خلفیه (خوارج): تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - 'عبد ال' به 'عبدال') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(۲۰ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات فرق و مذاهب | |||
| عنوان =خلفیه (از خوارج) | |||
| تصویر = | |||
| توضیح تصویر = | |||
| نام =( خلفیه از خوارج) | |||
| نام رایج = | |||
| تاریخ شکل گیری = | |||
| قرن شکل گیری = | |||
| مبدأ شکل گیری = | |||
| موسس = خلف (از خوارج میمونیه) | |||
| عقیده = 1. بدون همراهی و اذن پیشوای خود نباید با دشمنان وارد جنگ شد. 2. فرزندان مخالفان اهل جهنم هستند.( مطابق با افکار ازارقه) | |||
}} | |||
'''خلفیه''' از فرق «[[خوارج]]» و پیرو شخصی به نام خلف هستند که از [[میمونیه]] بود و با حمزه خارجی جنگید. | |||
== | == تاریخچه == | ||
خلفیه | در برخی از منابع آمده است که خلفیه نام دو فرقه مربوط به خوارج است که یکی از آنها پیروان خلف خارجیاند که از خوارج کرمان و مکران بوده است که در بیشتر کتابهای ملل و نحل به زمان شکلگیری آنها اشارهای نشده است، ولی به نظر میرسد که حدود سالهای 179 یا 181 بوده است نام پیشوای آنها در منابع خلف آمده است<ref>اشعری ابوالحسن، مقالات الاسلامیین، چاپ هلموت ریتر، ویسبادن سال 1980 میلادی و 1400 قمری، ص 93</ref><ref>اسفرایینی شهفور بن طاهر، التبصیر فی الدین، چاپ محمد زاهد کوثری، قاهره سال 1940 میلادی 1359 قمری، ص 32</ref><ref>تاریخ سیستان، تهران، نشر زوار، سال 1314 شمسی، ص 156</ref><ref>بغدادی عبدالقاهر، الفرق بین الفرق، چاپ محمد زاهد کوثری، قاهره، سال 1948 میلادی و 1367 قمری، ص 59</ref>. | ||
<ref>بغدادی عبدالقاهر، الفرق بین الفرق، | |||
== | == عقاید == | ||
خلفیه بدون همراهی و اذن پیشوای خود با دشمنان خود وارد جنگ نمیشوند. آنها همچون [[ازارقه]] فرزندان مخالفان خود را اهل [[جهنم]] میدانستند. | |||
خلف با میمونیه در «قدر» و «استطاعت» و «مشیت خدا»، دچار اختلاف شدند و در این سه مورد پیرو اهلسنت گشتند و خوارج کرمان و مکران از وی پیروی کردند. بنا بر نقل [[محمد بن عبدالکریم شهرستانی|شهرستانی]]، خلف خارجی پیشوای خوارج کرمان و مکران بود. شاید نام او مسعود بن قیس باشد. (رجوع شود به فرقه [[حمزیه]]) <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 183 با ویرایش و اصلاح عبارات.</ref><ref>بغدادی عبدالقاهر، الفرق بین الفرق، به اهتمام محمد زاهد بن حسن الکوثری، چاپ قاهره، سال 1948 میلادی ص 67</ref><ref>شهرستانی محمد بن عبدالکریم، ترجمه افضل الدین صدر ترکه اصفهانی، تصحیح سید محمد رضا جلالی نائینی، چاپ تهران، سال 1321 شمسی، ص 117. | |||
</ref>. | |||
== پانویس == | |||
[[رده: مذاهب | {{پانویس}} | ||
{{فرق و مذاهب}} | |||
[[رده:فرق و مذاهب]] |
نسخهٔ کنونی تا ۲۱ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۹:۵۴
خلفیه (از خوارج) | |
---|---|
نام | ( خلفیه از خوارج) |
موسس | خلف (از خوارج میمونیه) |
عقیده | 1. بدون همراهی و اذن پیشوای خود نباید با دشمنان وارد جنگ شد. 2. فرزندان مخالفان اهل جهنم هستند.( مطابق با افکار ازارقه) |
خلفیه از فرق «خوارج» و پیرو شخصی به نام خلف هستند که از میمونیه بود و با حمزه خارجی جنگید.
تاریخچه
در برخی از منابع آمده است که خلفیه نام دو فرقه مربوط به خوارج است که یکی از آنها پیروان خلف خارجیاند که از خوارج کرمان و مکران بوده است که در بیشتر کتابهای ملل و نحل به زمان شکلگیری آنها اشارهای نشده است، ولی به نظر میرسد که حدود سالهای 179 یا 181 بوده است نام پیشوای آنها در منابع خلف آمده است[۱][۲][۳][۴].
عقاید
خلفیه بدون همراهی و اذن پیشوای خود با دشمنان خود وارد جنگ نمیشوند. آنها همچون ازارقه فرزندان مخالفان خود را اهل جهنم میدانستند. خلف با میمونیه در «قدر» و «استطاعت» و «مشیت خدا»، دچار اختلاف شدند و در این سه مورد پیرو اهلسنت گشتند و خوارج کرمان و مکران از وی پیروی کردند. بنا بر نقل شهرستانی، خلف خارجی پیشوای خوارج کرمان و مکران بود. شاید نام او مسعود بن قیس باشد. (رجوع شود به فرقه حمزیه) [۵][۶][۷].
پانویس
- ↑ اشعری ابوالحسن، مقالات الاسلامیین، چاپ هلموت ریتر، ویسبادن سال 1980 میلادی و 1400 قمری، ص 93
- ↑ اسفرایینی شهفور بن طاهر، التبصیر فی الدین، چاپ محمد زاهد کوثری، قاهره سال 1940 میلادی 1359 قمری، ص 32
- ↑ تاریخ سیستان، تهران، نشر زوار، سال 1314 شمسی، ص 156
- ↑ بغدادی عبدالقاهر، الفرق بین الفرق، چاپ محمد زاهد کوثری، قاهره، سال 1948 میلادی و 1367 قمری، ص 59
- ↑ مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 183 با ویرایش و اصلاح عبارات.
- ↑ بغدادی عبدالقاهر، الفرق بین الفرق، به اهتمام محمد زاهد بن حسن الکوثری، چاپ قاهره، سال 1948 میلادی ص 67
- ↑ شهرستانی محمد بن عبدالکریم، ترجمه افضل الدین صدر ترکه اصفهانی، تصحیح سید محمد رضا جلالی نائینی، چاپ تهران، سال 1321 شمسی، ص 117.