حبابلیه: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
| عقیده = 1. اهل تشبیه هستند یعنی خداوند را به بندگانش تشبیه می‌کنند. 2. اگر خدا بخواهد، روا بود که بنده‌اش نزد وی [[کافر]] و نزد خلق [[مومن]] باشد و بر عکس آن نیز می‌تواند باشد. | | عقیده = 1. اهل تشبیه هستند یعنی خداوند را به بندگانش تشبیه می‌کنند. 2. اگر خدا بخواهد، روا بود که بنده‌اش نزد وی [[کافر]] و نزد خلق [[مومن]] باشد و بر عکس آن نیز می‌تواند باشد. | ||
}} | }} | ||
'''حبابلیه'''، شاخه‌ای از فرقه [[مشبّهه]] هستند و معتقدند که اگر خدا بخواهد، روا بود که بنده‌اش نزد وی کافر و نزد خلق مومن باشد و بر عکس آن نیز می‌تواند باشد. پیروان این فرقه، [[قرآن]] را صرف حروف می‌دانند و خداوند را به خلق تشبیه می‌کنند<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی چاپ دوم، ص 149</ref> <ref>دبستان المذاهب، اسفندیار کیخسرو، به اهتمام رضا زاده ملک، چاپ تهران، دبستان المذاهب، ج 2، ص 89.</ref> | '''حبابلیه'''، شاخه‌ای از فرقه [[مشبهه|مشبّهه]] هستند و معتقدند که اگر خدا بخواهد، روا بود که بنده‌اش نزد وی کافر و نزد خلق مومن باشد و بر عکس آن نیز می‌تواند باشد. پیروان این فرقه، [[قرآن]] را صرف حروف می‌دانند و خداوند را به خلق تشبیه می‌کنند<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی چاپ دوم، ص 149</ref><ref>دبستان المذاهب، اسفندیار کیخسرو، به اهتمام رضا زاده ملک، چاپ تهران، دبستان المذاهب، ج 2، ص 89.</ref><ref>غزالی نظام محمود طاهر، رسالة معرفة المذاهب، به تصحیح علی اصغر حکمت، ضمیمه سال اول مجله دانشکده ادبیات، ص 16.</ref>. | ||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۹ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۲۰:۳۷
| حبابلیه | |
|---|---|
 | |
| نام | حبابلیه |
| عقیده | 1. اهل تشبیه هستند یعنی خداوند را به بندگانش تشبیه می‌کنند. 2. اگر خدا بخواهد، روا بود که بنده‌اش نزد وی کافر و نزد خلق مومن باشد و بر عکس آن نیز می‌تواند باشد. |
حبابلیه، شاخه‌ای از فرقه مشبّهه هستند و معتقدند که اگر خدا بخواهد، روا بود که بنده‌اش نزد وی کافر و نزد خلق مومن باشد و بر عکس آن نیز می‌تواند باشد. پیروان این فرقه، قرآن را صرف حروف می‌دانند و خداوند را به خلق تشبیه می‌کنند[۱][۲][۳].
جستارهای وابسته
پانویس
- ↑ مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی چاپ دوم، ص 149
- ↑ دبستان المذاهب، اسفندیار کیخسرو، به اهتمام رضا زاده ملک، چاپ تهران، دبستان المذاهب، ج 2، ص 89.
- ↑ غزالی نظام محمود طاهر، رسالة معرفة المذاهب، به تصحیح علی اصغر حکمت، ضمیمه سال اول مجله دانشکده ادبیات، ص 16.
