طیاریه: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
جز (جایگزینی متن - '[[حسن بن علی (مجتبی) (مجتبی)' به '[[حسن بن علی (مجتبی)')
برچسب: واگردانی دستی
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
'''طیاریه‏''' از فرق «غلاة شیعه» منسوب به [[جعفر طیار|جعفر طیّار]] پسر عموی [[محمد بن عبد‌الله (خاتم الانبیا)|رسول خدا]] بودند.
{{جعبه اطلاعات فرق و مذاهب
| عنوان = طیاریه
| تصویر =
| توضیح تصویر =
| نام = طیاریه
| نام رایج =
| تاریخ شکل گیری =
| قرن شکل گیری =
| مبدأ شکل گیری =
| موسس =
| عقیده = [[روح‌القدس|روح‌القدس]] همان طور که در کالبد [[حضرت عیسی|حضرت عیسی]] (علیه‌السّلام) بود، در کالبد [[حضرت محمّد]] ([[محمد بن عبد‌الله (خاتم الانبیا)|صلّی‌الله علیه وآله]]) نیز جای گرفت و از کالبد حضرت محمد ([[محمد بن عبد‌الله (خاتم الانبیا)|صلّی‌الله علیه وآله]]) به کالبد [[علی بن ابی طالب|علی بن أبی‌طالب]] (علیه‌السّلام) منتقل شد و از کالبد علی بن ابی‌طالب (علیه‌السّلام) به کالبد [[حسن بن علی (مجتبی)|امام حسن]] و [[حسین بن علی (سید الشهدا)|امام حسین]] و دیگر امامان (علیهم‌السّلام) راه یافت.
}}
'''طیاریه‏'''، از فرق «غُلاة شیعه» منسوب به [[جعفر طیار|جعفر طیّار]] پسر عموی [[محمد بن عبد‌الله (خاتم الانبیا)|رسول خدا (صلّی‌الله علیه وآله]]) بودند.


== عقاید ==
==عقاید==
طیّاریّه معتقد بودند که [[روح‌القدس|روح‌القدس]] همان طور که در کالبد [[حضرت عیسی|حضرت عیسی]] (ع) بود، در کالبد [[حضرت محمّد]] (ص) نیز جای گرفت و از کالبد حضرت محمد (ص) به کالبد [[علی بن ابی طالب|علی بن أبی‌طالب]] (ع) منتقل شد و از کالبد علی بن ابی‌طالب (ع) به کالبد [[حسن بن علی (مجتبی)|امام حسن]] و [[حسین بن علی (سید الشهدا)|امام حسین]] و دیگر امامان علیهم‌السلام راه یافت. طیاریه همچنین قایل به «[[تناسخ]]» و [[رجعت]] بودند و می‌گفتند که امامان انواری از انوار خداوندند و این مذهب «[[حلاجیه]]» بوده است.<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی، چاپ اول، ص 327 باویرایش و اصلاحات</ref> <ref>مفاتیح العلوم، ص 22</ref> <ref>رجال کشی چاپ بمبئی، ص 208</ref> <ref>ترجمه الفرق بین الفرق، ص 392</ref>
طیّاریّه معتقد بودند که [[روح‌القدس|روح‌القدس]] همان طور که در کالبد [[حضرت عیسی|حضرت عیسی]] (علیه‌السّلام) بود، در کالبد [[حضرت محمّد]] ([[محمد بن عبد‌الله (خاتم الانبیا)|صلّی‌الله علیه وآله]]) نیز جای گرفت و از کالبد حضرت محمد ([[محمد بن عبد‌الله (خاتم الانبیا)|صلّی‌الله علیه وآله]]) به کالبد [[علی بن ابی طالب|علی بن أبی‌طالب]] (علیه‌السّلام) منتقل شد و از کالبد علی بن ابی‌طالب (علیه‌السّلام) به کالبد [[حسن بن علی (مجتبی)|امام حسن]] و [[حسین بن علی (سید الشهدا)|امام حسین]] و دیگر امامان (علیهم‌السّلام) راه یافت. طیاریه همچنین قایل به «[[تناسخ]]» و [[رجعت]] بودند و می‌گفتند که امامان انواری از انوار خداوندند و این مذهب «[[حلاجیه]]» بوده است<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی، چاپ اول، ص 327 باویرایش و اصلاحات</ref> <ref>مفاتیح العلوم، ص 22</ref> <ref>رجال کشی چاپ بمبئی، ص 208</ref> <ref>ترجمه الفرق بین الفرق، ص 392</ref>.


== پانویس ==  
==پانویس==  
{{پانویس}}
{{پانویس}}
{{فرق و مذاهب}}


[[رده:فرق و مذاهب]]
[[رده:فرق و مذاهب]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۲۰:۲۸

طیاریه
نامطیاریه
عقیدهروح‌القدس همان طور که در کالبد حضرت عیسی (علیه‌السّلام) بود، در کالبد حضرت محمّد (صلّی‌الله علیه وآله) نیز جای گرفت و از کالبد حضرت محمد (صلّی‌الله علیه وآله) به کالبد علی بن أبی‌طالب (علیه‌السّلام) منتقل شد و از کالبد علی بن ابی‌طالب (علیه‌السّلام) به کالبد امام حسن و امام حسین و دیگر امامان (علیهم‌السّلام) راه یافت.

طیاریه‏، از فرق «غُلاة شیعه» منسوب به جعفر طیّار پسر عموی رسول خدا (صلّی‌الله علیه وآله) بودند.

عقاید

طیّاریّه معتقد بودند که روح‌القدس همان طور که در کالبد حضرت عیسی (علیه‌السّلام) بود، در کالبد حضرت محمّد (صلّی‌الله علیه وآله) نیز جای گرفت و از کالبد حضرت محمد (صلّی‌الله علیه وآله) به کالبد علی بن أبی‌طالب (علیه‌السّلام) منتقل شد و از کالبد علی بن ابی‌طالب (علیه‌السّلام) به کالبد امام حسن و امام حسین و دیگر امامان (علیهم‌السّلام) راه یافت. طیاریه همچنین قایل به «تناسخ» و رجعت بودند و می‌گفتند که امامان انواری از انوار خداوندند و این مذهب «حلاجیه» بوده است[۱] [۲] [۳] [۴].

پانویس

  1. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی، چاپ اول، ص 327 باویرایش و اصلاحات
  2. مفاتیح العلوم، ص 22
  3. رجال کشی چاپ بمبئی، ص 208
  4. ترجمه الفرق بین الفرق، ص 392