محصیه: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
خط ۱۲: خط ۱۲:
}}
}}


 
'''«محصیه‏»''' از شاخه‌های فرقه [[محمدیه (غلاة)|محمدیه]] و از «[[غلاة|غُلاة]]» بودند.
'''«محصیه‏»''' از شاخه‌های فرقه [[محمدیه (از غلاة شیعه)|محمدیه]] و از «[[غلاة]]» بودند.
 


==عقاید==  
==عقاید==  
می‌گفتند که خداوند جز در [[شیث بن آدم]] ظاهر نشد و [[محمد بن عبد‌الله (خاتم الانبیا)|محمد (صلی‌الله علیه وآله وسلم)]] آفریدگار است و [[پیامبران]] را او فرستاده و [[امامان]] که از فرزندان او هستند، باب‌های وی هستند تا بندگان را به شریعتی که او پایه‌گذاری کرده است، هدایت کنند<ref>مشکور محمد جواد؛ فرهنگ فرق اسلامی؛ مشهد، نشر آستان قدس رضوی؛ سال 1372 شمسی، چاپ دوم؛ ص 392 با ویرایش اندک.</ref>،<ref>رجب البرسی؛ مشارق انوار اليقين فى اسرار اميرالمؤمنين؛ بيروت، نشر دار الاندلس؛ ص 213.</ref>.
می‌گفتند که خداوند جز در [[شیث بن آدم]] ظاهر نشد و [[محمد بن عبد‌الله (خاتم الانبیا)|محمد (صلّی‌الله علیه وآله)]] آفریدگار است و [[پیامبران]] را او فرستاده و [[امامان]] که از فرزندان او هستند، باب‌های وی هستند تا بندگان را به شریعتی که او پایه‌گذاری کرده است، هدایت کنند<ref>مشکور محمد جواد؛ فرهنگ فرق اسلامی؛ مشهد، نشر آستان قدس رضوی؛ سال 1372 شمسی، چاپ دوم؛ ص 392 با ویرایش اندک.</ref>،<ref>رجب البرسی؛ مشارق انوار اليقين فى اسرار اميرالمؤمنين؛ بيروت، نشر دار الاندلس؛ ص 213.</ref>.


== پانویس ==  
==پانویس==  
{{پانویس}}
{{پانویس}}



نسخهٔ کنونی تا ‏۲۰ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۱۳

محصیه
ناممحصیه
عقیدهخداوند جز در شیث بن آدم ظاهر نشد و محمد صلوات الله علیه آفریدگار است و پیامبران فرستاده او هستند.

«محصیه‏» از شاخه‌های فرقه محمدیه و از «غُلاة» بودند.

عقاید

می‌گفتند که خداوند جز در شیث بن آدم ظاهر نشد و محمد (صلّی‌الله علیه وآله) آفریدگار است و پیامبران را او فرستاده و امامان که از فرزندان او هستند، باب‌های وی هستند تا بندگان را به شریعتی که او پایه‌گذاری کرده است، هدایت کنند[۱]،[۲].

پانویس

  1. مشکور محمد جواد؛ فرهنگ فرق اسلامی؛ مشهد، نشر آستان قدس رضوی؛ سال 1372 شمسی، چاپ دوم؛ ص 392 با ویرایش اندک.
  2. رجب البرسی؛ مشارق انوار اليقين فى اسرار اميرالمؤمنين؛ بيروت، نشر دار الاندلس؛ ص 213.