متربصیه: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
(صفحه‌ای تازه حاوی «'''متربصيه‏''' نام گروهی از شيعه است كه متربص يعنى منتظر خروج مهدى عجل الله ت...» ایجاد کرد)
 
جزبدون خلاصۀ ویرایش
 
(۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
'''متربصيه‏''' نام گروهی از [[شيعه]] است كه متربص يعنى منتظر خروج مهدى عجل الله تعالی فرجه الشریف بودند و در هر عصری از دوره انتظار يك نفر را به ولايت امر بر مى ‏گزيدند و او را مهدى مى ‏پنداشتند و همين كه او مى ‏مرد، شخص ديگرى را به اين سمت می گماردند. متربصیه در مشی درویشان و زاهدان بودند و می گفتند که خروج بر پادشاهان مسلمان حرام نیست. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 388
'''متربصیه‏''' نام گروهی از [[شيعه|شیعه]] است که متربص( منتظر) خروج حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف بودند. بر همین اساس این فرقه در هر عصری از دوره انتظار، یک نفر را به ولایت امر بر می‌گزیدند و او را مهدی می‌‏پنداشتند و همین که او می‌مرد، شخص دیگری را به این سمت می‌گماردند. متربصیه مشی زاهدانه(درویشانه) داشتند و معتقد بودند که خروج بر پادشاهان مسلمان حرام نیست. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 388  
</ref> <ref>خطط، مقريزى، ج 4، ص 108.</ref> <ref>تلبيس ابليس، ص 22.</ref> <ref>معرفة المذاهب، ص 8.</ref>
</ref> <ref>خطط، مقريزى، ج 4، ص 108.</ref> <ref>تلبيس ابليس، ص 22.</ref> <ref>معرفة المذاهب، ص 8.</ref>


==پانویس==
== پانویس ==
{{پانویس}}


[[رده: کلام ]]
[[رده:فرق و مذاهب]]
[[رده: فرق و مذاهب کلامی ]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۵ آوریل ۲۰۲۳، ساعت ۰۹:۰۷

متربصیه‏ نام گروهی از شیعه است که متربص( منتظر) خروج حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف بودند. بر همین اساس این فرقه در هر عصری از دوره انتظار، یک نفر را به ولایت امر بر می‌گزیدند و او را مهدی می‌‏پنداشتند و همین که او می‌مرد، شخص دیگری را به این سمت می‌گماردند. متربصیه مشی زاهدانه(درویشانه) داشتند و معتقد بودند که خروج بر پادشاهان مسلمان حرام نیست. [۱] [۲] [۳] [۴]

پانویس

  1. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 388
  2. خطط، مقريزى، ج 4، ص 108.
  3. تلبيس ابليس، ص 22.
  4. معرفة المذاهب، ص 8.