افزودن پیوند

    بربهاری: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌وحدت
    جز (جایگزینی متن - 'ي' به 'ی')
    بدون خلاصۀ ویرایش
     
    (۲۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
    خط ۱: خط ۱:
    '''بربهارى‏''' به اصحاب حسن بن على بن خلف ابو محمد ابر بهارى گفته می شود که در سال 329 هجری قمری درگذشت.
    {{جعبه اطلاعات فرق و مذاهب
    | عنوان =بربهاری
    | تصویر =
    | توضیح تصویر =
    | نام =بربهاری
    | نام رایج =
    | تاریخ شکل گیری =
    | قرن شکل گیری = قرن چهارم هجری قمری
    | مبدأ شکل گیری =
    | موسس = ابومحمد بهاری
    | عقیده =احیای عقاید اهل‌سنت
    }}
    '''بَرْبَهاری''' به اصحاب حسن بن‌علی‌بن‌خلف ابومحمد بربهاری گفته می‌شود که در سال 329 هجری قمری درگذشت.


    ==تاریخچه==
    == تاریخچه ==
    «بر بهار» به معنى میوه ایالت بیهار در [[هند]] است که به صورت ادویه از آن کشور مى‏ آورند و ظاهرا خانواده بربهارى یکى از فروشندگان این ادویه در [[بغداد]] بوده‏ اند. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی، چاپ اول، ص 99</ref>
    «بر‌بهار» به معنای میوه ایالت بیهار در [[هند]] است که به صورت ادویه از آن کشور صادر می‌شود و ظاهرا خانواده بربهاری یکی از فروشندگان این ادویه در [[بغداد]] بوده‏‌اند<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی، چاپ اول، ص 99</ref>.


    ==شرح حال موسس==
    == شرح حال موسس ==
    بربهاری از فقها و محدثان بزرگ [[حنابله]] بود که در بغداد نقش بزرگى را بر ضد داعیان «[[شیعه|شیعه]]» ایفا می کرد و در زمان خود بزرگ ترین مروج مذهب «حنبلى» به شمار مى ‏رفت. او مى‌خواست که عقاید [[اهل سنت و جماعت]] را به زمان [[رسول خدا صلوات الله علیه]] و روزگار سه خلیفه [[ابوبکر]]، [[عمر]] و [[عثمان]] یعنى به قول خودش به «دین عشق» پیش از قتل عثمان و پیدا شدن فتن در زمان [[حضرت على (ع)]] بازگرداند. دیگر عالم مسلمان که مشهور به این نسبت است، می توان به ابو بحر محمد بن حسن بن کوثر بن على بربهارى از محدثان مشهور اشاره کرد که در سال 362 هجری قمری درگذشت.<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی، چاپ اول، ص 99 با ویرایش و اصلاح عبارات</ref>
    بربهاری از فقها و محدثان بزرگ [[حنابله]] بود که در بغداد نقش بزرگی را بر ضد داعیان «[[شیعه|شیعه]]» ایفا می‌کرد و در زمان خود بزرگ‌ترین مروج مذهب «حنبلی» به شمار می‌‏رفت. او می‌خواست که عقاید [[اهل سنت و جماعت|اهل سنت و جماعت]] را به زمان [[محمد بن عبد‌الله (خاتم الانبیا)|رسول خدا]] (صلّی‌الله علیه وآله) و روزگار سه خلیفه [[ابوبکر]]، [[عمر]] و [[عثمان]] یعنی به قول خودش به «دین عشق» پیش از قتل عثمان و پیدا شدن فتنه‌ها در زمان [[علی بن ابی‌طالب|علی بن ابی طالب (علیه‌السّلام]]) بازگرداند. دیگر عالم مسلمان که مشهور به این نسبت است، می‌توان به ابوبحر محمد‌بن حسن بن‌کوثر بن‌علی بربهاری از محدثان مشهور اشاره کرد که در سال 362 هجری قمری درگذشت<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی، چاپ اول، ص 99 با ویرایش و اصلاح عبارات</ref>.
       
       
    ==آراء و عقاید==
    == آراء و عقاید ==
    بربهاریه همچون سایر فرقه یا گروه ها دارای عقاید خاصی هستند که در ادامه به آن اشاره خواهد شد.
    بربهاریه همچون سایر فرقه یا گروه‌ها، دارای عقاید خاصی هستند:


    ۱. معتقدند که [[اسلام]] به معنای سنت است و از لوازم سنت، همراهی با جماعت می باشد که پایه اصلی آن [[صحابه پیامبر]] صلوات الله علیه است که به نام اهل سنت و جماعت نامیده می شوند. پس اگر کسی به آن ها تمسک نکند، گمراه و بدعت گزار و اهل آتش خواهد شد. نیاز قرآن به سنت نیز بیش از نیاز سنت به قرآن است. <ref>بربهاری، ابومحمد حسن بن علی، شرح السنة، تحقیق ابی یاسر الردادی، مدینه منوره، نشر مکتبة الغرباء الاثریة، سال ۱۴۱۴ هجری قمری، چاپ اول، ص۶۷. با ویرایش و اصلاح عبارات</ref> <ref>بربهاری، ابومحمد حسن بن علی، شرح السنة، تحقیق ابی یاسر الردادی، مدینه منوره، نشر مکتبة الغرباء الاثریة، سال ۱۴۱۴ هجری قمری، چاپ اول، ص89. با ویرایش و اصلاح عبارات
    ۱. معتقدند که [[اسلام]] به معنای سنت است و از لوازم سنت، همراهی با جماعت می‌باشد که پایه اصلی آن [[صحابه]] پیامبر (صلّی‌الله علیه وآله) است که به نام اهل سنت و جماعت نامیده می‌شوند. پس اگر کسی به آنها تمسک نکند، گمراه و بدعت‌گزار و اهل آتش خواهد شد. نیاز [[قرآن]] به سنت نیز بیش از نیاز سنت به قرآن است<ref>بربهاری، ابومحمد حسن بن علی، شرح السنة، تحقیق ابی یاسر الردادی، مدینه منوره، نشر مکتبة الغرباء الاثریة، سال ۱۴۱۴ هجری قمری، چاپ اول، ص۶۷. با ویرایش و اصلاح عبارات</ref><ref>بربهاری، ابومحمد حسن بن علی، شرح السنة، تحقیق ابی یاسر الردادی، مدینه منوره، نشر مکتبة الغرباء الاثریة، سال ۱۴۱۴ هجری قمری، چاپ اول، ص89. با ویرایش و اصلاح عبارات  
    </ref>
    </ref>.


    2.معتقدند که خداوند در قیامت با چشم سر دیده می شود و بدون هیچ واسطه ای اعمال بندگانش را محاسبه خواهد کرد. اما اگر کسی گمان کند که خداوند در این دنیا دیده می شود،  کافر است. اولین کسانی که خداوند را در بهشت با چشم سر می‌بینند، نابینایان، سپس مردان و بعد زنان‌اند. در روز قیامت ترازویی چون ترازوی دنیا برای وزن کردن خیر و شر وجود دارد که دو کفه و یک زبانه دارد.<ref>بربهاری، ابومحمد حسن بن علی، شرح السنة، تحقیق ابی یاسر الردادی، مدینه منوره، نشر مکتبة الغرباء الاثریة، سال ۱۴۱۴ هجری قمری، چاپ اول، ص89. با ویرایش و اصلاح عبارات</ref>
    2.معتقدند که خداوند در [[قیامت]] با چشم سر دیده می‌شود و بدون هیچ واسطه‌ای اعمال بندگانش را محاسبه خواهد کرد. اما اگر کسی گمان کند که خداوند در این دنیا دیده می‌شود، کافر است. اولین کسانی که خداوند را در [[بهشت]] با چشم سر می‌بینند، نابینایان، سپس مردان و بعد زنان‌اند. در روز قیامت ترازویی چون ترازوی دنیا برای وزن کردن خیر و شر وجود دارد که دو کفه و یک زبانه دارد<ref>بربهاری، ابومحمد حسن بن علی، شرح السنة، تحقیق ابی یاسر الردادی، مدینه منوره، نشر مکتبة الغرباء الاثریة، سال ۱۴۱۴ هجری قمری، چاپ اول، ص89. با ویرایش و اصلاح عبارات</ref><ref>بربهاری، ابومحمد حسن بن علی، شرح السنة، تحقیق ابی یاسر الردادی، مدینه منوره، نشر مکتبة الغرباء الاثریة، سال ۱۴۱۴ هجری قمری، چاپ اول، ص84. با ویرایش و اصلاح عبارات</ref><ref>بربهاری، ابومحمد حسن بن علی، شرح السنة، تحقیق ابی یاسر الردادی، مدینه منوره، نشر مکتبة الغرباء الاثریة، سال ۱۴۱۴ هجری قمری، چاپ اول، ص94 با ویرایش و اصلاح عبارات
    </ref>.


    <ref>بربهاری، ابومحمد حسن بن علی، شرح السنة، تحقیق ابی یاسر الردادی، مدینه منوره، نشر مکتبة الغرباء الاثریة، سال ۱۴۱۴ هجری قمری، چاپ اول، ص84. با ویرایش و اصلاح عبارات</ref>  <ref>بربهاری، ابومحمد حسن بن علی، شرح السنة، تحقیق ابی یاسر الردادی، مدینه منوره، نشر مکتبة الغرباء الاثریة، سال ۱۴۱۴ هجری قمری، چاپ اول، ص94 با ویرایش و اصلاح عبارات 
    3. معتقدند که رسول‌خدا (صلّی‌الله علیه وآله) در روز قیامت شفیع گناه‌کاران می‌شود. این شفاعت به سه نوع تقسیم می‌شود.
    </ref>


    3. معتقدند که رسول خدا صلوات الله علیه در روز قیامت شفیع گناه کاران می شود. این شفاعت به سه نوع تقسیم می شود.
    *بعضی در آغاز روز قیامت،
    *عده‌ای در همان روز اما هنگام عبور از [[پل صراط]]،
    *گروهی پس از ورود به جهنم و تحمل مقداری عذاب مورد شفاعت قرار می‌گیرند. علاوه، همه [[پیامبران]]، صدیقین، شهدا و صالحان می‌توانند شفیع گناه‌کاران باشند.


    *1.بعضی در آغاز روز قیامت،
    4.معتقدند که [[روح]] در قبر به بدن مرده بر می‌گردد تا بتواند بنشیند و پاسخ [[نکیر و منکر]] را درباره دین و ایمانش بدهد. سپس روح بدون هیچ دردی از بدن جدا می‌شود. در ضمن مرده‌گان از کسانی که به زیارت‌شان می‌روند آگاه می‌شوند. اگر مومن باشند، مستحق پاداش می‌شوند و اگر فاجر باشند، مورد عذاب الهی قرار می‌گیرند.


    *2. عده‌ای در همان روز اما هنگام عبور از پل صراط،
    5. معتقدند که [[علم کلام]] و فهم متکلمان، منشأ [[زندقه]]، [[کفر]]، [[شرک]] و موجب بدعت، حیرت و گمراهی در دین می‌شود<ref>بربهاری، ابومحمد حسن بن علی، شرح السنة، تحقیق ابی یاسر الردادی، مدینه منوره، نشر مکتبة الغرباء الاثریة، سال ۱۴۱۴ هجری قمری، چاپاول، ص۹۴.
    </ref>.


    *3.و گروهی پس از ورود به جهنم و تحمل مقداری عذاب مورد شفاعت قرار می گیرند. علاوه،  همه پیامبران، صدیقین، شهدا و صالحان می‌توانند شفعیع گناه کاران باشند.
    6. معتقدند که از زمان وفات پیامبر (صلّی‌الله علیه وآله) تا زمان قتل عثمان، دین عتیق بود، اما بعد از کشته شدن وی، اولین تفرقه و اختلاف میان [[امت اسلامی]] به وجود آمد<ref>بربهاری، ابومحمد حسن بن علی، شرح السنة، تحقیق ابی یاسر الردادی، مدینه منوره، نشر مکتبة الغرباء الاثریة، سال ۱۴۱۴ هجری قمری، چاپ اول، ص 106</ref><ref>بربهاری، ابومحمد حسن بن علی، شرح السنة، تحقیق ابی یاسر الردادی، مدینه منوره، نشر مکتبة الغرباء الاثریة، سال ۱۴۱۴ هجری قمری، چاپ اول، ص 111.
    </ref>.


    4.معتقدند که روح در قبر به بدن مرده بر می گردد تا بتواند بنشیند و پاسخ [[نکیر و منکر]] را در باره دین و ایمانش بدهد.  سپس روح بدون هیچ دردی از بدن جدا می‌شود. در ضمن مرده گان از کسانی که به زیارت شان می روند آگاه می شوند. اگر مومن باشند، مستحق پاداش می شوند و اگر فاجر باشند، مورد عذاب الهی قرار می گیرند.
    7. معتقدند که اهل‌سنت اشخاصی هستند که بر خلاف [[شیعیان]]؛ ابوبکر، عمر، عثمان و علی را بر دیگر صحابه مقدم می‌کند<ref>بربهاری، ابومحمد حسن بن علی، شرح السنة، تحقیق ابی یاسر الردادی، مدینه منوره، نشر مکتبة الغرباء الاثریة، سال ۱۴۱۴ هجری قمری، چاپ اول، ص 75.</ref><ref>بربهاری، ابومحمد حسن بن علی، شرح السنة، تحقیق ابی یاسر الردادی، مدینه منوره، نشر مکتبة الغرباء الاثریة، سال ۱۴۱۴ هجری قمری، چاپ اول، ص 76.</ref>.


    5. معتقدند که [[علم کلام]] و فهم متکلمان،  منشأ [[زندقه]]، [[کفر]]، [[شرک]] و موجب بدعت، حیرت و گمراهی در دین می شود. <ref>بربهاری، ابومحمد حسن بن علی، شرح السنة، تحقیق ابی یاسر الردادی، مدینه منوره، نشر مکتبة الغرباء الاثریة، سال ۱۴۱۴ هجری قمری، چاپاول، ص۹۴.
    8.بربهاریه بر خلاف [[مرجئه]] معتقدند که [[ایمان]] مرکب از قول و عمل است و زیاده و نقصان‌پذیر هست.
    </ref>


    6. معتقدند که از زمان وفات پیامبر صلوات الله علیه تا زمان قتل عثمان،  دین عتیق بود، اما بعد از کشته شدن وی، اولین تفرقه و اختلاف میان امت اسلامی به وجود آمد. <ref>بربهاری، ابومحمد حسن بن علی، شرح السنة، تحقیق ابی یاسر الردادی، مدینه منوره، نشر مکتبة الغرباء الاثریة، سال ۱۴۱۴ هجری قمری، چاپ اول، ص 106</ref> <ref>بربهاری، ابومحمد حسن بن علی، شرح السنة، تحقیق ابی یاسر الردادی، مدینه منوره، نشر مکتبة الغرباء الاثریة، سال ۱۴۱۴ هجری قمری، چاپ اول، ص 111.
    ۹. آنان برخلاف برخی دیگر از فرقه‌ها معتقدند که [[نماز]] به [[امامت]] هر صالح و فاجری صحیح است و نباید در برابر حاکمی که اقدام به [[جهاد]] کند، خروج کرد، بلکه باید در کنار او قرار گرفت و برایش دعای خیر نمود.
    </ref>
       
     
    ۱۰. این فرقه بر خلاف [[قدریه]] معتقدند که همه امور اعم از خیر و شر از خداوند است و اوست که هر کسی را بخواهد هدایت یا گمراه می‌کند<ref>بربهاری، ابومحمد حسن بن علی، شرح السنة، تحقیق ابی یاسر الردادی، مدینه منوره، نشر مکتبة الغرباء الاثریة، سال ۱۴۱۴ هجری قمری، چاپ اول، ص 132 و 133.</ref>.
    7. معتقدند که سنی شخصی است که بر خلاف شیعیان؛  ابوبکر، عمر، عثمان و علی را بر دیگر صحابه مقدم می کند.<ref>بربهاری، ابومحمد حسن بن علی، شرح السنة، تحقیق ابی یاسر الردادی، مدینه منوره، نشر مکتبة الغرباء الاثریة، سال ۱۴۱۴ هجری قمری، چاپ اول، ص 75 .</ref> <ref>بربهاری، ابومحمد حسن بن علی، شرح السنة، تحقیق ابی یاسر الردادی، مدینه منوره، نشر مکتبة الغرباء الاثریة، سال ۱۴۱۴ هجری قمری، چاپ اول، ص 76.</ref>
     
    8.بر خلاف مرجئه معتقدند که ایمان مرکب از قول و عمل است و زیاده و نقصان پذیر هست.


    ۹. برخلاف برخی دیگر از فرق معتقدند که نماز  به امامت هر صالح و فاجری صحیح است و نباید در برابر  حاکمی که اقدام به جهاد کند، خروج کرد،    بلکه باید در کنار او قرار گرفت و برایش دعای خیر نمود.
    == پانویس ==
    {{پانویس}}|
    ۱۰. بر خلاف قدریه معتقدند که همه امور اعم از خیر و شر از خداوند است و اوست که هر کسی را بخواهد هدایت یا گمراه می‌کند.<ref>بربهاری، ابومحمد حسن بن علی، شرح السنة، تحقیق ابی یاسر الردادی، مدینه منوره، نشر مکتبة الغرباء الاثریة، سال ۱۴۱۴ هجری قمری، چاپ اول، ص 132  و 133.</ref>


    ==پانویس==
    {{فرق و مذاهب}}


    [[رده: فرق و مذاهب]]
    [[رده:فرق و مذاهب]]
    [[رده: کلام ]]
    [[رده: مذاهب کلامی ]]
    <references />

    نسخهٔ کنونی تا ‏۲ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۲۰:۲۱

    بربهاری
    نامبربهاری
    قرن شکل گیریقرن چهارم هجری قمری
    موسسابومحمد بهاری
    عقیدهاحیای عقاید اهل‌سنت

    بَرْبَهاری به اصحاب حسن بن‌علی‌بن‌خلف ابومحمد بربهاری گفته می‌شود که در سال 329 هجری قمری درگذشت.

    تاریخچه

    «بر‌بهار» به معنای میوه ایالت بیهار در هند است که به صورت ادویه از آن کشور صادر می‌شود و ظاهرا خانواده بربهاری یکی از فروشندگان این ادویه در بغداد بوده‏‌اند[۱].

    شرح حال موسس

    بربهاری از فقها و محدثان بزرگ حنابله بود که در بغداد نقش بزرگی را بر ضد داعیان «شیعه» ایفا می‌کرد و در زمان خود بزرگ‌ترین مروج مذهب «حنبلی» به شمار می‌‏رفت. او می‌خواست که عقاید اهل سنت و جماعت را به زمان رسول خدا (صلّی‌الله علیه وآله) و روزگار سه خلیفه ابوبکر، عمر و عثمان یعنی به قول خودش به «دین عشق» پیش از قتل عثمان و پیدا شدن فتنه‌ها در زمان علی بن ابی طالب (علیه‌السّلام) بازگرداند. دیگر عالم مسلمان که مشهور به این نسبت است، می‌توان به ابوبحر محمد‌بن حسن بن‌کوثر بن‌علی بربهاری از محدثان مشهور اشاره کرد که در سال 362 هجری قمری درگذشت[۲].

    آراء و عقاید

    بربهاریه همچون سایر فرقه یا گروه‌ها، دارای عقاید خاصی هستند:

    ۱. معتقدند که اسلام به معنای سنت است و از لوازم سنت، همراهی با جماعت می‌باشد که پایه اصلی آن صحابه پیامبر (صلّی‌الله علیه وآله) است که به نام اهل سنت و جماعت نامیده می‌شوند. پس اگر کسی به آنها تمسک نکند، گمراه و بدعت‌گزار و اهل آتش خواهد شد. نیاز قرآن به سنت نیز بیش از نیاز سنت به قرآن است[۳][۴].

    2.معتقدند که خداوند در قیامت با چشم سر دیده می‌شود و بدون هیچ واسطه‌ای اعمال بندگانش را محاسبه خواهد کرد. اما اگر کسی گمان کند که خداوند در این دنیا دیده می‌شود، کافر است. اولین کسانی که خداوند را در بهشت با چشم سر می‌بینند، نابینایان، سپس مردان و بعد زنان‌اند. در روز قیامت ترازویی چون ترازوی دنیا برای وزن کردن خیر و شر وجود دارد که دو کفه و یک زبانه دارد[۵][۶][۷].

    3. معتقدند که رسول‌خدا (صلّی‌الله علیه وآله) در روز قیامت شفیع گناه‌کاران می‌شود. این شفاعت به سه نوع تقسیم می‌شود.

    • بعضی در آغاز روز قیامت،
    • عده‌ای در همان روز اما هنگام عبور از پل صراط،
    • گروهی پس از ورود به جهنم و تحمل مقداری عذاب مورد شفاعت قرار می‌گیرند. علاوه، همه پیامبران، صدیقین، شهدا و صالحان می‌توانند شفیع گناه‌کاران باشند.

    4.معتقدند که روح در قبر به بدن مرده بر می‌گردد تا بتواند بنشیند و پاسخ نکیر و منکر را درباره دین و ایمانش بدهد. سپس روح بدون هیچ دردی از بدن جدا می‌شود. در ضمن مرده‌گان از کسانی که به زیارت‌شان می‌روند آگاه می‌شوند. اگر مومن باشند، مستحق پاداش می‌شوند و اگر فاجر باشند، مورد عذاب الهی قرار می‌گیرند.

    5. معتقدند که علم کلام و فهم متکلمان، منشأ زندقه، کفر، شرک و موجب بدعت، حیرت و گمراهی در دین می‌شود[۸].

    6. معتقدند که از زمان وفات پیامبر (صلّی‌الله علیه وآله) تا زمان قتل عثمان، دین عتیق بود، اما بعد از کشته شدن وی، اولین تفرقه و اختلاف میان امت اسلامی به وجود آمد[۹][۱۰].

    7. معتقدند که اهل‌سنت اشخاصی هستند که بر خلاف شیعیان؛ ابوبکر، عمر، عثمان و علی را بر دیگر صحابه مقدم می‌کند[۱۱][۱۲].

    8.بربهاریه بر خلاف مرجئه معتقدند که ایمان مرکب از قول و عمل است و زیاده و نقصان‌پذیر هست.

    ۹. آنان برخلاف برخی دیگر از فرقه‌ها معتقدند که نماز به امامت هر صالح و فاجری صحیح است و نباید در برابر حاکمی که اقدام به جهاد کند، خروج کرد، بلکه باید در کنار او قرار گرفت و برایش دعای خیر نمود.

    ۱۰. این فرقه بر خلاف قدریه معتقدند که همه امور اعم از خیر و شر از خداوند است و اوست که هر کسی را بخواهد هدایت یا گمراه می‌کند[۱۳].

    پانویس

    1. ↑ مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی، چاپ اول، ص 99
    2. ↑ مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی، چاپ اول، ص 99 با ویرایش و اصلاح عبارات
    3. ↑ بربهاری، ابومحمد حسن بن علی، شرح السنة، تحقیق ابی یاسر الردادی، مدینه منوره، نشر مکتبة الغرباء الاثریة، سال ۱۴۱۴ هجری قمری، چاپ اول، ص۶۷. با ویرایش و اصلاح عبارات
    4. ↑ بربهاری، ابومحمد حسن بن علی، شرح السنة، تحقیق ابی یاسر الردادی، مدینه منوره، نشر مکتبة الغرباء الاثریة، سال ۱۴۱۴ هجری قمری، چاپ اول، ص89. با ویرایش و اصلاح عبارات
    5. ↑ بربهاری، ابومحمد حسن بن علی، شرح السنة، تحقیق ابی یاسر الردادی، مدینه منوره، نشر مکتبة الغرباء الاثریة، سال ۱۴۱۴ هجری قمری، چاپ اول، ص89. با ویرایش و اصلاح عبارات
    6. ↑ بربهاری، ابومحمد حسن بن علی، شرح السنة، تحقیق ابی یاسر الردادی، مدینه منوره، نشر مکتبة الغرباء الاثریة، سال ۱۴۱۴ هجری قمری، چاپ اول، ص84. با ویرایش و اصلاح عبارات
    7. ↑ بربهاری، ابومحمد حسن بن علی، شرح السنة، تحقیق ابی یاسر الردادی، مدینه منوره، نشر مکتبة الغرباء الاثریة، سال ۱۴۱۴ هجری قمری، چاپ اول، ص94 با ویرایش و اصلاح عبارات
    8. ↑ بربهاری، ابومحمد حسن بن علی، شرح السنة، تحقیق ابی یاسر الردادی، مدینه منوره، نشر مکتبة الغرباء الاثریة، سال ۱۴۱۴ هجری قمری، چاپاول، ص۹۴.
    9. ↑ بربهاری، ابومحمد حسن بن علی، شرح السنة، تحقیق ابی یاسر الردادی، مدینه منوره، نشر مکتبة الغرباء الاثریة، سال ۱۴۱۴ هجری قمری، چاپ اول، ص 106
    10. ↑ بربهاری، ابومحمد حسن بن علی، شرح السنة، تحقیق ابی یاسر الردادی، مدینه منوره، نشر مکتبة الغرباء الاثریة، سال ۱۴۱۴ هجری قمری، چاپ اول، ص 111.
    11. ↑ بربهاری، ابومحمد حسن بن علی، شرح السنة، تحقیق ابی یاسر الردادی، مدینه منوره، نشر مکتبة الغرباء الاثریة، سال ۱۴۱۴ هجری قمری، چاپ اول، ص 75.
    12. ↑ بربهاری، ابومحمد حسن بن علی، شرح السنة، تحقیق ابی یاسر الردادی، مدینه منوره، نشر مکتبة الغرباء الاثریة، سال ۱۴۱۴ هجری قمری، چاپ اول، ص 76.
    13. ↑ بربهاری، ابومحمد حسن بن علی، شرح السنة، تحقیق ابی یاسر الردادی، مدینه منوره، نشر مکتبة الغرباء الاثریة، سال ۱۴۱۴ هجری قمری، چاپ اول، ص 132 و 133.

    |

    برگرفته از «https://fa.wikivahdat.com/w/index.php?title=بربهاری&oldid=215538»