهایتی را برای آن فرض کرد.<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 145 همراه با ویرایش تا حد باز نویسی.</ref><ref>نشوان الحمیری ابو‌سعید، الحور‌العین، تحقیق کمال مصطفی، چاپ مصر، سال 1948 میلادی، ص 138</ref>.
{{جعبه اطلاعات فرق و مذاهب
| عنوان = جوهریه
| تصویر =
| توضیح تصویر =
| نام = جوهریه
| نام رایج =
| تاریخ شکل گیری =
| قرن شکل گیری =
| مبدأ شکل گیری =
| موسس =
| عقیده = تابع عقاید فلسفه هستند. معتقدند که جوهر؛ قدیم و واحدالذات است، اما  مقدار اجزای آن مورد اختلاف می‌باشد.
}}
'''جوهریه‏'''، فرقه‌ای هستند که معتقدند جوهر قدیم و واحدالذات است، ولی در مقدار اجزای آن اختلاف کرده‌اند و گفتند: اگر جوهر دارای دو جزء باشد، منشأ گرمی می‌شود و اگر دارای سه جزء باشد، منشأ سردی می‌شود و اگر دارای چهار جزء باشد، منشأ رطوبت می‌شود. همچنین جوهریه ثابت کردند که حرکت وجود دارد و آن مقوله‌ای است که نمی‌توان هیچ نهایتی را برای آن فرض کرد<ref>محمد جواد مشکور، ''فرهنگ فرق اسلامی''، مشهد، انتشارات آستان قدس رضوی، سال 1372 ش، چ اول، ص 145، با اندکی تصرف.</ref><ref> ابو‌سعید نشوان الحمیری، ''الحور‌العین''، تحقیق کمال مصطفی، مصر، سال 1948 م، ص 138.</ref>.


== پانویس ==
== پانویس ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}
{{فرق و مذاهب}}


[[رده:فرق و مذاهب]]
[[رده:فرق و مذاهب]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۸ ژانویهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۷:۰۸

جوهریه
نامجوهریه
عقیدهتابع عقاید فلسفه هستند. معتقدند که جوهر؛ قدیم و واحدالذات است، اما مقدار اجزای آن مورد اختلاف می‌باشد.

جوهریه‏، فرقه‌ای هستند که معتقدند جوهر قدیم و واحدالذات است، ولی در مقدار اجزای آن اختلاف کرده‌اند و گفتند: اگر جوهر دارای دو جزء باشد، منشأ گرمی می‌شود و اگر دارای سه جزء باشد، منشأ سردی می‌شود و اگر دارای چهار جزء باشد، منشأ رطوبت می‌شود. همچنین جوهریه ثابت کردند که حرکت وجود دارد و آن مقوله‌ای است که نمی‌توان هیچ نهایتی را برای آن فرض کرد[۱][۲].

پانویس

  1. محمد جواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، انتشارات آستان قدس رضوی، سال 1372 ش، چ اول، ص 145، با اندکی تصرف.
  2. ابو‌سعید نشوان الحمیری، الحور‌العین، تحقیق کمال مصطفی، مصر، سال 1948 م، ص 138.