حدیه: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات فرق و مذاهب
| عنوان =حدّیه 
| تصویر =
| توضیح تصویر =
| نام = حدّیه
| نام رایج =
| تاریخ شکل گیری =
| قرن شکل گیری =
| مبدأ شکل گیری =
| موسس =
| عقیده = 1. خداوند  دارای حد است اما ذاتش محدود نیست. 2. عرش جایگاه خداوند و محل استقرار اوست.
}}
'''حدّیه''' بر این باور هستند که [[خدا|خداوند]] دارای حد است، اما ذاتش محدود نیست.  
'''حدّیه''' بر این باور هستند که [[خدا|خداوند]] دارای حد است، اما ذاتش محدود نیست.  
همچنین معقتدند که [[عرش]] جایگاه خداوند و محل استقرار اوست، آنچنان که آیه‌شریفه: «الرحمن علی العرش استوی» <ref>سوره طه، آیه 5</ref> را ‏ مطابق با میل و فهم خود تفسیر می‌کنند<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 151 همراه با باز نویسی و ویرایش.</ref> <ref>العراقی محمد عثمان بن عبدالله، الفرق المفترقة بین اهل الزیغ و الزندقة، چاپ آنکارا، سال 1961 میلادی، ص 77
همچنین معقتدند که [[عرش]] جایگاه خداوند و محل استقرار اوست، آنچنان که آیه‌شریفه: «الرحمن علی العرش استوی» <ref>سوره طه، آیه 5</ref> را ‏ مطابق با میل و فهم خود تفسیر می‌کنند<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 151 همراه با باز نویسی و ویرایش.</ref> <ref>العراقی محمد عثمان بن عبدالله، الفرق المفترقة بین اهل الزیغ و الزندقة، چاپ آنکارا، سال 1961 میلادی، ص 77
خط ۵: خط ۱۸:
== پانویس ==
== پانویس ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}
{{فرق و مذاهب}}


[[رده:فرق و مذاهب]]
[[رده:فرق و مذاهب]]

نسخهٔ ‏۱۶ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۷:۱۸

حدّیه
نامحدّیه
عقیده1. خداوند دارای حد است اما ذاتش محدود نیست. 2. عرش جایگاه خداوند و محل استقرار اوست.

حدّیه بر این باور هستند که خداوند دارای حد است، اما ذاتش محدود نیست. همچنین معقتدند که عرش جایگاه خداوند و محل استقرار اوست، آنچنان که آیه‌شریفه: «الرحمن علی العرش استوی» [۱] را ‏ مطابق با میل و فهم خود تفسیر می‌کنند[۲] [۳].

پانویس

  1. سوره طه، آیه 5
  2. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 151 همراه با باز نویسی و ویرایش.
  3. العراقی محمد عثمان بن عبدالله، الفرق المفترقة بین اهل الزیغ و الزندقة، چاپ آنکارا، سال 1961 میلادی، ص 77