حنفی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
| عقیده = برای استنباط احکام 1. رجوع به قرآن و سنت پیامبر . 2. بهره‌گیری از گفته‌های صحابه. 3. استفاده از قیاس و استحسان. | | عقیده = برای استنباط احکام 1. رجوع به قرآن و سنت پیامبر . 2. بهره‌گیری از گفته‌های صحابه. 3. استفاده از قیاس و استحسان. | ||
}} | }} | ||
'''حنفی''' نام یکی از شاخه‌های مذاهب فقهی اهل سنت | '''حنفی''' نام یکی از شاخه‌های مذاهب فقهی [[اهل سنت و جماعت|اهل‌سنت]] و موسس آن [[ابوحنیفه]] نعمان بن ثابت از ائمه چهارگانه اهل‌سنت است. این مذهب فقهی در بین مذاهب چهارگانه اهل‌سنت بیشترین پیرو را دارد و عمده پیروان آن نیز در کشورهای آسیای میانه، افغانستان، پاکستان، چین، ترکیه، بالکان، شبه قاره هند، عراق، سوریه، لبنان، اردن آسیای مرکزی (و مناطق شمال شرقی، شرق و جنوب شرقی ایران) ساکن هستند. | ||
== قلمرو مذهب حنفیه == | == قلمرو مذهب حنفیه == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۴ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۲۰:۰۲
| حنفی | |
|---|---|
 | |
| نام | حنفی |
| موسس | ابوحنیفه( نعمان بن ثابت) |
| عقیده | برای استنباط احکام 1. رجوع به قرآن و سنت پیامبر . 2. بهره‌گیری از گفته‌های صحابه. 3. استفاده از قیاس و استحسان. |
حنفی نام یکی از شاخه‌های مذاهب فقهی اهل‌سنت و موسس آن ابوحنیفه نعمان بن ثابت از ائمه چهارگانه اهل‌سنت است. این مذهب فقهی در بین مذاهب چهارگانه اهل‌سنت بیشترین پیرو را دارد و عمده پیروان آن نیز در کشورهای آسیای میانه، افغانستان، پاکستان، چین، ترکیه، بالکان، شبه قاره هند، عراق، سوریه، لبنان، اردن آسیای مرکزی (و مناطق شمال شرقی، شرق و جنوب شرقی ایران) ساکن هستند.
قلمرو مذهب حنفیه
همانطور که اشاره شد، تعداد جمعیت پیروان این مذهب نسبت به سایر مذاهب اسلامی دارای رتبه نخست است و حیطه جغرافیای آن شامل کشورهای ترکیه، افغانستان، آسیای میانه عراق، قفقاز، هندوستان، چین، کشورهای حوزه بالکان، برزیل، سوریه، لبنان و فلسطین می‌شود. علاوه حنفی‌ها به شکل محدود در ایران، حجاز، یمن و مصر نیز حضور دارند[۱]. بنابراین به دلیل پراکندگی گسترده این مذهب در سراسر جهان، می‌توان گفت حدودا یک‌سوم مسلمانان جهان پیرو این مذهب باشند[۲].
پانویس
- ↑ http://www.hajij.com/fa/islamic-countries-and-sects/islamic-sects/item/660-1390-12-14-09-24-15
- ↑ محمد وفاریشی، «المذهب الحنفی»، ج۱، ص۳۴۱، در المذاهب الاسلامیة الخمسة: تاریخ و توثیق، بیروت: الغدیر، ۱۴۱۹/۱۹۹۸
