حسینیه (زیدیه): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
| عقیده =هر کسی از آل‌محمد(ص) خروج کند، او امام مفترض‌الطاعة است. بنابراین، امام پس از سیدالشهداء، زید است و ...) | | عقیده =هر کسی از آل‌محمد(ص) خروج کند، او امام مفترض‌الطاعة است. بنابراین، امام پس از سیدالشهداء، زید است و ...) | ||
}} | }} | ||
'''حسینیه '''شاخه‌ای از [[زیدیه|زیدیه]]اند با این اعتقاد که هر کسی از آل‌محمد (صلّی‌الله علیه وآله) خروج کند، او امام مفترض‌الطاعه است. | |||
== اعتقادات== | |||
آنها بر این باورند که [[علی بن ابی‌طالب|حضرت علی (علیه‌السّلام)]] در زمان خود امام بود و امامت خود را اظهار کرد. پس از او فرزندش [[حسین بن علی (سید الشهدا)|حسین‌بن‌علی (علیه‌السّلام)]] به [[امامت]] رسید و بر [[یزید]] خروج کرد و در [[کربلا]] کشته شد. زید نیز خروج کرد و در [[کوفه]] به‌قتل رسید. بعد از زید، فرزندش یحیی نیز خروج کرد و در [[خراسان]] کشته شد.در ادامه عیسی‌بن‌زید نیز خروج کرد و در سال 168 هجری‌قمری درگذشت. پس از عیسی‌بن‌زید محمد‌بن‌عبداللّه‌بن‌حسن در زمان [[منصور عباسی|منصور دوانیقی]] خروج کرد. او همان «[[نفس زکیه|محمد نفس زکیه]]» است و به‌امر منصور در [[مدینه]] کشته شد<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 158 با ویرایش و اصلاح عبارات.</ref><ref>نوبختی، فرق الشیعة، ترجمه و تحقیق محمد جواد مشکور، تهران، چاپ مرکز انتشارات علمی و فرهنگی، ص 58</ref>. | |||
==پانویس== | |||
== پانویس == | |||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
نسخهٔ کنونی تا ۸ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۰۵
| حسینیه | |
|---|---|
 | |
| نام | حسینیه(شاخه‌ای از زیدیه) |
| تاریخ شکل گیری | 1 ق، ۱ ش، ۶۲۲ م |
| عقیده | هر کسی از آل‌محمد(ص) خروج کند، او امام مفترض‌الطاعة است. بنابراین، امام پس از سیدالشهداء، زید است و ...) |
حسینیه شاخه‌ای از زیدیه‌اند با این اعتقاد که هر کسی از آل‌محمد (صلّی‌الله علیه وآله) خروج کند، او امام مفترض‌الطاعه است.
اعتقادات
آنها بر این باورند که حضرت علی (علیه‌السّلام) در زمان خود امام بود و امامت خود را اظهار کرد. پس از او فرزندش حسین‌بن‌علی (علیه‌السّلام) به امامت رسید و بر یزید خروج کرد و در کربلا کشته شد. زید نیز خروج کرد و در کوفه به‌قتل رسید. بعد از زید، فرزندش یحیی نیز خروج کرد و در خراسان کشته شد.در ادامه عیسی‌بن‌زید نیز خروج کرد و در سال 168 هجری‌قمری درگذشت. پس از عیسی‌بن‌زید محمد‌بن‌عبداللّه‌بن‌حسن در زمان منصور دوانیقی خروج کرد. او همان «محمد نفس زکیه» است و به‌امر منصور در مدینه کشته شد[۱][۲].
