حسنیه: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'ي' به 'ی') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۲۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ | {{جعبه اطلاعات فرق و مذاهب | ||
| عنوان =حسنیه | |||
| تصویر = | |||
| توضیح تصویر = | |||
| نام =حسنیه | |||
| نام رایج = | |||
| تاریخ شکل گیری = 1 ق | |||
| قرن شکل گیری = | |||
| مبدأ شکل گیری = | |||
| موسس =حسن‌بن‌زید‌بن حسن‌بن‌علی‌بن‌أبی‌طالب | |||
| عقیده =حسن مثنی را با انتساب قول به امام حسن امام بعدی می‌شناختند و او را ضامن آل‌محمد می‌دانستند. | |||
}} | |||
'''حسنیه''' از | '''حسنیه''' شاخه‌ای از فرقه [[زیدیه]] هستند. این گروه پس از [[امامت]] [[علی بن ابیطالب|امام علی]] (علیه‌السّلام) و [[حسن بن علی (مجتبی)|امام حسن]] (علیه‌السّلام)، [[حسن مثنی]] را بنابر وصیت امام حسن مجتبی (علیه‌السّلام) امام می‌دانستند و او را ضامن آل محمد (صلّی‌الله علیه وآله) می‌شناختند. | ||
== موسس == | |||
==موسس== | موسس این فرقه، شخصی به‌نام حسن‌بن‌زید‌بن حسن‌بن‌علی‌بن‌أبی‌طالب ملقب به داعی‌کبیر است<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 157</ref>. | ||
موسس این | |||
== | == شرح‌حال == | ||
حسن‌بن‌زید بن‌محمد بن‌اسماعیل بن حسن بن علی‌بن‌ابیطالب معروف به "حالب‌الحجاره"<ref>اصفهانی، ابوالفرج، مقاتل الطالبین، ج۱، ص۴۰۶.</ref> در سال ۲۵۰ هجری‌قمری، حکومت علویان طبرستان را بنیان نهاد. او از فرزندان امام حسن (علیه‌السّلام) و فقیهی دیندار و عالمی بزرگ در زمان خود بود<ref>ابن اسفندیار کاتب، بهاءالدین محمد‌بن‌حسن، تاریخ طبرستان، تصحیح: عباس اقبال.</ref> و در [[مدینه]] متولد شد و در شجاعت و تدبیر مُلک همانند نداشت<ref>مرعشی، ظهیر‌الدین، تاریخ‌طبرستان، رویان و مازندران به کوشش: محمد حسین تسیمی، تهران، مؤسسه مطبوعاتی شرق، ۱۳۴۵، ص۱۳۰</ref>. در چگونگی و زمان آمدن علویان به [[طبرستان]] محل اختلاف است، برخی این واقعه را مربوط به‌زمان [[متوکل|متوکل عباسی]] می‌دانند<ref>اصفهانی، ابوالفرج، مقاتل‌الطالبین، ص۴۰۶. | |||
</ref> | </ref>. | ||
==قیام== | == قیام == | ||
حسن‌بن‌زید در سال 250 هجری‌قمری مقیم [[ری]] بود و به‌دعوت مردم طبرستان به آنجا رفته و با همکاری مردم طبرستان و به‌فرماندهی محمد‌بن‌رستم و جعفر‌بن رستم، قیام کرده و عامل آنجا یعنی سلیمان‌بن‌عبدالله‌بن‌‌طاهر را شکست داد و بعد از جنگ‌های بسیار بر [[مازندران]] و [[گرگان]] مستولی گشت. او را به جود و سخاوت و تقوای الهی ستوده‌اند<ref>مشکور محمد جواد فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 157 با ویرایش و اصلاح عبارات.</ref><ref>طبری ابن جریر، تاریخ طبری، ج8، ص234</ref><ref>ابن اثیر، الکامل فی التاریخ، ج7، ص13، 149، 188</ref>. | |||
==وفات== | == وفات == | ||
حسن‌بن‌زید در سال 270 هجری قمری وفات کرد و برادرش محمد‌بن‌زید جانشین وی گردید<ref>مشکور محمد جواد فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 157</ref><ref>اشعری ابوالحسن، مقالات الاسلامیین و اختلاف المصلین، چاپ مصر، سال 1950 قمری، ص 83 </ref><ref>طبری ابن جریر، تاریخ طبری، ج8، ص234</ref><ref>ابن اثیر، الکامل فی التاریخ، ج7، ص13، 149، 188</ref>. | |||
=پانویس= | == پانویس == | ||
{{پانویس | {{پانویس}} | ||
{{فرق و مذاهب}} | |||
[[رده: فرق و مذاهب | |||
[[رده:فرق و مذاهب]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۶ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۲۰:۰۰
| حسنیه | |
|---|---|
 | |
| نام | حسنیه |
| تاریخ شکل گیری | 1 ق، ۱ ش، ۶۲۲ م |
| موسس | حسن‌بن‌زید‌بن حسن‌بن‌علی‌بن‌أبی‌طالب |
| عقیده | حسن مثنی را با انتساب قول به امام حسن امام بعدی می‌شناختند و او را ضامن آل‌محمد می‌دانستند. |
حسنیه شاخه‌ای از فرقه زیدیه هستند. این گروه پس از امامت امام علی (علیه‌السّلام) و امام حسن (علیه‌السّلام)، حسن مثنی را بنابر وصیت امام حسن مجتبی (علیه‌السّلام) امام می‌دانستند و او را ضامن آل محمد (صلّی‌الله علیه وآله) می‌شناختند.
موسس
موسس این فرقه، شخصی به‌نام حسن‌بن‌زید‌بن حسن‌بن‌علی‌بن‌أبی‌طالب ملقب به داعی‌کبیر است[۱].
شرح‌حال
حسن‌بن‌زید بن‌محمد بن‌اسماعیل بن حسن بن علی‌بن‌ابیطالب معروف به "حالب‌الحجاره"[۲] در سال ۲۵۰ هجری‌قمری، حکومت علویان طبرستان را بنیان نهاد. او از فرزندان امام حسن (علیه‌السّلام) و فقیهی دیندار و عالمی بزرگ در زمان خود بود[۳] و در مدینه متولد شد و در شجاعت و تدبیر مُلک همانند نداشت[۴]. در چگونگی و زمان آمدن علویان به طبرستان محل اختلاف است، برخی این واقعه را مربوط به‌زمان متوکل عباسی می‌دانند[۵].
قیام
حسن‌بن‌زید در سال 250 هجری‌قمری مقیم ری بود و به‌دعوت مردم طبرستان به آنجا رفته و با همکاری مردم طبرستان و به‌فرماندهی محمد‌بن‌رستم و جعفر‌بن رستم، قیام کرده و عامل آنجا یعنی سلیمان‌بن‌عبدالله‌بن‌‌طاهر را شکست داد و بعد از جنگ‌های بسیار بر مازندران و گرگان مستولی گشت. او را به جود و سخاوت و تقوای الهی ستوده‌اند[۶][۷][۸].
وفات
حسن‌بن‌زید در سال 270 هجری قمری وفات کرد و برادرش محمد‌بن‌زید جانشین وی گردید[۹][۱۰][۱۱][۱۲].
پانویس
- ↑ مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 157
- ↑ اصفهانی، ابوالفرج، مقاتل الطالبین، ج۱، ص۴۰۶.
- ↑ ابن اسفندیار کاتب، بهاءالدین محمد‌بن‌حسن، تاریخ طبرستان، تصحیح: عباس اقبال.
- ↑ مرعشی، ظهیر‌الدین، تاریخ‌طبرستان، رویان و مازندران به کوشش: محمد حسین تسیمی، تهران، مؤسسه مطبوعاتی شرق، ۱۳۴۵، ص۱۳۰
- ↑ اصفهانی، ابوالفرج، مقاتل‌الطالبین، ص۴۰۶.
- ↑ مشکور محمد جواد فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 157 با ویرایش و اصلاح عبارات.
- ↑ طبری ابن جریر، تاریخ طبری، ج8، ص234
- ↑ ابن اثیر، الکامل فی التاریخ، ج7، ص13، 149، 188
- ↑ مشکور محمد جواد فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 157
- ↑ اشعری ابوالحسن، مقالات الاسلامیین و اختلاف المصلین، چاپ مصر، سال 1950 قمری، ص 83
- ↑ طبری ابن جریر، تاریخ طبری، ج8، ص234
- ↑ ابن اثیر، الکامل فی التاریخ، ج7، ص13، 149، 188
