اسحاقیه (غلاة): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
== تاریخچه == | == تاریخچه == | ||
از جمله فِرقی که از جناحیه منشعب شدند، اسحاقیه بودند که از اسحاق بن زید بن حارث از یاران عبدالله بن معاویه پیروی می‌کردند. بنا بر گزارش فخر | از جمله فِرقی که از [[جناحیه]] منشعب شدند، اسحاقیه بودند که از اسحاق بن زید بن حارث از یاران عبدالله بن معاویه پیروی می‌کردند. بنا بر گزارش [[فخر رازی]]، این فرقه دست کم تا اواخر قرن ششم در حلب و برخی نواحی [[شام (شامات)|شام]] حضور داشتند. البته ممکن است این فرقه و فرقه «[[امریه]]» و «[[شریکیه]]» مشترک باشند<ref>عباس اقبال، خاندان نوبختی، ص249</ref>. | ||
== عقاید == | == عقاید == | ||
اسحاقیه معتقدند که میان امامت و نبوت تفاوتی وجود | اسحاقیه معتقدند که میان [[امامت]] و [[نبوت]] تفاوتی وجود ندارد؛ مگر اینکه [[پیامبر اکرم (صلی‌الله علیه وآله وسلم)]] سابق است و [[علی بن ابی طالب|حضرت علی (علیه‌السلام)]] لاحق، مانند دو نوری که یکی بر دیگری پیشی گرفته باشد. می‌گویند که جنگ با [[شرک|مشرکان]] به پیامبر احاله شد و قتال با [[نفاق|منافقان]] بر عهدۀ علی (علیه‌السلام) قرار گرفت. اسحاقیه از حضرت علی (علیه‌السلام) روایتی نقل می‌کنند که می‌فرمود: «ما سایه‌هایی بودیم در سمت راست عرش». درباره این فرقه نقل شده است که آنها اهل اباحت و اسقاط تکالیف بودند. همچنین معتقد بودند که [[نبوت]] تا روز قیامت متصل و همیشگی است و هر کسی علم [[اهل بیت|اهل‌بیت (علیهم‌السلام)]] را داشته باشد، نبی است. علاوه بر آن به ظهور حق در [[علی بن ابی طالب|حضرت علی (علیه‌السلام)]] و اولادش باورمند بودند<ref>دانشنامه جهان اسلام، ج10، ص833.</ref>. در نگاه برخی، «اسحاقیه، از رافضه می‌باشند، قائلند که سلسله نبوت تا روز قیامت اتصال دارد و هر کس که علم [[اهل بیت|اهل‌بیت]] نبی را داشته باشد او پیامبر است<ref>ابن جوزی ابوالفرج؛ تلبیس ابلیس، ص 42.</ref>. | ||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||
* [[محمد بن عبدالله (خاتم الانبیا)]] | * [[محمد بن عبدالله (خاتم الانبیا)]] | ||
* [[علی بن ابی طالب]] | * [[علی بن ابی طالب]] | ||
* [[فخر رازی]] | |||
* [[شریکیه]] | * [[شریکیه]] | ||
* [[جناحیه]] | |||
* [[امریه]] | * [[امریه]] | ||
* [[غلاة]] | * [[غلاة]] | ||
نسخهٔ ۲۳ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۶:۰۳
اسحاقیه از فِرق «غلاة» و از پیروان اسحاق بن زید بن حارث از یاران عبدالله بن معاویة بن جعفر بن محمد (علیه‌السلام) هستند.
تاریخچه
از جمله فِرقی که از جناحیه منشعب شدند، اسحاقیه بودند که از اسحاق بن زید بن حارث از یاران عبدالله بن معاویه پیروی می‌کردند. بنا بر گزارش فخر رازی، این فرقه دست کم تا اواخر قرن ششم در حلب و برخی نواحی شام حضور داشتند. البته ممکن است این فرقه و فرقه «امریه» و «شریکیه» مشترک باشند[۱].
عقاید
اسحاقیه معتقدند که میان امامت و نبوت تفاوتی وجود ندارد؛ مگر اینکه پیامبر اکرم (صلی‌الله علیه وآله وسلم) سابق است و حضرت علی (علیه‌السلام) لاحق، مانند دو نوری که یکی بر دیگری پیشی گرفته باشد. می‌گویند که جنگ با مشرکان به پیامبر احاله شد و قتال با منافقان بر عهدۀ علی (علیه‌السلام) قرار گرفت. اسحاقیه از حضرت علی (علیه‌السلام) روایتی نقل می‌کنند که می‌فرمود: «ما سایه‌هایی بودیم در سمت راست عرش». درباره این فرقه نقل شده است که آنها اهل اباحت و اسقاط تکالیف بودند. همچنین معتقد بودند که نبوت تا روز قیامت متصل و همیشگی است و هر کسی علم اهل‌بیت (علیهم‌السلام) را داشته باشد، نبی است. علاوه بر آن به ظهور حق در حضرت علی (علیه‌السلام) و اولادش باورمند بودند[۲]. در نگاه برخی، «اسحاقیه، از رافضه می‌باشند، قائلند که سلسله نبوت تا روز قیامت اتصال دارد و هر کس که علم اهل‌بیت نبی را داشته باشد او پیامبر است[۳].
جستارهای وابسته
پیون به بیرون
پانویس
منابع
- کتاب فرهنگ فرق اسلامی، نوشتۀ مشکور محمد جواد.
