دکینیه: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'اهل‌سنت' به 'اهل سنت') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۱۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''دکینیه''' شاخه‌ای از فرقه [[زیدیه]] و از یاران فضل‌بن‌دکین بودند.کنیه وی ابونعیم، حافظ، محدث و اهل [[کوفه]] بود و از بزرگان شیوخ | {{جعبه اطلاعات فرق و مذاهب | ||
| عنوان =دکینیه | |||
| تصویر = | |||
| توضیح تصویر = | |||
| نام =دکینیه | |||
| نام رایج = | |||
| تاریخ شکل گیری =2 ق | |||
| قرن شکل گیری = | |||
| مبدأ شکل گیری =کوفه | |||
| موسس = فضل‌بن‌دکین | |||
| عقیده = | |||
}} | |||
'''دکینیه''' شاخه‌ای از فرقه [[زیدیه]] و از یاران فضل‌بن‌دکین بودند. کنیه وی ابونعیم، حافظ، محدث و اهل [[کوفه]] بود و از بزرگان شیوخ بخاری به‌شمار می‌رفت. وی بر [[مذهب امامیه]] بوده و طایفه دکینیه به او منسوب‌اند<ref>محمد جواد مشکور، ''فرهنگ فرق اسلامی''، مشهد، انتشارات آستان قدس رضوی، سال 1372 ش، چ دوم، ص 198 .</ref><ref>محمد بن احمد بن یوسف خوارزمی، ''مفاتیح العلوم''، طبع لیدن سال 1895 م، ص 21.</ref>. | |||
== شرح حال == | == شرح حال == | ||
ابونعیم فضل‌بن‌دکین یا فضل‌بن‌عمرو بن‌حماد، از موالی آل طلحة‌بن‌عبدالله و از محدثین بزرگ قرن دوم و سوم هجری قمری بود. وی در سال 130 هجری قمری متولد و با لقب شیخ‌الاسلام نیز شناخته شده و به‌واسطه شغل خویش که فروش مُلَأ (نوعی لباس) در کوفه بوده است، به مُلایی معروف شده است. ابونعیم گرایشات شیعی داشته، ولی در تراجم اهل سنت به‌طور کامل توثیق شده است. وی در سال 219 هجری‌قمری از دنیا می‌رود | ابونعیم فضل‌بن‌دکین یا فضل‌بن‌عمرو بن‌حماد، از موالی آل طلحة‌بن‌عبدالله و از محدثین بزرگ قرن دوم و سوم هجری قمری بود. وی در سال 130 هجری قمری متولد و با لقب شیخ‌الاسلام نیز شناخته شده و به‌واسطه شغل خویش که فروش مُلَأ (نوعی لباس) در کوفه بوده است، به مُلایی معروف شده است. ابونعیم گرایشات شیعی داشته، ولی در تراجم اهل سنت به‌طور کامل توثیق شده است. وی در سال 219 هجری‌قمری از دنیا می‌رود<ref>خطیب بغدادی، ''تاریخ بغداد،'' ج 12، ص 346.</ref><ref>محمد بن احمد ذهبی، ''سیر اعلام النبلاء''، ج 8، ص 448 تا 457.</ref><ref>ابن‌حجر عسقلانی، ''لسان المیزان''، ج 9، ص 42.</ref><ref>محمد بن احمد ذهبی ''میزان الاعتدال''، ج 3، ص 350.</ref>. | ||
<ref> | |||
== نظر اهل سنت درباره فضل بن دکین == | == نظر اهل سنت درباره فضل بن دکین == | ||
وی استاد | وی استاد محمد بخاری در کتاب صحیح بوده است. ذهبی نوشته: فضل‌بن‌دکین حافظ و حجت بوده و تنها عیبش تشیع است. نویسندگان [[کتاب‌های شش‌گانه اهل‌سنت|صحاح سته]] به احادیث او استدلال کرده‌اند، بخاری بدون واسطه و [[مسلم بن حجاج نیشابوری]] با واسطه از او حدیث نقل کرده‌اند. ابن‌سعد گفته است که او فردی موثق، مورد اطمینان، آگاه به احادیثِ بسیار و حجت بوده است<ref>سید عبدالحسین شرف الدین موسوی عاملی، ''المراجعات''،( رهبری امام علی در قرآن و سنت) ترجمه محمد جعفر امامی، انتشارات شرکت چاپ و نشر بین الملل، چ ششم، ص 172.</ref>. | ||
== آثـار == | == آثـار == | ||
ابن‌ندیم دو کتاب به نام‌های المناسک و المسائل فی الفقه به ابونعیم نسبت داده است. اثر دیگر ابونعیم کتاب الصلوة اوست که در طی سده‌ها متداول بوده است. همچنین سخاوی از اثری با عنوان تاریخ، تألیف ابونعیم نام برده و از آن نقل کرده است. ابن‌ندیم کتابی که در تفسیر نگاشته شده است را نیز به ابونعیم نسبت داده است | [[ابن ندیم|ابن‌ندیم]] دو کتاب به نام‌های المناسک و المسائل فی الفقه به ابونعیم نسبت داده است. اثر دیگر ابونعیم کتاب الصلوة اوست که در طی سده‌ها متداول بوده است. همچنین سخاوی از اثری با عنوان تاریخ، تألیف ابونعیم نام برده و از آن نقل کرده است. ابن‌ندیم کتابی که در تفسیر نگاشته شده است را نیز به ابونعیم نسبت داده است<ref>جمعی از نویسندگان، ''دائرةالمعارف بزرگ اسلامی''، مدخل ابونعیم.</ref>. | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
{{فرق و مذاهب}} | |||
[[رده:فرق و مذاهب]] | [[رده:فرق و مذاهب]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۷ ژانویهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۴:۰۹
| دکینیه | |
|---|---|
 | |
| نام | دکینیه |
| موسس | فضل‌بن‌دکین |
دکینیه شاخه‌ای از فرقه زیدیه و از یاران فضل‌بن‌دکین بودند. کنیه وی ابونعیم، حافظ، محدث و اهل کوفه بود و از بزرگان شیوخ بخاری به‌شمار می‌رفت. وی بر مذهب امامیه بوده و طایفه دکینیه به او منسوب‌اند[۱][۲].
شرح حال
ابونعیم فضل‌بن‌دکین یا فضل‌بن‌عمرو بن‌حماد، از موالی آل طلحة‌بن‌عبدالله و از محدثین بزرگ قرن دوم و سوم هجری قمری بود. وی در سال 130 هجری قمری متولد و با لقب شیخ‌الاسلام نیز شناخته شده و به‌واسطه شغل خویش که فروش مُلَأ (نوعی لباس) در کوفه بوده است، به مُلایی معروف شده است. ابونعیم گرایشات شیعی داشته، ولی در تراجم اهل سنت به‌طور کامل توثیق شده است. وی در سال 219 هجری‌قمری از دنیا می‌رود[۳][۴][۵][۶].
نظر اهل سنت درباره فضل بن دکین
وی استاد محمد بخاری در کتاب صحیح بوده است. ذهبی نوشته: فضل‌بن‌دکین حافظ و حجت بوده و تنها عیبش تشیع است. نویسندگان صحاح سته به احادیث او استدلال کرده‌اند، بخاری بدون واسطه و مسلم بن حجاج نیشابوری با واسطه از او حدیث نقل کرده‌اند. ابن‌سعد گفته است که او فردی موثق، مورد اطمینان، آگاه به احادیثِ بسیار و حجت بوده است[۷].
آثـار
ابن‌ندیم دو کتاب به نام‌های المناسک و المسائل فی الفقه به ابونعیم نسبت داده است. اثر دیگر ابونعیم کتاب الصلوة اوست که در طی سده‌ها متداول بوده است. همچنین سخاوی از اثری با عنوان تاریخ، تألیف ابونعیم نام برده و از آن نقل کرده است. ابن‌ندیم کتابی که در تفسیر نگاشته شده است را نیز به ابونعیم نسبت داده است[۸].
پانویس
- ↑ محمد جواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، انتشارات آستان قدس رضوی، سال 1372 ش، چ دوم، ص 198 .
- ↑ محمد بن احمد بن یوسف خوارزمی، مفاتیح العلوم، طبع لیدن سال 1895 م، ص 21.
- ↑ خطیب بغدادی، تاریخ بغداد، ج 12، ص 346.
- ↑ محمد بن احمد ذهبی، سیر اعلام النبلاء، ج 8، ص 448 تا 457.
- ↑ ابن‌حجر عسقلانی، لسان المیزان، ج 9، ص 42.
- ↑ محمد بن احمد ذهبی میزان الاعتدال، ج 3، ص 350.
- ↑ سید عبدالحسین شرف الدین موسوی عاملی، المراجعات،( رهبری امام علی در قرآن و سنت) ترجمه محمد جعفر امامی، انتشارات شرکت چاپ و نشر بین الملل، چ ششم، ص 172.
- ↑ جمعی از نویسندگان، دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، مدخل ابونعیم.
