حبابلیه: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۱۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۶ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
'''حبابلیه‏''' از [[مشبهه]] هستند و معتقدند که اگر خدا بخواهد روا بود که بنده‌اش نزد وی کافر و نزد خلق مومن باشد و بر عکس آن نیز می‌تواند باشد. این فرقه [[قرآن]] را صرف حروف می‌دانند و خداوند را به خلق تشبیه می‌کنند<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی چاپ دوم، ص 149</ref> <ref>دبستان المذاهب، اسفندیار کیخسرو، به اهتمام رضا زاده ملک، چاپ تهران، دبستان المذاهب، ج 2، ص 89.</ref> <ref>غزالی نظام محمود طاهر، رسالة معرفة المذاهب، به تصحیح على اصغر حکمت، ضمیمه سال اول مجله دانشکده ادبیات‏، ص 16.
{{جعبه اطلاعات فرق و مذاهب
</ref>.
| عنوان = حبابلیه
| تصویر =
| توضیح تصویر =
| نام = حبابلیه
| نام رایج =
| تاریخ شکل گیری =
| قرن شکل گیری =
| مبدأ شکل گیری =
| موسس =
| عقیده = 1. اهل تشبیه هستند یعنی خداوند را به بندگانش تشبیه می‌کنند. 2. اگر خدا بخواهد، روا بود که بنده‌اش نزد وی [[کافر]] و نزد خلق [[مومن]] باشد و بر عکس آن نیز می‌تواند باشد.
}}
'''حبابلیه‏'''، شاخه‌ای از فرقه [[مشبهه|مشبّهه]] هستند و معتقدند که اگر خدا بخواهد، روا بود که بنده‌اش نزد وی کافر و نزد خلق مومن باشد و بر عکس آن نیز می‌تواند باشد. پیروان این فرقه، [[قرآن]] را صرف حروف می‌دانند و خداوند را به خلق تشبیه می‌کنند<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی چاپ دوم، ص 149</ref><ref>دبستان المذاهب، اسفندیار کیخسرو، به اهتمام رضا زاده ملک، چاپ تهران، دبستان المذاهب، ج 2، ص 89.</ref><ref>غزالی نظام محمود طاهر، رسالة معرفة المذاهب، به تصحیح علی اصغر حکمت، ضمیمه سال اول مجله دانشکده ادبیات‏، ص 16.</ref>.


==پانویس==  
== جستارهای وابسته ==
* [[خدا]]
* [[کافر]]
* [[قرآن]]


[[رده: فرق و مذاهب]]
== پانویس ==
<references />
{{پانویس}}
 
{{فرق و مذاهب}}
 
[[رده:فرق و مذاهب]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۹ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۲۰:۳۷

حبابلیه
نامحبابلیه
عقیده1. اهل تشبیه هستند یعنی خداوند را به بندگانش تشبیه می‌کنند. 2. اگر خدا بخواهد، روا بود که بنده‌اش نزد وی کافر و نزد خلق مومن باشد و بر عکس آن نیز می‌تواند باشد.

حبابلیه‏، شاخه‌ای از فرقه مشبّهه هستند و معتقدند که اگر خدا بخواهد، روا بود که بنده‌اش نزد وی کافر و نزد خلق مومن باشد و بر عکس آن نیز می‌تواند باشد. پیروان این فرقه، قرآن را صرف حروف می‌دانند و خداوند را به خلق تشبیه می‌کنند[۱][۲][۳].

جستارهای وابسته

پانویس

  1. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی چاپ دوم، ص 149
  2. دبستان المذاهب، اسفندیار کیخسرو، به اهتمام رضا زاده ملک، چاپ تهران، دبستان المذاهب، ج 2، ص 89.
  3. غزالی نظام محمود طاهر، رسالة معرفة المذاهب، به تصحیح علی اصغر حکمت، ضمیمه سال اول مجله دانشکده ادبیات‏، ص 16.