بلالیه: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱۴: خط ۱۴:


== تاریخچه و عقاید ==
== تاریخچه و عقاید ==
ابوطاهر  از اصحاب امام یازدهم (علیه‌السّلام) و از منکران نیابت [[محمد بن عثمان عمری|محمد‌بن‌عثمان‌عمری]] از [[نواب اربعه]] است. وی از تسلیم اموالی که [[شیعیان]] به عنوان سهم امام به او داده بودند تا به محمد‌بن‌عثمان بدهد؛ خودداری می‌کرد و در ادامه ادعای نیابت کرد و گفت که وکیل [[حجت بن الحسن (مهدی)|امام زمان (عجل‌الله تعالی فرجه‌الشریف)]] است. به همین دلیل از طرف حضرت (علیه‌السّلام) توقیعی در لعن او صادر شد و شیعیان نیز از وی تبری جستند<ref>محمد جواد مشکور، ''فرهنگ فرق اسلامی''، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 ش،  چ اول، ص 107، با ویرایش و اصلاح عبارات.</ref><ref>شیخ طوسی، ''کتاب الغیبة''، ص 239.</ref>.
ابوطاهر  از اصحاب امام یازدهم (علیه‌السّلام) و از منکران نیابت [[محمد بن عثمان عمری|محمد‌بن‌عثمان‌عمری]] از [[نواب اربعه]] است. وی از تسلیم اموالی که [[شیعیان]] به عنوان سهم امام به او داده بودند تا به محمد‌بن‌عثمان بدهد؛ خودداری می‌کرد و در ادامه ادعای نیابت کرد و گفت که وکیل [[حجت بن الحسن (مهدی)|امام زمان (عجل‌الله تعالی فرجه‌الشریف)]] است. به همین دلیل از طرف حضرت (علیه‌السّلام) توقیعی در لعن او صادر شد و شیعیان نیز از وی تبری جستند<ref>محمد جواد مشکور، ''فرهنگ فرق اسلامی''، مشهد، انتشارات آستان قدس رضوی، سال 1372 ش،  چ اول، ص 107، با ویرایش و اصلاح عبارات.</ref><ref>شیخ طوسی، ''کتاب الغیبة''، ص 239.</ref>.


== پانویس ==
== پانویس ==

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۱ ژانویهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۴:۴۰

بلالیه
نامبلالیه
موسسابوطاهر محمد‌بن‌علی بن‌بلال
عقیدهمدعی نیابت امام زمان

بلالیه‏ شاخه‌ای از فرقه «غُلاة» و منسوب به ابوطاهر محمد‌بن‌علی بن‌بلال از اصحاب امام یازدهم می‌باشد.

تاریخچه و عقاید

ابوطاهر از اصحاب امام یازدهم (علیه‌السّلام) و از منکران نیابت محمد‌بن‌عثمان‌عمری از نواب اربعه است. وی از تسلیم اموالی که شیعیان به عنوان سهم امام به او داده بودند تا به محمد‌بن‌عثمان بدهد؛ خودداری می‌کرد و در ادامه ادعای نیابت کرد و گفت که وکیل امام زمان (عجل‌الله تعالی فرجه‌الشریف) است. به همین دلیل از طرف حضرت (علیه‌السّلام) توقیعی در لعن او صادر شد و شیعیان نیز از وی تبری جستند[۱][۲].

پانویس

  1. محمد جواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، انتشارات آستان قدس رضوی، سال 1372 ش، چ اول، ص 107، با ویرایش و اصلاح عبارات.
  2. شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص 239.