اوزاعیه: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| (۵ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
== تاریخچه == | == تاریخچه == | ||
اوزاعیه در زمان محمد‌بن احمد شمس‌الدین‌المقدسی در [[مسجد جامع دمشق]] مجلس داشته‌اند. اما شروع این مذهب از [[آندلس]] بوده است<ref> محمد مقدسی، ا''حسن التقاسیم فی معرفة الاقالیم''، ص153.</ref><ref> | اوزاعیه در زمان محمد‌بن احمد شمس‌الدین‌المقدسی در [[مسجد جامع دمشق]] مجلس داشته‌اند. اما شروع این مذهب از [[آندلس]] بوده است<ref> محمد مقدسی، ا''حسن التقاسیم فی معرفة الاقالیم''، ص153.</ref><ref>عبدالهادی ابوریده، ''الحضارة الاسلامیة فی القرن الرابع الهجری او عصر النهضة فی الاسلام''، ج 1، ص388 .</ref><ref> محمد کرد علی، ''خطط الشام''، ج 6، ص252.</ref><ref>عبدالقاهر بغدادی، ''الفرق بین الفرق''، ص 338.</ref>. عبدالقاهر بغدادی از اوزاعیه به عنوان یکی از [[فرقه‌های ناجیه]] نام می‌برد و می‌نویسد که اصحاب [[مالک بن انس|مالک‌بن‌انس]] و نیز [[محمد بن ادریس شافعی|محمد‌بن‌ادریس شافعی]] و [[عبدالرحمن اوزاعی|اوزاعی]] را باید از این جماعت بر‌شمرد<ref> ''همان''.</ref>. | ||
== عقاید == | == عقاید == | ||
پیروان این مذهب از قیاس و رای بیزاری می‌جستند.<ref> محمد جواد مشکور، ''فرهنگ فرق اسلامی''، مشهد، انتشارات آستان قدس رضوی، سال 1372 ش، چ دوم، ص 77.</ref> و پیرو آرای اهل حدیث بودند<ref> محمد مقدسی، ''احسن التقاسیم فی معرفة الاقالیم''، ص 153.</ref><ref>عبدالهادی ابوریده، ''الحضارة الاسلامیة فی القرن الرابع الهجری او عصر النهضة فی الاسلام''، | پیروان این مذهب از قیاس و رای بیزاری می‌جستند.<ref> محمد جواد مشکور، ''فرهنگ فرق اسلامی''، مشهد، انتشارات آستان قدس رضوی، سال 1372 ش، چ دوم، ص 77.</ref> و پیرو آرای اهل حدیث بودند<ref> محمد مقدسی، ''احسن التقاسیم فی معرفة الاقالیم''، ص 153.</ref><ref>عبدالهادی ابوریده، ''الحضارة الاسلامیة فی القرن الرابع الهجری او عصر النهضة فی الاسلام''، ج 1، ص 388 .</ref><ref> محمد کردعلی، ''خطط الشام''، ج 6، ص 252.</ref><ref> عبدالقاهر بغدادی، ''الفرق بین الفرق''، ص 338.</ref>. | ||
== سرانجام == | == سرانجام == | ||
نقل شده است که اوزاعی در زمان خود پیشوای شام بود و سپس مذهب فقهی او به آندلس راه یافت و پس از قرن دوم هجری از میان رفت.<ref>محمد جواد مشکور، ''فرهنگ فرق اسلامی''، مشهد، انتشارات آستان قدس رضوی، سال 1372 ش، | نقل شده است که اوزاعی در زمان خود پیشوای شام بود و سپس مذهب فقهی او به آندلس راه یافت و پس از قرن دوم هجری از میان رفت.<ref>محمد جواد مشکور، ''فرهنگ فرق اسلامی''، مشهد، انتشارات آستان قدس رضوی، سال 1372 ش، چ دوم، ص 77.</ref>. | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۶ ژانویهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۴:۳۷
| اوزاعیه | |
|---|---|
 | |
| نام | اوزاعیه |
| موسس | عبدالرحمن‌بن‌عمرو اوزاعی |
| عقیده | مربوط به فقه اهل حدیث و پرهیز از قیاس و رای |
اوزاعیه یکی از قدیمی‌ترین مذاهب مرتبط با فقه اهل حدیث است. ابن‌اثیر در اللباب فی تهذیب‌الانساب اَوْزَاعی را به فتح الف، سکون واو و فتح زاء ضبط کرده است.
موسس
موسس این مذهب شخصی به نام عبدالرحمن‌بن‌عمرو اوزاعی است که در سال 88 هجری‌قمری در بعلبک به دنیا آمد و در سال 158 هجری‌قمری در شهر بیروت درگذشت.[۱].
تاریخچه
اوزاعیه در زمان محمد‌بن احمد شمس‌الدین‌المقدسی در مسجد جامع دمشق مجلس داشته‌اند. اما شروع این مذهب از آندلس بوده است[۲][۳][۴][۵]. عبدالقاهر بغدادی از اوزاعیه به عنوان یکی از فرقه‌های ناجیه نام می‌برد و می‌نویسد که اصحاب مالک‌بن‌انس و نیز محمد‌بن‌ادریس شافعی و اوزاعی را باید از این جماعت بر‌شمرد[۶].
عقاید
پیروان این مذهب از قیاس و رای بیزاری می‌جستند.[۷] و پیرو آرای اهل حدیث بودند[۸][۹][۱۰][۱۱].
سرانجام
نقل شده است که اوزاعی در زمان خود پیشوای شام بود و سپس مذهب فقهی او به آندلس راه یافت و پس از قرن دوم هجری از میان رفت.[۱۲].
پانویس
- ↑ محمد جواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، انتشارات آستان قدس رضوی، سال 1372 ش، چ دوم، ص 77.
- ↑ محمد مقدسی، احسن التقاسیم فی معرفة الاقالیم، ص153.
- ↑ عبدالهادی ابوریده، الحضارة الاسلامیة فی القرن الرابع الهجری او عصر النهضة فی الاسلام، ج 1، ص388 .
- ↑ محمد کرد علی، خطط الشام، ج 6، ص252.
- ↑ عبدالقاهر بغدادی، الفرق بین الفرق، ص 338.
- ↑ همان.
- ↑ محمد جواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، انتشارات آستان قدس رضوی، سال 1372 ش، چ دوم، ص 77.
- ↑ محمد مقدسی، احسن التقاسیم فی معرفة الاقالیم، ص 153.
- ↑ عبدالهادی ابوریده، الحضارة الاسلامیة فی القرن الرابع الهجری او عصر النهضة فی الاسلام، ج 1، ص 388 .
- ↑ محمد کردعلی، خطط الشام، ج 6، ص 252.
- ↑ عبدالقاهر بغدادی، الفرق بین الفرق، ص 338.
- ↑ محمد جواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، انتشارات آستان قدس رضوی، سال 1372 ش، چ دوم، ص 77.
