صلتیه: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
 
(یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
خط ۱۵: خط ۱۵:


== شرح حال ==
== شرح حال ==
[[ابن اثیر|ابن اثیر]] در «الّلباب » نام او را عثمان‌بن‌ابی‌الصلت خوانده‌است. [[میر‌سید‌شریف جرجانی|میر‌سید‌شریف جرجانی]] در «شرح‌المواقف» نام او را عثمان‌بن‌ابی‌الصلت و به قولی صلت‌بن‌صامت آورده‏ است.
[[ابن اثیر|ابن اثیر]] در «الّلباب» نام او را عثمان‌بن‌ابی‌الصلت خوانده‌است. [[میر‌سید‌شریف جرجانی|میر‌سید‌شریف جرجانی]] در «شرح‌المواقف» نام او را عثمان‌بن‌ابی‌الصلت و به قولی صلت‌بن‌صامت آورده‏ است.


== پیشینه ==
== پیشینه ==
خط ۲۱: خط ۲۱:


== عقاید ==
== عقاید ==
صلت‌بن‌عثمان معتقد بود که هرگاه مردی سخن ما را بپذیرد و مسلمان شود، با وی دوست می‌شویم، ولی از کودکان او بیزاری می‌جوییم، زیرا آنها تا به بلوغ نرسند، شایسته قضاوت و پذیرفتن [[اسلام]] نخواهند بود.<ref>مشکور، محمد جواد؛ فرهنگ فرق اسلامی؛ مشهد؛ نشر آستان قدس رضوی؛ سال 1372 شمسی؛ ص 303 با اندک ویرایش</ref>،<ref>بغدادی عبدالقاهر؛ الفرق بین‌الفرق، به اهتمام محمد زاهد‌بن حسن‌الکوثری؛ چاپ قاهره؛ سال     1948 میلادی، ص 58</ref>،<ref>شهرستانی عبدالکریم؛ الملل و النحل، ترجمه افضل الدین صدر ترکه اصفهانی؛ با تصحیح سید محمد رضا جلالی نائینی؛ چاپ تهران، سال 1321 هجری شمسی، ص 116.</ref>.
صلت‌بن‌عثمان معتقد بود که هرگاه مردی سخن ما را بپذیرد و مسلمان شود، با وی دوست می‌شویم، ولی از کودکان او بیزاری می‌جوییم، زیرا آنها تا به بلوغ نرسند، شایسته قضاوت و پذیرفتن [[اسلام]] نخواهند بود.<ref>مشکور، محمد جواد، ''فرهنگ فرق اسلامی''، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، ص 303 با اندک ویرایش</ref>،<ref>بغدادی عبدالقاهر، ''الفرق بین‌الفرق''، به اهتمام محمد زاهد‌بن حسن‌الکوثری، چاپ قاهره؛ سال 1948 میلادی، ص 58</ref><ref>شهرستانی عبدالکریم، ''الملل و النحل''، ترجمه افضل الدین صدر ترکه اصفهانی؛ با تصحیح سید محمد رضا جلالی نائینی، چاپ تهران، سال 1321 هجری شمسی، ص 116.</ref>.


== پانویس ==
== پانویس ==

نسخهٔ کنونی تا ‏۸ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۷:۴۹

صلتیه
نامصلتیه
موسسصلت‌بن‌عثمان
عقیدهصلت‌بن‌عثمان معتقد بود که هرگاه مردی سخن ما را بپذیرد و مسلمان شود، با وی دوست می‌شویم، ولی از کودکان او بیزاری می‌جوییم، زیرا تا به بلوغ نرسند، شایسته قضاوت نخواهند بود.

صلتیه‏ پیروان مردی به نام صلت‌بن‌عثمان بودند. برخی او را صلت‌بن ابی‌الصلت خوانده‌‏اند.

شرح حال

ابن اثیر در «الّلباب» نام او را عثمان‌بن‌ابی‌الصلت خوانده‌است. میر‌سید‌شریف جرجانی در «شرح‌المواقف» نام او را عثمان‌بن‌ابی‌الصلت و به قولی صلت‌بن‌صامت آورده‏ است.

پیشینه

وی از طایفه «عجارده» بود.

عقاید

صلت‌بن‌عثمان معتقد بود که هرگاه مردی سخن ما را بپذیرد و مسلمان شود، با وی دوست می‌شویم، ولی از کودکان او بیزاری می‌جوییم، زیرا آنها تا به بلوغ نرسند، شایسته قضاوت و پذیرفتن اسلام نخواهند بود.[۱]،[۲][۳].

پانویس

  1. مشکور، محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، ص 303 با اندک ویرایش
  2. بغدادی عبدالقاهر، الفرق بین‌الفرق، به اهتمام محمد زاهد‌بن حسن‌الکوثری، چاپ قاهره؛ سال 1948 میلادی، ص 58
  3. شهرستانی عبدالکریم، الملل و النحل، ترجمه افضل الدین صدر ترکه اصفهانی؛ با تصحیح سید محمد رضا جلالی نائینی، چاپ تهران، سال 1321 هجری شمسی، ص 116.