خنفریه: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات فرق و مذاهب | |||
| عنوان =خنفریه | |||
| تصویر = | |||
| توضیح تصویر = | |||
| نام =خنفریه | |||
| نام رایج = | |||
| تاریخ شکل گیری = 290 ق | |||
| قرن شکل گیری = 3 ق | |||
| مبدأ شکل گیری =یمن | |||
| موسس = علی‌بن‌فضل خنفری | |||
| عقیده = | |||
}} | |||
'''خنفریه''' شاخه‌ای از فرقه «[[اسماعیلیه|اسماعیلیه]]» و از پیروان ''علی‌بن‌فضل خنفری'' داعی اسماعیلی در [[یمن|یمن]] بودند. | '''خنفریه''' شاخه‌ای از فرقه «[[اسماعیلیه|اسماعیلیه]]» و از پیروان ''علی‌بن‌فضل خنفری'' داعی اسماعیلی در [[یمن|یمن]] بودند. | ||
| خط ۱۳: | خط ۲۶: | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
{{فرق و مذاهب}} | |||
[[رده:فرق و مذاهب]] | [[رده:فرق و مذاهب]] | ||
نسخهٔ ۲۷ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۴۱
| خنفریه | |
|---|---|
 | |
| نام | خنفریه |
| تاریخ شکل گیری | 290 ق، ۲۸۲ ش، ۹۰۳ م |
| قرن شکل گیری | 3 ق |
| مبدأ شکل گیری | یمن |
| موسس | علی‌بن‌فضل خنفری |
خنفریه شاخه‌ای از فرقه «اسماعیلیه» و از پیروان علی‌بن‌فضل خنفری داعی اسماعیلی در یمن بودند.
شرح حال
وی در سال 290 هجری قمری برای مهدی منتظر اسماعیلی به دعوت پرداخت و گروهی از قبایل یمن دور او جمع شدند. سپس مناطق زبید و صنعا را در اختیار خود گرفت.
انحرافات
علی‌بن‌فضل مدعی پیامبری بود و محرمات را جایز می‌دانست. او به کارگزاران خود چنین نامه می‌نوشت: «من باسط الارض و داحیها و مزلل الجبال و مرسیها، علی بن فضل الی عبده فلان»؛ یعنی: «از کسی که زمین را بگسترد و کوه‌ها را به جنبش درآورد و بر پای دارد، علی‌بن‌فضل به بنده خود فلان.» گویند چون بر مسند نبوت نشست، یکی از شعرای یمن در مدح او چنین سرود:
| خذی العود یا هذه و اضربی | نقیم شرائع هذا النبی |
| تولی نبی، بنی‌هاشم | و هذا نبی، بنی یعربی |
| فحط الصلاة و حط الزکاة | و حط الصیام و لم یتعب |
یعنی: چنگ برگیرید و بزنید تا شرایع این پیامبر (جدید) را برپا داریم. از پیامبر بنی‌هاشم روی بگردانید و این پیامبر بنی‌یعرب (یعرب بن قحطان) است. این پیامبر، نماز و روزه و زکات را از شما برداشت و شما را از رنج به‌جای آوردن آنها برهانید. علاوه بر موارد گذشته، مؤذنین در اذان به نفع او شهادت می‌دادند و می‌گفتند: اشهد أنّ علی‌بن‌فضل رسول الله، نشوان الحمیری مینویسد: ظن غالب آن است که او از خطابیه بوده، زیرا آنان پیشوایان خود را انبیا می‌خواندند.
مدت حکومت
مدت فرمان‌روایی او سیزده سال بوده و سر انجام به دلیل مسمومیت از دنیا رفت[۱][۲][۳].
پانویس
- ↑ مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 186 با ویرایش و اصلاح عبارات.
- ↑ الحمادی الیمانی، کشف الاسرار الباطنیة و اخبار القرامطة، تحقیق الشیخ محمد زاهد بن الحسن الکوثری، چاپ قاهره، سال 1939 میلادی، ص 28- 32.
- ↑ حمیری ابو سعید نشوان، الحور العین، تحقیق کمال مصطفی، چاپ مصر، سال 1948 میلادی، ص 198- 200.
